O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta‘lim vazirligi


Download 0.69 Mb.
Pdf ko'rish
bet2/6
Sana14.06.2020
Hajmi0.69 Mb.
#118756
1   2   3   4   5   6
Bog'liq
hermann hesse asarlarida gumanizm chol borisi va nyurenbergga sayohat asarlari misolida


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

14 

 

1.3.  



„Cho’l bo’risi“ va” Nyurenbergga sayohat “ asarlarining yaratilish 

tarixi

Cho’l  bo’risi”  Hermann  Hessening  muhim  asarlaridan  biri  bo’lib,  chop 

etilishidan  oldin  qarshiliklarga  uchragan,  keyinchalik  esa  ayniqsa,  70-yillardagi 

yoshlarning sevimli asariga aylangan edi. 

 “Cho’l  bo’risi”  asari  faqatgina  H.Hessening  o’z-o’zini  tahlili  sifatida  emas, 

balki  “Cho’l  bo’risi”  XX-asr  jamiyatdagi  tanqid  sifatida  o’rganilishi  lozim. 

H.Hessening  jamiyatga  tanqidiy  nazari  ham  bunga  asos  bo’la  oladi,  nima  uchun 

uning  kitoblari  Ikkinchi  jahon  urushi  paytlarida  qarshilikka  uchraydi.  Chunki  u 

urushga  qarshi  kishilarni  yoqlaydi.  Soxta  nazarlarni  qoralaydi.  Shundan  keyin 

Hesse uzoq muddat Germaniyada “Vatan xoini” degan nom oladi.                      

       Romanga  doir  ba`zi  qo`lyozmalar  1922  yilga  qadar  tayyor  bo`lgan  edi, 

shu    vaqt    mobaynida    Hesse    “  Yo`ldan    adashgan    kishining    kundaligi”    nomli  

asarni    yozadi.

15

  Asarda    hayot    va    uning    kuzatuvchi  orasidagi    qarshiliklari    va  



o`z-o`zini  tanqid  haqida  fikr  yuritiladi. “Men  uni  tashlab  yuboraman, mening  

hayotim    asta    sekin    so‘nib,  umrim    tugab    boryapti,    men    bir    qariya    bo`lsam 

mening    kunlarim    va    soatlarim    xuddi    talabaning    hayotiga    o`xshash,  shu    bir  

kunimni    bir    amallab    o`tkazsam    deb    harakat    qilaman.  Ammo    boshqasi  

ichimdagi  ikkinchi  bir  narsa  meni  chidab  bo`lmas  darajada  ishlashga  undaydi  

unga  hayotning  xar  bir  tavsiloti  kerak, u  bilan  birga  yonib  odimlashga tayyor.  

              Hessening    oilasida    muammolar    bisyor    edi.  Uning    rafiqasi    ko`p  

marotaba  jinnixonada  davolanardi. Unga  va  bolalariga  g`amxo`rlik  qilish  uni  

ancha  qiynab  qo`ygan  edi. 1919 yilda  u  oilasidan  ajraladi  va  vafot  etguniga  

qadar  yashagan Montagnola  shaxriga  ko`chib  ketadi .    

         1927  yilda  Hessening  “ Cho`l  bo`risi “ romani  bilan  birgalikda “ Yo`ldan  

adashgan    kishining    kundalik    daftari  “,  “  Tanazzul  “,  “  Kundalik    daftar  “  kabi  

asarlari    paydo    bo`ldi.  Ularning    barchasi  “  Cho`l    bo`risi  “  asari    kabi 

                                                

15

Hermann  Hesse  .  Helmut  Riege  «Rowoltes    Monographien  »Rowolt  Tschenbuch  Verlag  / 



GmbH.1993.Seite 27 

 


15 

 

avtobiografikdir.  Bazeldagi    bir    mansardlarning    uyida    podagra    kasalidan  



azoblanayotgan,  yolg`izlanib    qolgan    yozuvchi  “  Cho`l    bo`risi  “  asarining  

birinchi  qismini  yozadi. Romanning  bosh  qahramoni  Harri  Haller  kabi  Hesse  

ham    hayot    va    butun    dunyodan    nafratlanadi.  Ammo    Hesse    hayotdan  

quvonishga    ikkilanadi,  azoblangan,  yolg`izlangan      Hessedan  bir    yaxshigina 

tentakkina    va    bir    oz    xushchaqchaqroq    hayvonga    aylanmoq    uchun    u    raqs  

tushishni o`rganadi, bayramlarni  nishonlaydi, sayohat  qiladi, ichadi, sevib- 

seviladi. 

               Yozish    Hesse    uchun    muolaja    edi,  uning    uchun    munozara    va  

da`vatdir.  Bir    tomondan    muallifning    shaxsiy    ruhiy    holatidan    kelib    chiqqan  

holda “Cho`l  bo`risi “ o`sha  paytdagi   davr   muammolari   haqida   fikr  yuritadi. 

Shu    bilan    birgalikda    gap    yolg`izlanib    qolgan    kishi    va    fuqarolar    orasida  

ziddiyatlar  haqida  boradi. 

               Hesse    o`zining    hayotiy    konfliktlarini    doktor    J.B.Longning  

muolajalarida    va    o`quvchi    C.G.Jungs    bilan    bo`lgan    suhbatlarda    yechimini  

topishga  harakat  qildi. Cho`l  bo`risida  Hessening  o`y-fikrlari    asariga  kuchli  

ta`sir  ko`rsatadi va asarda    C.Jungs  va Hesse  falsafasi  g`oyasiga  doir  ko`pgina  

fikrlar  topiladi .                                         

              Roman  soxta  nashriyot  muxarririning  “Kirish“ so`zi  bilan  boshlanadi. 

U “Cho`l  bo`risi ” Harri  Haller  bilan  qay  tarzda  tanishganini  hikoya  qiladi. U  

mansardlarning    uyida    ijaraga    turish    uchun    ya`ni    hikoya    qiluvchining  

xolasinikiga    keladi.  Cho`l    bo`risi    shahar    meshchanlarining    oddiy    uylarini  

yomon  ko`radi, lekin  uni  qandaydir  bir  kuch  shunday  joylarga  tortadi. Hikoya  

qiluvchi    boshida    Hallerga    nisbatan    qarshi    bo`ladi,  chunki    u    unga    shubhali  

bo`lib  ko`ringan  edi. 

               Hallerning    kirib    kelishi    hikoya    qiluvchiga    yoqmaydi  .  Haller    esa  

aksincha    unga    va    xolasiga    do`stona    munosabatda    bo`ladi,  lekin    hikoya  

qiluvchiga    bu    kishi    o`zini    kulgili    holatga    tushirib    qo`ygandek    tuyuladi. 

Bundan    tashqari    Haller    yolg`izlikda    yashar    va    insonlarga    xos    hayot  

kechirmas    edi,  chunki    u    ishsiz    va    faqatgina    kitoblarga    qiziqqandek    bo‘lib  


16 

 

ko`rinardi. Ammo  Cho`l  bo`risi  bilan  bo`lgan  suhbatlar  orqali  hikoya  qiluvchi  



Hallerni    yanada    yaxshiroq    bilib    borar    va    asta-sekinlik    bilan    u    haqdagi  

yomon  fikrlari  yo`qoladi.  Bir  kuni  Harri  Haller  dom-daraksiz  yo`qolib  qoladi  

va  “Faqat  jinnilar  uchun “ deb  nomlangan  kundalik  Hallerning  shaxsiyatiga   

chuqur    nazar    tashlabgina    qolmasdan    uning    qanday    kishi    ekanligini    ochib  

beradi.  Harri    Haller-yolg`izlanib    qolgan    ziyoli  ,  o`ta    madaniyatli    kishilar  

haqida  ko`p  o`ylaydigan  kishi. Bir  kuni  kechqurun  Haller  ko`chalar  bo`ylab  

yurganida    yoshgina    kishini    uchratadi    va    undan    “Cho`l    bo`risi  haqida  

Traktat“    kitobini    sotib    oladi.  Bu    Traktatda    u    o`zining    ruhiyatiga    o`xshash  

kishi    hayotidan    xabardor    bo`ladi.  U    yarim  “Odam“  va    yarim  “  Bo`ri  “. 

Muammo  shundaki    bu    ikkala    qalblar    muntazam    ravishda    baxslashib  

yashaydilar. Haller  shuni  bilishi  kerakki  u  har  qanday  kishi  kabi  nafaqat  2 

qalbga    balki    ko`plab    yuzlab    qalblarga    egadir,  qachonki    Haller    shunday  

qarorga  xulosaga  kelsagina  u  o`zining  azobidan  qutuladi . 

       Bu  kitobdan  juda  ta`sirlangan  Haller  hayotini  o`zgartirmoqchi  bo`ladi. U  

o`zining    tanishi  –  proffesornikiga    mehmonga    boradi.  Suhbat    paytida    Gyote  

haqida    baxslashib    professorni    xafa    qiladi.  Shunday    mash`um    baxslashuvdan  

keyin  u  o`zini  o`ldirmoqchi bo`ladi. O`zicha  “ Bo`ri “ meni  ustimdan  kulyapti  

deb    o`ylaydi.  Ikkilanib    uyiga    borgisi    kelmaydi,  shahar    bo`ylab    toki    “  Qora  

burgut  “  mehmonxonasidan  Hermina    ismli    qizni    uchratgunga    qadar    tentirab  

yuradi.  Hermina    huzurida    biroz    taskin    topadi    va    undan    unga    onalar    kabi  

g`amxo`rlik    qilishini    so`raydi.  Hermina    unga    raqs    dunyosini    va  

ballmaskaradni    ko`rsatadi.  U    orqali    Haller    qisqa    vaqt    ichida    hayotidan  

zavqlanib    yashay    boshlaydi  hamda    saksafon    chaluvchi    yigit    Pablo    bilan  

tanishadi. Pablo kamgap, doimo  yaxshi  kayfiyatda  yuradigan  yigit. U  yoshgina  

Mariyani    sevadi.  Shunga    qaramasdan    Hallerning    ruhi    yana    tushkun    chunki  

Cho`l  bo`risi  azobsiz-g`amsiz  yashay  olmaydi. 

       Oxirida    Pablo    unga    mag`iyaviy    teatrni    ko`rsatadi.  Unga    Hallerga    o`zini  

o`zi    ruhiy    azoblashi    kerak    emasligini-o`lmasligini    barhayot    bo`lishlikni  

o`rgatatadi. Pablo  Hallerga  o`yin  qoidalarini  o`rgatadi  uning  yolg`iz  o`zi  turli  



17 

 

eshiklarni    ochishni    aytadi,  ularning    ortida    o`zining    hayotidagi-ahamiyatli  



bo`lgan    voqealar    gavdalanadi.  Bundan    tashqari    Haller    o`zining    ruhiyatiga  

tabiatiga  nazar  tashlaydi. Ammo  Haller  o’yinda   yutqazadi, chunki  oxirgi  eshik  

ortida    Hermina    bilan    Pabloning    yalong`och    holda    yerda    yotganini    ko`radi. 

Pablo    unga    u    o`zining    xom    xayollari    bilan    haqiqatni    ko`rmaydigan    bo`lib  

qolganligini    tushuntiradi.  Haller    o`yindan    hech    narsa    o`rganmaydi,  shuning  

uchun  ham  u  Herminani  o`ldiradi. Haller  o’zining   xatosi  nimada  ekanligini  

tushunib  yetadi va   hayot  o`yinini  yaxshiroq  o`ynashga  va  kulishni  o`rganishi  

kerakligini  ko`ngliga  tugub  qo`yadi. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


18 

 

II bob. Hermann Hesse ijodida  gumanizm 



2.1. Gumanizmga doir 

Yo‘qlik 


qa’riga 

ketgan 


xalqlar 

va 


taraqqiyotdan  qolgan        yagona  meros  -  ehtimol 

insonparvarlikdir,  bu  demak  -  kitoblar,  xalq 

naqllari,  marmar  obidalar  va  me’morchilik 

yodgorliklaridir. 



                                               L.N.TOLSTOY

 

Bitiruv  malakaviy  ishi    mavzusi  “Hermann  Hesse  asarlarida  gumanizm”ga 

bag’ishlangani bois biz quyida gumanizmga ta’rif berishni joiz deb topdik. 

Gumanizm (lotincha  humanitas - "insoniylik", "odamiylik") insonni oliy qadriyat 

deb baholovchi dunyoqarashdir.

16

 Adabiyotga xos xususiyatlardan biri.Gumanizm 



adabiyotning  yetakchi  ,bosh  omili  bo’lsa  ,shu  adabiyotning  ijtimoiy  qimmati  va 

tarbiyaviy  ahamiyati  yuksak  bo’ladi.Shuning  uchun  ham  gumanizm  Navoiy 

Jomiy,Pushkin,Lermontov,Gorkiy,Gyote  kabi  yozuvchi  va  shoirlar  ijodining 

muhim  xususiyatlaridan  biri  bo’lgan.  Gumanistlar dunyoviy axloq  normalarini 

targ‘ib etishadi.

 

 



Gumanizm  —  odamlarga  mehr-muhabbat  bilan  qarash,  ularni  hurmat  qilish, 

insonning  moddiy  farovonligini  yuksaltirish  va  kishilarda  yuksak  ma’naviy 

fazilatlarni rivojlantirishga gamxorlik qilish –insonparvarlik demakdir. 

Tor ma’noda — Uyg’onish davri (13 — 16-asrlar)da sxolastikaga va cherkovning 

ma’naviy hukmronligiga qarshi turgan dunyoviy hurfikrlilik. G’arbiy Yevropadagi 

bir  necha  mamlakatlarda  Gumanizm    ijtimoiy  tafakkur  sohasida,  adabiyot,  san’at 

va  ilm-fanda  katolitsizmga  va  shaxsning  qulligiga  qarshi  qaratilgan  ilg’or  harakat 

edi.  Gumanizm  tarafdorlari  o’z    zamonasining  taraqqiyparvar  kuchlari  bo’lgan. 

Ular  inson  huquqi  va  olijanob  fazilatlar,  ilm-ma’rifat  va  hurriyat  uchun, 

kishilarning  har  tomonlama  erkin  rivojlanishi  uchun  kurash  olib  bordilar. 

                                                

16

 N.Hotamov.B.Sarimsoqov.Adabiyotshunoslik terminlarining ruscha o’zbekcha izohli lug’ati.O’qituvchi -1983 



19 

 

Gumanizmning  atoqli  namoyandalari  F.  Petrarka,  J.  Bokkachcho,  Leonardo  da 



Vinchi, J. Bruno, T. Kampanella (Italiya), M. Monten, F. Rable (Fransiya), T. Mor, 

F.  Bekon  (Angliya),  E.  Rotterdamlik  (Niderlandiya),  N.  Kopernik  (Polsha)  va 

boshqalar  edi.Ular  va

  ko’pgina  buyuk  yozuvchilar  o’z  asarlarida,  dindan  farqli 

o’laroq, insonni, uning yer yuzidagi hayotini kuylaydilar. 

17

Jahon  xalqlari  adabiyoti tarixida shunday bir davr borki, bu davrda ma’lum bir 



adabiyotning  xalq  hayoti  bilan  aloqasi  ko’pincha  bavosita  emas,  balki  bevosita 

ro’yobga chiqadi. Bu davr adabiy asarlarida xalq manfatlarinini ochiq- oydin izchil 

ifodalash va himoya etish hali yo’q: adabiyot o’z  g’oyaviy mazmuni va yo’nalishi 

jihatidan  butun    jamiyatning  (  shu  jumladan  ,  mehnatkash  sinflarning  ham  ) 

saodatiga  xizmat  qilishga  harakat  etadi.  Bu  jamiyatning  o’zida  sinfiy  qarama- 

qarshiliklar  xali  yetarli  o’tkirlik  bilan  nomoyon  bo’lmagan  davrda  to’g’ri  keladi. 

Ilg’or  yozuvchilar  jamiatning  bir-  biriga  zid  sinflardan  iborat  ekanini,  bunday 

jamiatda  murosa  bo’lishi  mumkin  emasligini  xali  tushunib  yetmaydilar.  Shuning 

uchun  ular jamiatning saodatini o’ylab ijod etadilar, hatto jamiatdagi antogonistik 

sinflar  orasida  tinchlik  va  hamkorlik  o’rnatishga  harakat  qiladilar.  Bu  davr 

adabiyoti  uchun eng  xarakterli eng  muhum  xosiyati shuki,  diniy adabiyotda  farqli 

o’laroq  o’z  asarlarida  insonni  e’zozlaydi,  uni  jahonda  eng  qimmatli  va  aziz 

mavjudot    sifatida  tariflaydi,  insondan  o’zi  uchun  g’ururlanish  hissini  tarbiya 

qilishga intiladi. Dobrolyuboy bu davrni  Yevropa adabiyotlari doirasida Shekisper 

kabi  genial  yozuvchilarning ijodi  bilan bog’lab ko’rsatadi:  “Insoniyatga bo’lgan 

sof  muhabbat,  partiyalarning  g’arazlaridan  xoli  maydonga    kelgan  bunday 

muhabbat  poezayaning    kamdan-  kam  vakillarida,  o’shanda  ham  uning    eng  oily 

geniylaridagina  ro’yobga  chiqar  edi.Hali  nodonlikka  botib  yotgan  16  asr 

Yevropasida  “  u  inson  edi!  “  degan  tarixiy  ma’noga  to’la  so’zlar  aytilgan  va  bu 

so’zlarga geniyning  insonning qadri haqidagi tushunchasi ifoda etgan edi.” 

18

 “ U 


inson   edi! ” so’zlari Shekisperning mashhur  asari “ Yuliy Sezar”da ko’p insoniy 

fazilatlar  egasi  Brut  haqida  aytilgan  bo’lib,  bu  asar,  huddi  Shekisperning  butun 

                                                

 

18



 Izzat Sulton.Adabiyot nazariyasi.O’qituvchi nashriyoti.Toshkent-1980.97 bet 

20 

 

ijodidek,  insonparvarlik  g’oyasi  yana  ham  tarraqqiy  etib  ,  adabiyotga  yana  ham 



kengroq  kirib  borib,  Heinrich  Hayne  ijodida  o’z  aksini  topganini  qayd  qiladi:  bu 

geniy  ham  paygambarona  gapirib  “  yer  yuzida  qilich  hukumronligi  tamom 



bo’ladi  va  zolimlar  yashay    olmaydigan  zamon  keladi  degan  so’zlarni  aytgan 

edi”, deydi buyuk tanqidchi.  

          Insonparvarlik  g’oyalari  G’arbiy  Yuvropa  adabiyotida    14  -15  asrlarda 

Uyg’onish  davri  boshlanish  munosabati  bilan  paydo  bo’lgan  edi.    Italyan 

Franchesko  Petrarka  (1304-  1374)  va  Javanni  Bokkacho  (1313-1375),  fransuz 

Fransua  Reble  (1494-1553),  gollandiyalik,  Erazm  Rotterdamskiy  (1466-1536), 

nemis Ulrix fon Gutten (1488-1523),va boshqalar ko’pgina buyuk yozuvchilar o’z 

asarlarida, dindan farqli o’laroq, insonni, uning yer yuzidagi hayotini kuylaydilar, 

dinning (cherkovning) inson ongi ustidan hukumronligiga qarshi chiqadilar.

19

                                                                                 



            Faqat  adabiyotgagina  emas,  balki  ilk  burjua  madaniyatining  hamma 

sohalarida  (sa’natda,  ilmda,  arxitekturada)  maydonga  kelgan  bu  fikriy  harakat 

keyinroq (19 asrda) “ gumanizm” nomini oldi .  

O’rta  Osiyo  xalqlari  tarixida  adabiyotning  bizga  ma’lum    ilk  namunalaridan 

(masalan  Frdovsiyning  “  Shohnoma”  va  Yusuf  Xos  Hojibning  “Qutatg’u  bilik” 

asarlaridan)  boshlab  ishtimoiy  fikrda  gumanizm  paydo  bo’ganini  aytish  mumkin. 

Biz yuqorida tilga olgan dunyoviy adabiyot (Durbek, Xorazmiy, Lutfiy, Novoiy va 

boshqalar ijodi) gumanistik adabiyotning namunasi deb hisoblanishi kerak, chunki 

bu  adabiyotda,  diniy  aqidalarning  dovom  etayotgan  ta’siriga  qaramasdan,  asosiy 

mazmuni-  insonni  madh  etish,  uning  baxtini  ko’ylash  va  yer  yuzidagi  hayotini 

e’zozlashdan  iboratdir.Gumanist  yozuvchilarning  xizmatlaridan  biri  –  adabiyotni 

xalq  ijodi  bilan  yaqinlashtirishdir.  Gumanist  yozuvchilar  ko`pincha  folklorda 

ishlangan syujetlarni o`z asarlariga asos qilib oladilar va ularni o`z dunyoqarashlari 

nuqtai  nazaridan  qayta  ishlab,  buyuk  asar  yaratiladilar.Bunga  Sharq  adabiyotidan 

Firdavsiy,  Xisrav  Dehlaviy,  Nizomiy,  Jomiy  va  Navoiylar,  G`arb  adabiyotidan 

Dante,  Shekspir  va  Gyote  misol  bo`la  oladi.Dante  va  Petrarkaning  italyan  tilida, 

                                                

19

 Izzat Sulton.Adabiyot nazariyasi.O’qituvchi nashriyoti.Toshkent-1980.98 bet 



21 

 

Navoiyning  qadim  o`zbek  tilida  adabiyot  maydonga  keltirishi  kabi  gumanistlar 



milliy adabiyot tillarining maydonga kelishida katta rol o`ynaydilar. 

 

Shu  xizmatlari  bilan  bir  qatorda,  yuqorida  aytganimizdek,  gumanist 



yozuvchilar  “sinflardan  yuqori”  turishga  intilishlari  bilan,  mehnatkash  xalqdan 

ancha  uzoqda  qolib  ketadilar.  Masalan,  Navoiy  mamlakatni  bog`,  podshohni 

bog`bon, deb tushunadi va xalqni poda, podshohni podachi (cho`pon) deb biladi. U 

o`z zamonining  hukmronlari zulmini qanchalik  fosh qilmasin, baribir  mehnatkash 

xalq  bilan  uning  “cho`pon”lari  orasida  kurash  emas,  murosa  tantana  qilishi 

kerakligini  targ`ib  etadi:  zamonasining  sotsial  ziddiyatlarini  hukmron  feodallarni 

inson va adolatga chaqirish yo`li bilan hal etmoqchi bo`ladi.  

 

Dunyoqarashlari  va  ijodlarida  bunday  ojizliklar  mavjudligiga  qaramay, 



gumanist  yozuvchilar  o`z  zamonasi  uchun  katta  progressiv  rol  o`ynaydilar.Shu 

o’rinda  gumanistik  adabiyotning  uchta  xususiyatini  alohida  ahamiyatga  ega 

ekanini qayd etib o`tish kerak:

20

 



 1)  adabiyotni  insonni,  uning  hislarini  kuylashga  qaratish,  insonni  e`zozlash  va 

madh etish;  

2) 

adabiyotni 



zamonasining 

muhim 


ijtimoiy 

muommolari 

(adolat, 

ma`rifatparvarlik,  insonning  hur  fikrli  bo`lishga  haqliligi  va  hakazo)ni  hal  etishga 

yaqinlashtirish;  

3)  adabiyotning  vositalarini  (birinchi  galda  –  tilini)  xalqqa  yaqinlashtirishga 

intilish. 

Xalq  ongini  to`g`ri  in`ikos  ettirish  va  shakllantirishga  qodirlik  adabiyot  va 

san`atning  xalqchilligi  deb  ataladi.  Xalqchil  yozuvchi  o`z  asarlarida  xalqning 

(ya`ni jamiyatning, mehnatkashlar ommasining) manfaatlarini ifoda etadi. 

Asarning  mazmunida  gumanizm  va  umumxalq  manfaatlarini  ko`zlash  uning 

xalqchilligini  tayin  etuvchi  bosh  omil  bo`lib  qoladi.  Asar  xalqchil  bo`lishi  uchun 

har  safar  ham  unda  mehnatkash  xalq  hayoti  tasvirlanishi  shart  emas.  Pushkinning 

“Yevgeniy  Onegin”  yoki  Navoiyning  “Farhod  va  Shirin”  asarlarida  mehnatkash 

xalq  hayoti  tasvirlanmagan  bo`lsa  ham,  xalqchildir:  ularda  hayot  zamonasi  uchun 

                                                

20

 Izzat Sulton.Adabiyot nazariyasi.O’qituvchi nashriyoti.Toshkent-1980.99 bet 



22 

 

progressiv  g`oyaviy  pozitsiyada  turib,  butun  jamiyat  va  uning  ko`pchilligi  uchun 



tushunarli  vositalar  bilan  yaratilgan  hamda  mazkur  asarlar  mazmunida  gumanizm 

mavjuddir. 

Gumanist  yozuvchilar  o`z  davri  uchungina  emas,  keyingi  avlodlar  uchun  ham 

qimmatli  asarlar  yaratib  qoldiradilar.  Ulardan  keyin  gumanizm  hamma  davr 

adabiyotlarining  traditsiyasi  bo`lib  qoladi.  V.G.Belinskiy  Fransua  Rable  misolida 

gumanist  yozuvchilarning  ijodi  olamshumul  ahamiyatga  ega  ekanini  ko`rsatgan 

edi:“Rableni  hozirgacha  ham  hamma  ma`rifatli  millatlarga  mansub  kishilar 

o`qiydilar,  chunki  bu  ijod  butun  bir  tarixiy  davrning  ma`nosi  va  ahamiyati  bilan 

qattiq bog`liqdir”.

21

  



Quyida  biz  o’zining  o’lmas  asarlari  bilan  jahon  adabiyotida  chuqur  iz  qoldirgan 

olmon yozuvchisi gumanist Hermann Hesse ijodiga bir nazar tashlamoqchimiz. 

 

O’zbek kitobxoni oldida Hermann Hessening  asarlari asta sekinlik  bilan namoyon 



bo’lib  bormoqda.Uning  “Cho’l  bo’risi”,Nyurenbergga  sayohat”,”Jahon  adabiyoti 

kutubxonasi”  va  ko’pgina  hikoyalari  allaqachon  qo’lma  qo’l  bo’lib  o’z 

kitobxonlarini topib ulgurgan.  

XX  asrning  eng  yirik  romannavislari  orasida  Hesse  –  eng  betakror  xarakter  va 

iste’dod   sohibidir.  Biroq  yozuvchi asarlarida aks etgan  xotirjamlik va ravshanlik 

esa o‘ziga xos alohida xususiyat bo‘lib, uning bahosi juda balanddir. 

 

Hesse  kitoblari,  uning  o‘zi  bir  paytlar  aytganidek,  “barcha  tubsizlik  va 



jarliklar  yoqasida”  yaratilgan.  O‘zgartirilgan  va  yangidan  tuzilgan  ko‘rinishda 

ular  zamonaviy  insonning  ko‘plab  kulfatlari,  iztiroblari  va  xatolarini  o‘z  ichiga 

olgan. 

 

Hesse    yozuvchi  sifatida    voqelikni  o‘ta  o‘tkir  his  qilishga  molik  inson  edi. 



Hessening maqolalari va xatlarida, «Munchoqlar  o‘yini”,”Cho’l borisi” romanlari 

qoralamalarida  va  ular  matnining  o‘zida  Germaniya  kelajagini  hayron  qolarli 

darajada oldindan ko‘rish bor. Albatta, XX asr voqeligi nasr uyg‘unligiga yordam 

berishi  gumon  edi.  Lekin  Hessening  o‘zining  o’ziga  xos  sirlari  mavjud  edi. 

Ulardan biri shundan iborat ediki, odamlarning yashirin ichki hayotiga u barchaga 

                                                

21

 Izzat Sulton.Adabiyot nazariyasi.O’qituvchi nashriyoti.Toshkent-1980.99 bet 



23 

 

ko‘rinib turgan tashqi voqelikka qaraganda ko‘proq  ahamiyat  va  e’tibor  berardi. 



30-yillar boshlarida, “Sharq  mamlakatiga ziyorat” (1932) qissasida, 1930  va 1942 

yillar    oralig‘ida  yozilgan  «Munchoqlar    o‘yini”  romanida,  ya’ni  Germaniyadagi 

fashizm  paytida  Hesse  “deyarli”  mavjud  bo‘lmagan,  amalga  oshishiga  yo‘l 

qo‘yilmagan,  u  haqda  odamlar  ko‘pincha  bir-birilarining  ko‘zlari  va  yuz 

ifodalariga  ko‘ra    fahmlaydigan,  lekin  shunday  bo‘lsada  oxir  oqibatda  fashizmga 

bardosh  bergan  va  tantana  qilgan  voqelikni  ko‘rgan  va  ularni  o’z  asarlarida 

ko‘rsatib bergandi. 

 

O‘zining  uzoq  hayoti  davomida  Hesse  buyuk    asarlar    yaratdi.  Bunga 



ishonch  hosil  qilish  uchun,  o’zbek  kitobxonlariga    unga  tanish  “Cho‘l  bo‘risi” 

(1927) romanini yodga olish kifoya. 30-yillarga qadar kelishuv va kelishmovchilik 

Hesse  kitoblarida  almashib  va  to‘qnashib  turgan,  shu  bilan  birga  uyg‘unlik  hayot 

jarliklari  haqidagi  bilim  bilan  borgan  sari  ko‘proq  to‘la  boshladi.  Lekin  uning 

ishining asosiy vazifasi gumanizmni ifodalshdan  iborat bo’ldi. 

 

Nisbiy  ijtimoiy  xotirjamlik  vaqtida  Hesse  tarixiy  halokat  imkoniyatini 



bashorat  qilgan  narsani  odamlarda  ko‘rgan,  yuzaga  olib  chiqqan,  o‘z  kitoblarida 

gavdalantirgan  edi.  Natsistlik  terrorchiligi  va  fashizm  Germaniyasi  qulagan 

yillarda,  u,  aksincha,  kelajak  garovi  bo‘lgan  narsani  ham  ko‘rgan.  «Munchoqlar  

o‘yini”  asariga  muallif  tomonidan  yaratilgan,  o‘rta  asrlar  lotin    uslubida  yozilgan 

epigrafda  shunday  deyilgandi:  ”  So‘z    ta’siriga      kamroq    beriladigan  va  bir 

paytning  o‘zida  odamlar  ko‘zlarini  mavjudligini  na  isbot  qilib  bo‘ladigan,  na 

bo‘lishi mumkin deb hisoblab bo‘ladigan, lekin aynan mo‘min va halol odamlar 

ularga  haqiqatan  mavjud bo‘lgan bir  nima kabi  munosabatda bo‘luvchi qandaydir 

narsalarga  qaraganda  odamlar  ko‘zlarini  ochish  uchun  ko‘proq  ehtiyoj  sezadigan 

hech narsa yo‘q, ular yashash va tug‘ilish imkoniyatiga ozgina yaqinlashadilar”. 

 

Ovloq  shvabdan  –  nafaqat  Shiller,  balki  Hermann  Hesse  va  unga    ancha 



yaqinroq bo‘lgan Fridrix Hyolderlin, faylasuflar Gegel va Shellir  romantik Eduard 

Myorike  ham  kelib  chiqqanlar.  Shvabiyaning  mashhur  farzandlari  tafakkuri  tor 

mahalliy  hayotdan  shiddat  bilan  otilib  chiqqan  musaffo  buloqni  eslatadi.  Uzoq 

ufqlarni  ko‘rish  uchun,  bu  yerda  baland  parvoz  qilishga  to‘g‘ri  kelgandi.  Biroq 



24 

 

Hesse bu  torlikning o‘zini  ham sevardi. U keyinchalik o‘z bolaligi haqida tez-tez 



yozgan,masalan  ,”Bolalik  taassurotlari”,“Hans  haqida  esdalik”  va  “Faqir” 

hikoyalarida  bayon  qilingan.Ulardan  endi  shularni  bilib  olish  mumkinki, 

yozuvchining  otasi  va  onasi  uzoq  yillar  Hindistonda  protestant  missionerlar 

bo‘lishgan,  va  garchi  keyinchalik  Yevropaga  qaytgan  bo‘lsalar  ham,  missiya 

manfaatlari bilan yashashda davom etganlar. Yozuvchining buvasi  – sharqshunos-

olim  Hermann  Gundert  ham  missioner  bo‘lgan.Ota-onasining  e’tiqodlari  va 

turmush  tarzlari  pedantik  talabchanlik  va  shu  bilan  bir  paytda  orzu-xayollarga 

beriluvchan  shoironalik  bilan  ajralib  turardi.  Biri  ikkinchisini  inkor  qilmas,  balki 

to‘ldirardi, chunki bitta yagona diniy manbaga ega edi.  

 

Biroq  Hessening  avtobiografik  nasri  sahifalarini  diqqat  bilan  o‘qiy  turib, 



o‘smirning  ota  uyi  bilan  muqarrar  bo‘lib  qolgan  kuchli  munosabat  buzilishi 

sababini ham topish mumkin. Ota-onalar faqat o‘z haqiqatini tan olardilar. Bola bu 

haqiqatga  o‘z  istaklari  va  boshqa  odamlar  haqiqatining  azob  beruvchi 

nomuvofiqligini his qilardi. Oila yozuvchida yuksak ahloqiy ideallarni tarbiyalagan 

bo’lsada , lekin bu hayotni bilish emas edi.  O‘zga  hayot chaqirig‘i o‘smir  Hesseni 

bir  necha  yillik  o‘qishdan  so‘ng  ota-onasi  olib  kelgan  Maulbronn  protestant 

seminariyasidan  qochib  ketishga  majbur  qildi.Bu  esa  uni  bir  necha  yillarga  oilasi 

bilan  aloqasini  uzishga,  darbadar  bo‘lishga,  tasodifiy  ish  haqlari  bilan  yashashga, 

barchasini  go‘yoki  noldan  boshlashga  majbur  qildi:  mustaqil  mutoala  –  klassik 

adabiyot va falsafa asarlarini o‘z nuqtai nazari va o‘z mayli  bo‘yicha o‘qish, ish – 

avval  soat  fabrikasida,  so‘ngra  kitob  savdosida,  nihoyat  nashr  qilingan  ilk 

asarlaridan  ishlab  topilgan  qalam  haqiga  yashay  olmagunga  qadar  yashashdek 

murakkab hayot yo’lini bosib o’tdi. 

 

Birinchi  jahon  urushi  Hesse  uchun  yangi  keskin  burilish,  ulkan  kuchning 



larzaga  kelishi  bo‘ldi.1914  yilda  Hesse  endi  bir  necha  romanlar  muallifi  bo‘lib, 

ulardan eng yirigi “Peter Kamensind” (1904) edi. U romantik ruhiyatidagi she’rlar 

va nasr (“Romantik qo‘shiqlar”, 1899; “Hermann Lausher”, 1901) yozdi va shuhrat 

qozondi.  Uning  kitoblari  haqida  R.M.Rilke  va  Sh.Sweig    iliq  fikr  bildirganlar. 

Lekin  urush  uning  ijodini  shunday  keskin  o‘zgartirib  yubordiki,  1919  yilda  u 


25 

 

“Demian”  romanini  taxallus  ostida  nashrdan  chiqarganida,  uning  ishqiboz 



o‘quvchilaridan  hech  kim  (ularning  orasida  esa  Tomas  Mann  ham  bor  edi) 

muallifda Hesseni topmadi. Bu kitobni faqat boshlovchi va yosh kishigina yozishi 

mumkinday  tuyulgandi.  Yoshlikning  butun  samimiyati  bilan  roman  aql 

sarosimasini  va  yosh  qahramon  Sinklerning  voqelikdagi  chalkashliklar  bilan 

to‘qnashuvi  sababli  kelib  chiqqan  hislarni  bergandi.  Bu  romanning  odatdagidan 

boshqacha aqliy keskinligi  Hesse  uchun  yangi edi.  Keyinchalik “Cho‘l bo‘risi”da 

bo‘lganidek,  muallifga  go‘yo  bitta  istiqbol,  o‘z  qahramoniga  va  dunyoga  bitta 

qo‘zg‘almas  nuqtadan  qarash  yetishmayotgandek  edi.  Hayotdagi  hamma  narsa 

siljib  ketgan,  va  Hesse    o‘pirilgan  joylar  yorug‘  uyg‘unlikda  qanday  namoyon 

bo‘lganini, hammasi  go‘yoki yo‘qolgan joyda esa, hayot o‘nqir va chuqurliklarida, 

kutilmaganda nur paydo bo‘lganini ko‘rgan.  

 

Urush  uning  ijodini    bitta  zarba  bilan  vayron  qildi.  Faqat  endigina  Hesse 



haqiqatan o‘zini topdi. Uning joziba va o‘ziga xoslikdan holi bo‘lmagan ilk asarlari 

baribir  nemis  romantizmining  kechikkan  aks  sadosi  edi.  Endi  xuddi  shu  romantik 

an’ananing  o‘zi    uning  qalami  ostida  yangi  kuch  topdi,  xozirgi  voqelikdagi 

siljishlarni  aks  ettirishga  yordam  berdi.  Jahon  urushidan  keyin  Hesse  asarlari  XX 

asr  realizmining  eng  yirik  hodisalaridan  biri  bo‘lib  qoldi.  Lekin  bu  realizm  unda 

romantik  poetika  bilan  saxiylik  bilan  boyitilgan  edi.  O‘z  kitoblarini  zamonaviy 

voqelik  tajribasi  bilan  to‘ydirib,  Hesse  o‘tgan  asr  buyuk  nemis  yozuvchilari  –

Hyolderlin,Novalis,Hofmann  ijodida  aks  etganlardan  ko‘pchiligini  reallik  va 

aniqlikni yuqori cho’qqisiga ko‘tardi.  

 

 Hesse roman qahramonlarini odatda unga yaqin bo‘lgan  ismlar va laqablar 



bilan  nomlardi,diqqat-e’tiborli  yozuvchidan  voqelikning  keng  manzarasini 

yaratuvchisiga  aylanganini  aslo  bildirmasdi.  Hesse  Rollan  va  Gorkiy 

bo‘lganlaridek  epik  yozuvchi  bo‘lmadi.  Uning  kitoblarida  Barbryus  yoki 

Xeminguey  romanlarida    dard  bilan  aks  ettirilgan  urush  haqiqatlarini  ham  topib 

bo‘lmaydi. O‘z zamonasini va uning muammolarini u boshqachasiga aks ettirdi. 

 

“Demian”,  keyinroq  esa  “Cho‘l  bo‘risi”asarlari  bilan  halokatli  zamonning 



insonning  ichki  borlig‘i  bilan  o‘zaro  bog‘lanishini  aniqladi.“Demian”  romanida 

26 

 

urush  qahramonlar  dunyosiga  atigi  so‘nggi  sahifalarda  bostirib  kirgan;  “Cho‘l 



bo‘risi”da  siyosiy  voqealar  mutlaqo  tilga  olinmagan.  Lekin  har  ikkala  romanning 

butun  davomida  yozuvchi  jahon  xunrezligining  “Demian”  qahramoni,  namunali 

bola – Sinklerning ruhiy hayoti bilan aloqasini tushuntirish bilan, uni kunlardan bir 

kun  gadoy  bilan  uchrashuv  hayratda  qoldirganiga  o‘xshash,  yoki  Germaniyadagi 

fashizmdan  oldingi  vaziyatning  “Cho‘l  bo‘risi”  qahramoni  Harri  Haller  ruhiy 

ahvoli bilan bog‘liqligini aniqlash bilan band. Yozuvchini na keng tashqi dunyo, na 

uning qonunlari qiziqtirmaydiganday.Lekin uning fikr-xayolini uning qahramonlari 

ruhiy ahvoli chuqur band qiladi.  

Bu  yillardagi  asarlarida  Hesse  o‘z  zamondoshlari  ongidagi  sarosimalikni, 

bo‘shlikni aks ettirgan. Darhaqiqat, 10-20- yillar burilishida u og‘ir ruhiy tanglikni 

boshidan  kechirdi.O‘z  kitoblarida  u  chekkan  mashaqqatlari  haqida  yozgan. 

Ularning  o‘quvchini  uning  qahramonlarida  o‘zlarini  tanishga  majbur  qiluvchi 

alohida lirik ishonchlilik sababi ham  shundadir.  

Birinchi  jahon  urushi  yillarida  Hesseni  barchaga  odat  bo‘lib  qolgan  tushunchalar 

chuqur  hayratga  solgan.  Madaniyat  xodimlari,  yoki  Germaniyada  aytish  qabul 

qilingan  “ko‘ngil  vakillari”  aksar  hollarda  militaristik  antiruhiy  yo‘l  tutib,  o‘z 

hukumatini qo‘llab chiqqanlar. Urush shak-shubhasiz  sof sohadagi madaniyat va 

ruh,  din  va  va  ahloq  ortiq  mavjud  emasligini  isbotlab  berdi.  Insonning  ahloqiy 

mo‘ljallar  amal  qilmaydigan  dunyodagi  o‘rni  borasida  o‘ylab  qolishga  birgina 

Hesse majbur bo‘lmagandi. 

“Demian”da, keyin esa “Kleyn  va Vagner” qissasida  (1919)  va “Cho‘l bo‘risi”da 

Hesse  insonni  go‘yoki  har  xil  haqiqatlardan  yelimlab  yasalgandek  ko‘rsatadi. 

Bunday  inson  o‘zgaruvchan,  unda  qarama-qarshi  imkoniyatlar  yashiringan,  va 

unga  qarash  ham  romanda  bu  harakatchanlik  va  murakkablikni  aks  ettira  turib, 

o‘zgarib  turadi.  Ikki  shaxs  –  intellektual  va  yovvoyi  hayvon  –  Harri  Haller 

qiyofasida namoyon bo‘ladi. Insonning ichki sarosimasi va yashirin istaklari ochiq 

oshkor bo‘la borgan “Sehrli teatr”ga tushib qolib esa, Harri Haller ko‘zguda uning 

yuzi  bo‘linib  ketgan  minglab  yuzlarni  ko‘rdi.  Harrining  ilohiyotning  taqvodor 

professori  bo‘lib  yetilgan  maktabdosh  o‘rtog‘i  u  yerda  mamnuniyat  bilan  o‘tib 


27 

 

ketayotgan  avtomobillarga  o‘q  otardi.  Shubhali  saksofonist  Pablo,  dugonasi 



Hermina  singari,  Harri      uchun  hayot  muallimlari  bo‘lib  qola  boshladilar.  Undan 

tashqari: Pablo o‘lmas Motsart bilan kutilmagan o‘xshashlik topdi.  

 

Ota uyining qotib qolgan ustunlari “Demian” romanida o‘smir Sinkler uchun 



nimasi bilandir begona bo‘lib chiqadi. Sinkler go‘yoki tuxumni yorib chiqdi, uning 

shaxsiyatining  tarbiya  bilan  “dasturlashtirilmagan”  imkoniyati  ochila  boshladi.  

O‘zining  oldingi  va    keyingi  kitoblaridagi singari,  Hesse  odamlarga  haddan  ortiq 

talabchan.  Uning  o‘z  mulohazasiga  ko‘ra,  bu  asarda  “ruh  va  insonga  o‘zidan  eng 

oliy  inson  qilishdek  buyuk  mangu  talab  buzilmasdir”  (1954  yildagi  xat).  Inson 

unda  mavjud  bo‘lgan  imkoniyatlarni  amalga  oshirishi,  qat’iylik  topishi,  o‘ziga 

kelishi kerak, deya - qattiq turib talab qilardi Hesse. 


Download 0.69 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling