Shramm modeli

Shramm modeli

Shrammning aloqa modeli aloqaning dastlabki va ta'sirchan modelidir. U birinchi marta 1954 yilda Uilbur Shramm tomonidan nashr etilgan va oldingi modellarga nisbatan turli xil yangiliklarni o'z ichiga oladi, masalan, teskari aloqa aylanishini kiritish va tajriba maydonlarining rolini muhokama qilish. Schramm uchun aloqa ma'lumot almashish yoki belgilarga umumiy munosabatda bo'lishdir. Uning modeli uchta asosiy komponentga asoslanadi: manba, maqsad va xabar.

Jarayon manba ongida g'oya bilan boshlanadi. Keyinchalik bu g'oya belgilar yordamida xabarga kodlanadi va belgilangan joyga yuboriladi. Belgilangan joy asl g'oyani qayta tiklash uchun belgilarni dekodlashi va izohlashi kerak.

Bunga javoban ular o'zlarining xabarlarini shakllantiradilar, uni kodlaydilar va fikr-mulohaza shakli sifatida qaytarib yuboradilar. Teskari aloqa ko'plab aloqa shakllarining asosiy qismidir va tashqi shovqin yoki kodlash va dekodlash bosqichlaridagi xatolar kabi muvaffaqiyatli aloqaga putur etkazishi mumkin bo'lgan jarayonlarni yumshatish uchun ishlatilishi mumkin.

Muloqotning muvaffaqiyati ishtirokchilarning tajriba sohalariga ham bog'liq. Tajriba maydoni o'tmishdagi hayot tajribalarini, shuningdek, munosabat va e'tiqodlarni o'z ichiga oladi.

Muloqotning muvaffaqiyati ishtirokchilarning tajriba sohalariga ham bog'liq. Tajriba maydoni o'tmishdagi hayot tajribalarini, shuningdek, munosabat va e'tiqodlarni o'z ichiga oladi.

Bu kodlash, dekodlash va talqin qilish jarayonlari qanday sodir bo'lishiga ta'sir qiladi. Muvaffaqiyatli muloqot qilish uchun xabar ikkala ishtirokchining tajriba sohalari bir-biriga mos keladigan joyda joylashgan bo'lishi kerak.

Agar xabar qabul qiluvchining tajriba doirasidan tashqarida bo'lsa, ular uni asl g'oya bilan bog'lay olmaydilar. Bu ko'pincha katta madaniy farqlar mavjud bo'lganda sodir bo'ladi.

Shrammning fikricha, jo'natuvchi odatda aloqa orqali erishmoqchi bo'lgan maqsadlarga ega. U tinglovchilarga bunday ta'sir ko'rsatish uchun talab qilinadigan shartlar, masalan, ularning e'tiborini jalb qilish va ularni shu maqsad sari harakat qilishga undash kabilarni muhokama qiladi.

Shrammning fikricha, jo'natuvchi odatda aloqa orqali erishmoqchi bo'lgan maqsadlarga ega. U tinglovchilarga bunday ta'sir ko'rsatish uchun talab qilinadigan shartlar, masalan, ularning e'tiborini jalb qilish va ularni shu maqsad sari harakat qilishga undash kabilarni muhokama qiladi.

U o'z modelini ommaviy aloqada ham qo'llaydi. Muloqotning boshqa shakllaridan farqi shundaki, muvaffaqiyatli ommaviy kommunikatsiya ancha qiyin, chunki fikr-mulohaza juda kam. 1970-yillarda Shramm o'zining oldingi modeliga turli xil tuzatishlarni taklif qildi.

Ular aloqani murakkablashtiradigan qo'shimcha omillarga, masalan, jo'natuvchi va qabul qiluvchi o'rtasidagi munosabatlarga e'tibor qaratadi, bu aloqa maqsadiga va ishtirokchilarning rollariga ta'sir qiladi.

Shrammning aloqaning chiziqli modellari haqidagi tanqidi juda ta'sirli bo'ldi, ularda aloqa zanjiri mavjud emas.

Schramm modelining kamchiliklaridan biri shundaki, u kommunikatorlar bir vaqtning o'zida xabarlarni yuborish o'rniga ma'lumot almashishda navbatma-navbat harakat qiladilar.

Yana bir e'tiroz shundaki, Shramm aloqani ma'no yaratuvchi jarayon sifatida tushunishdan ko'ra, axborot va uning ma'nosini oldindan mavjud bo'lgan mavjudotlar sifatida tushunadi.

Shrammning aloqa modeli teskari aloqa zanjiri va kodlash, dekodlash va izohlash jarayonlarini o'z ichiga oladi.

Shramm modelida va telegram orqali content. Kiyimlar reklamasi bo’yicha

Etiboringiz uchun rahmat