Sevgili Milena
Download 0.97 Mb. Pdf ko'rish
|
Sevgili Milena - Franz Kafka ( PDFDrive )
|
F.
(Dobrichovice'den 9.5.1923'te postalanmış bir açık kart.) Selamlarınıza çok teşekkür ederim. Prag'da iyi değildim, onun için birkaç günlüğüne buraya gelmek zorunda kaldım. Yolculuk sayılmaz pek: Alışık olmadığım kanatlarla, acemice uçmaya çabalamak gibi bir şey bu. (Dobrichovice 'den 15.5.1923 'te postalanmış başka bir kart.) Sevgili bayan Milena, Dobrichovice'den attığım kartı almış olacaksınız. Daha burdayım, ama iki üç güne kalmaz döneceğim. Çok pahalı burası, sonra hiç, ama hiç de uyuyamıyorum, yoksa güzelliğine diyecek yok. Daha uzun yolculuklara çıkabilecek miyim bilmem, Prag'dan yarım saat öteye gitmem gerekse bile, şeytanın ayağını kırdım sayılır buraya gelmekle. Burası öyle pahalı ki, parası bitse de vız geleceği için, insan ancak ölümünden iki üç gün öncesini burada geçirebilir! Hele korkum? Hiç bu kerteye gelmemişti. Bu saydıklarım olmasa, yeryüzü apaçık serilmiş olacak önüme! Candan selamlarım sizi Milena (Bu kartın üstüne, arasına, altın kurşunkalemle şunlar yazılmıştır: "Paranın üstünü tam vermiyorlar, kimi vakit çok, kimi vakit eksik veriyorlar... Açıkgöz buranın garsonları. Üçtür oluyor bu: Birkaç sözcükle, hem de tam vaktinde - nasıl adlandırırsanız adlandırın- ya gözümü açıyor, ya da gönlümü alıyorsunuz.") O son buluştuğumuz günden bu yana - şaşmamıştım, ama hani birden kalkıp gitmiştin? - çok kötü günler geçirdiğim eylül başlarında ancak senden mektup alabilmiştim. Bu arada, temmuzda çok önemli şeyler geçmişti başımdan - ne çok da önemli şeyler vardır! - Ablamla Müritz'e gitmiştim. Prag'dan, o dört duvarın arasından çıkabilmek az şey değildi. İlk günlerim çok kötü geçti Müritz'de. Bir ara Berlin'e gitme sevdasına düştüm Müritz'de. Biliyorsunuz, Kudüs'e gitmeyi de tasarlıyordum... Olacak şey değildi, ama nasıl olsa yatağından çıkamayacağına inanmış olan birinin gördüğü güzel bir düş gibiydi bu yolculuk tasarıları. Öyle ya, yataktan kalkamayacağıma göre, neden Kudüs'e kadar uzanmayayım? Çoğu Doğulu Yahudilerlen bir araya gelmiş "Halkevi yazlık gezi topluluğu"na rastladımdı Müritz'de. Kampları yolumun üstündeydi, bilmem neden, bir yakınlık duymuştum onlarla aramda; işte o ara kurmaya başladımdı Berlin'e göçmeyi. Kudüs yolculuğuna benziyordu Berlin'e göçme hevesi önceleri... Ne yapardım yalnız başıma Berlin'de? Yalnız başıma yapamazdım orada, ama ona da bir çare bulundu, ne dersin? (*) Ağustosun ortalarında Prag'a döndüm, bir ay kadar da küçük kız kardeşimin yanında, Scheleson'da kaldımdı. İşte ordayken yanan mektup işini duydum, çok üzüldüm, ağır bir yükten kurtulmak için hemen yazdımdı sana, ama gönderemedim mektubu, senin nerde olduğunu bilmiyordum, sonra buraya, Berlin'e gelmeden önce o mektubu da yaktım. Sözünü ettiğin öteki üç mektubun ne olduğunu bilmiyorum. Çirkin bir olaydan ötürü üzgündüm, birine olmayacak, utanılacak bir şey yapılmıştı, ilgili üç kişiden hangisine yapıldığını da yerli yerine bilmiyordum. Üzüntüm bundan ötürü olmasaydı, ya da mektup Müritz'de elime geçmiş olsaydı, gene üzülecektim elbet. (*) Kafka burada sonradan evlendiği karısı Dora Dymant'tan söz etmek istiyor. Berlin'e eylül sonunda gelebildim, yola çıkmadan biraz önce İtalya'dan yazdığın kartı almıştım. Çok zor çıkabildim bu yolculuğa, bütün gücümü toplamak gerekti, daha doğrusu güç müç kalmamıştı, ölü gibiydim, gömülmeye gider gibi çıkmıştım yola. İşte şimdi de Berlin'deyim; üzülecek bir şey yok, düşündüğün kadar kötü değil durumum: Bahçeli küçük bir köşkte, kent dışında oturuyorum... Bugüne değin hiç böylesine güzel bir evde oturmamıştım, bırakmazlar bu evi bana diyorum, öylesine güzel, daha önce başka bir evde oturuyordum, yeni taşındım buraya. Yemekler Prag'daki gibi, benim yediklerimde bir değişiklik yok. Hastalığımda da bir değişme yok. Hepsi bu kadar. Daha çoğunu söylemeye dilim varmıyor, çok bile söyledim; hava hortlaklarının diline düşmekten korkuyorum, yutuverirler yazdıklarımı. Sen de çok bir şey yazmamışsın mektubunda. Durumun nice, iyi mi kötü mü, anlayamadım. Hoş, insan kendi durumunu bile anlayamıyor: "korku" da öyle. Sevgili Milena, Size başlanmış bir mektup hanidir duruyor önümde, bitiremedim bir türlü; başladı gene eski dertlerim, burada da buldu beni, yere serdi biraz; her şeyden yoruluyorum, bir sözcük bile yoruyor beni, yazdığım her şey çok büyük görünüyor gözüme, gücümle bağdaştıramıyorum, "selamlar" sözcüğünü yazsam yalnız, gene kuşkulanıyorum; bu selamlar, ben soluk alamazken, o gürütülü, azgın, karanlık L. Sokağını geçme gücünü bulabilir mi kendinde, diyorum. İşte onun için yazmaktan vazgeçiyorum. Oysa iyi bakılıyorum burada, üstüme titreyenler, ellerinden geleni yapıyorlar. Dış olaylardan pek bir şeyler duyduğum yok, Prag'dan gazete gelmiyor, pahalılık varmış orada. Berlin'de çıkan gazeteleri almaya param yok, n'olur arada bir "Narodni Listy"yi göndersenize, bir vakitler ne kadar severek okurdum ordaki yazıları. Yeni adresim şu: Steglitz, Grunewald Sokağı 13 Seifert'lerin yanında. Gene de gönderiyorum selamlarımı, ne çıkar? Kapının önünde yığılıversinler yere, daha da güçlenirler belki. F. Milena'nın Kafka'ya yazdığı mektuplar bulunamamıştır, biliyoruz bunu. Yalnız, Kafka'nın yakın arkadaşı Max Brod, Kafka'yı anlatan kitabında, Milena'nın kendisine yazdığı birkaç mektubu yayınlamıştır. Kafka ile ilintisi olan bu mektupları, biz de bu kitabın sonuna aldık. Milena hakkında -çok az da olsa-bir fikir verebiliyor okuyucuya. Adalet CİMCOZ |
