Parvoz toshkent — 023 yuksak parvozlar sari!

УЎК 716
КБК 8253
S 11

---

4
5
Peshonasi yarqiragan gulgʻunchaning 
Qadamiga toʻkiladi gʻoyibdan nur.
Bu chamanning quvnoq, shodon bolalari
Emin­erkin nafas olar aylab huzur. 
deb yozadi shoira bir sheʼrida.
Boyovut zaminida kamol topayotgan yana bir isteʼ-
dodli ijodkor Odina Abdumoʻminova, asosan, bolalarga 
bagʻishlangan sheʼrlari bilan ustozlar eʼtiboriga tushgan. 
Bir nechta sheʼriy kitoblari nashr etilgan Odina allaqa-
chon oʻz uslubiga, oʻz aytar soʻziga ega boʻlgan shoira 
hisoblanadi. Uning ijodi bilan tanishar ekansiz, atoqli 
bolalar shoiri Anvar Obidjonning quyma satrlari, obraz­
li ifodalarga boy misralari yodingizga tushadi. “Xoʻroz 
emas, xoʻrozqand” sheʼrida otasi pul berib, qoʻshnini-
kidan bitta xoʻroz olib kelishga yuborgan Sherozning 
“uddaburon”ligi shunday tasvirlanadi:
Akam keldi koʻngli chogʻ,
Eh, dadamga berdi pand!
Deydi: “Bitta xoʻrozmas,
Oldim yuzta xoʻrozqand!”
Ijodkor qizning boshqa koʻpchilik sheʼrlarida ham 
shu kabi yumoristik tasvir, kutilmagan xulosalar oʻqu-
vchiga zavq beradi; muallifning sinchkov nigohi, topqirli-
gi kitob xonni hayratlantiradi.
Shuningdek, ijod namunalari ushbu bayozdan oʻrin 
olgan Sarvinoz Qozoqova, Zanjiloy Abdusalomova, Diyo­
ra Abdujabborova singari yosh qalamkashlarning sheʼr-
larida ham oʻzini, oʻzligini, oʻz uslubini tinmay izlayotgan 
bezovta qalb teranishlarini sezish mumkin. 
Tabiat oʻyini bari hisobli:
Bulutlar yigʻlasa, gullar quvnaydi.
Ariqlar boladay oqadi quvnab,
Uyidan uzoqqa lekin jilmaydi.
deb yozadi Zanjiloy bir sheʼrida. Ming yillarki, inson 
tabiat bilan chambarchas uygʻunlikda yashab keladi. Ta-
biatni teran qalb koʻzi ila kuzatib, uygʻoq tuygʻulariga 
undan nusxa olayotgan yosh shoiraning oʻziga xos tash-
behlari, ohorli ifoda yoʻsini sheʼrxonni sergaklantiradi, 
mushohadaga chorlaydi.
Ushbu toʻplamdagi sheʼrlarning katta qismi hali juda 
yosh, ijod olamiga endigina moʻralab nazar tashlayotgan 
oʻquvchilar qalamiga mansubdir. Ularning ijodi haqi-
da hali bir toʻxtamga kelish, tayinli xulosalar chiqarish 
mushkul, albatta. Ammo bulutli osmonda “yarq” etgan 
chaqmoq kabi koʻzga tashlanib qoladigan, yurakda umid 
uchqunlarini uygʻotadigan misralar talaygina. Mana bu 
satrlarga eʼtibor bering:
Har qarich yeringda obodlik
Koʻzlarim quvonchdan porlaydi!
Oʻzbegim, oʻzingsan oʻzligim,
Seningsiz tol’eyim kulmaydi...
Bu ­ hali qoʻliga qalam ushlaganiga unchalik ham koʻp 
boʻlmagan jajji qizaloq Sitora Jullayeva toʻqigan sheʼrdan 
keltirilgan misralar. Qarang, shu mittigina yurak ham asl 
baxt, asl saodat Vatanda, oʻz xalqi bilan birlikda ekanligi-
ga ishonch hosil qilib borayotir! Shu kabi sheʼriy satrlar-
ni oʻqir ekansiz, majmuaga “Parvoz” deya nom berilishi 
bejiz emasligiga iqror boʻlasiz. Bu sheʼriy bayoz haqiqiy 
iqtidor egalari uchun, ijod mashaqqatini oʻz qismati deb 
biladigan yoniq qalblar uchun yuksak parvozlar sari bir 
yoʻlakcha boʻlib xizmat qilsa, ne ajab!