Раҳмонова Гулчирой Ҳабибулоевна Сирдарё вилояти халқ таълим бошқармаси методист психологи

4. Ким эканаааа.......
Иштирокчилар қоғозга ўзлари ҳақида аноним шаклда ёзадилар.Улар оилалари,синфи, дўстларининг фазилатлари, характери, хулқ-атвори, ўқишдаги ютуқлари хақида ёзишлари лозим. Варақлар йиғиб олинади ва аралаштирилади, сўнг хар бир илк иштирокчи битта варақни танлаб олади. Ундаги маьлумотларни гурухга маьлум қилади.Ўқиётган иштирокчининг вазифаси, сўз ҳақида бораётганини топиш. Агар тополмаса, гурухни ёрдамга чақиради.
^{5.Хайвонот боғига борганимизда..}
Ўйин иштирокчилари доира бўлиб туришади ва ўзларига бирорта хайвоннинг номини танлашади. 20 кишидан иборат гурух 6 та хайвоннинг номи этарли. Бир хилдаги хайвонларнинг номи қоғозга сонлар билан ёзилиб, уларга шулардан бирини олиш таклиф этилади. Иштирокчилар маьлум бир хайвонларни танлаб бўлганларидан сўнг кўзларни юмиб, атрофида айланиб юрадилар ва ўзлари мансуб бўлган турдаги шерикларини. Бунда хамма ўзига мос овоз билан бир-бирини чорлаши керак. (масалан бааабабаа, миёв-миёв вов-вов-вов ва х.к ). Иккита бир хил хайвон бир-бирини топиб олса, улар қўлларини махкам ушлаганча кейинги шеригини излашга тушадилар ва барча шеригини излашга тушадилар ва барча шеригини топиб, токи алохида гурухлар тузилмагунча давом этаверади .
6.Улуғлар хикмати ибратли сўзлар
1. Руҳни даволамай туриб, танани даволаб бўлмайди.
2. Энг яхши дори – хордиқ ва нафсни тийиш.
3. Секин-секин шошил.
4. Феъл кенглиги – ризқ мўллиги.
5. Кулиш билан йўқотилган нарса йиғлаш орқали топилмайди.
6. Кўп ухлайдиган одамнинг умри бебарака бўлади.
7. Ким бировнинг пайини қирқса, ўзиники ҳам қирқилади.
8. Ғазабнинг аввали тентаклик, охири надоматдир.
9. Болаларим мени ҳурмат қилсин десанг, ота-онангни эъзозла.
10. Кибрланма, зинога яқинлашма, ота-онага хизмат қил, исрофгарчилик қилма, ҳалол меҳнат қил, кийимингни тоза тут. Шунда соғлом бўласан, узоқ яшайсан.
11. Кўп кишилар сир сақлай билмаганлари учун омадсизликка учрайдилар.


7. Уйга вазифа
Ўйлаб кўрдингизми афоризмини ёд олиш.
Мол-дунѐйимиз ортди, аммо ҳузур-ҳаловатимиз йўқолди. Қулайликлар ортди, аммо вақтимиз камайди. Дорилар кўпайди, касалликлар озаймади. Кеч ѐтиб, эрталаб чарчоқ билан уйғонамиз. Кам китоб ўқиймиз, кўп телевизор кўрамиз. Кўп гапирамиз-у, кам эътибор берамиз. Пул топишни ўргандик, сарфлашни эплолмадик. Ойга учиб-қайтишни биламиз, лекин қўшнимиз билан кўришишга икки қадам босолмаймиз. Фазода нималар бўлаѐтганини биламиз-у, ички кечинмаларимиздан хабаримиз йўқ. Ҳавони тозалаймиз, лекин руҳларимиз кир. Режалар тузамиз-у, натижалар кўринмайди. Шошилишни ўргандик, сабрни ѐддан чиқардик. Танишларимиз кўп, ҳақиқий дўстларимиз кам. Ютуқларимиз кўп, негадир қувончимиз оз.