Тақризчилар: доцентлар Н

Жамиятга 
муносабатни 
белгиловчи 
маънавий-
ахлоқий сифатлар: қадриятларни эзозлаш, ватанпарварлик, 
дўстлик, ўртоқлик, фуқаропарварлик. 
Меҳнатга 
муносабатни 
белгиловчи 
етакчи 
омиллар: 
Меҳнатга муносабатни белгиловчи етакчи омиллар 
юқори меҳнат онглилиги, меҳнатнинг ҳаётий зарурат 
эканлигини тушиниб етиш, меҳнатсеварлик, меҳнатда жамоа 
бўлиб иштирок этиш, меҳнат аҳлини ҳурматлаш. Инсонларда 
маънавий-ахлоқий муносабатларни шакллантириш:
Инсонпарварлик, жамоада яшаш; ўзига ва ўзининг 
хулқига маънавий-ахлоқий муносабатни шакллантириш: ўз 
фаолияти 
ва 
хатти-ҳаракатига 
онгли 
муносабат, 
интизомлилик, маънавий-маданий хулқ меъёрларига қатъий 
амал қилиш; ҳалоллик ва ростгўйлик, хушмуомалалик, 
камтарлик, самимийлик ва б.к. 
3. Маънавий-ахлоқий тарбия тамойиллари. 
Ўқувчиларни маънавий-ахлоқий тарбияисни ташкил ва 
тўғри йўлга қўйишда муайян тамойилларга амал қилинса 

---

179 
яхши натижа беради. Тарбия жараёнида эришилган 
ютуқларни умумлаштирган ҳолда маънавий-ахлоқий 
ишлар самарадорлигин белгиловчи асосий тамойиллари: 
миллий-мафкуравий йўналтирилганлик; таълим ва тарбия 
бирлиги; амалий характерда бўлиши; оммавийлик; болалар 
ташаббусини ҳар томонлама рағбатлантириш ва қўллаб-
қувватлаш; ҳаётийлиги; онг ва хулқ-атвор бирлиги; ўзаро 
ҳурмат; 
ижобий 
фазилатларга 
таяниш 
ва 
уларни 
рағбатлантириш; салбий хатти-ҳаракатларга мафкуравий 
кураш; ўқувчиларни ёш ва ўзига хос хусусиятларини, ақлий ва 
жинсий хусусиятларини ҳисобга олиш; ўзаро узвийлик; 
маънавий-ахлоқий 
ишлар 
омиллари 
таъсирининг 
мувофиқлашганлигидан иборат.