Tərcüməçidən

Sabit ibn Dinar – Əhməd və ibn Muin qeyd etmişlər ki,o “heçnədir” Nəsai onun “siqa” olmadığını bildirmişdir.” (“Mizanul itidal” 1/363/№1358)
Rafizi müəllif bu raviyə istinad edildiyini deməklə yalan danışmışdır.
Suveyr ibn Əbu Faxtə - İbn Muin onun haqqında: “heçnə”,Əbu Hatim “zəif”,Dəraqutni isə “mətruk”-dur demişdir.” (“Mizanul itidal” 1/375/№1408)
“Süfyan və Şubə ondan rəvayyətlər almışlar.Lakin,bu heç də onların bu ravini “siqa” hesab etdikləri mənasına gəlmir.Süfyan əs Sevridən nəql olunur ki,o demişdir: “Suveyr yalan üzərində qurulmuş bir dayaqdır” (həm.yer)
Bu misal bir daha təsdiq edir ki,əgər “siqa” ravi bir nəfərdən hədis nəql edərdisə,bu heç də onun rəvayyətini aldığı ravinin “siqa” olması anlamına gəlməz.
Cabir ibn Yezid ibn Haris Cufi əl Kufi – Bu ravi rafizi,bidətçi və yalançı olmuşdur.Birincisi,o şiə imamlarının qisas almaq üçün qiyamət günündən öncə yer üzünə qayıdacaqlarına etiqad edən ilk şiələrdən olmuşdur.Bu bidət heç bir səhih dəlilə əsaslanmır. İnsanların dirilərək bu dünyaya qayıtmasına inam Allaha küfrdür.
İmam Əbu Muhəmməd Həsən ibn Əli əl Bərbəhari (ö.329 il) deyir: “Bu dünyaya ölmüş adamların yenidən qayıtması (racət) bidət və Allaha küfdür.Buna kim inanarsa kimliyindən asılı olmayaraq o kafirdir və bunda şübhə yoxdur.Racətə inanan və Əli (r.a),Muhamməd ibn Əli,Cəfər ibn Muhamməd haqqında belə şeylərə və onların qeybi bildiklərinə etiqad edərsə kafirdir.” (“Şərhus sunnə” səh 102,məsələ 160)
Bu ravi haqqında Şubə demişdir: “Sən Allah Rəsulu (s.a.s) adından yalan uydurmadıqca ölməyəcəksən və az müddət keçmədi ki,onu belə yalan üstündə ifşa etdilər.Yəhya əl Qəttan onun rəvayyətlərini tərk edərdi.Əbu Hənfiə Cabirdən daha yalançı bir adama rastlamadığını demişdir.Leys ibn Əbu Suleym onu yalançı,Nəsai isə “mətruk” ravi adlandırmışdır. Əbu Davud dedi: “Fikrimcə onun rəvayyətlərində dəyər yoxdur.” (“Mizanul itidal” 1/379-381/№1425)
Bir baxın! İmam Nəsai bu ravini “mətruk”,Əbu Davud “zəif” adlandırdığı halda Əbdulhüseyn yazır: “Mən deyirəm.Bununla yanaşı ona Nəsai və Əbu Davud etimad etmişlər.” Allahın lənəti yalançıların üzərinə olsun! Bu Əbdulhüseyn də bu firqənin imamı,nurlu alimlərindən hesab olunur! İmam Müslimin müqəddiməsində Cabirdən gətirdiyi nəqlə gəlincə,bütün cümləyə baxmaq kifayətdir ki,Müslimin bunu bidətə misal olaraq gətirdiyini anlayasan.
Musəvi yazır: “Səhih-Nəsai” və “Səhih-Əbu Davud”un “səcdəyi-səhv” bablarına müraciət etsəniz hədislərini tapa bilərsiniz.” Cahil və yalançıdan nə gözləmək olar? Nəsai və Əbu Davudun “Səhih” adlı kitabları yoxdur.Əbu Davud Cabirə istinad etməmişdir.O,yalnız kitabında ondan bir hədis nəql etmiş və qeyd etmişdir: “bu rəvayyətdən başqa mənim kitabımda Cabirdən heç bir nəql yoxdur.” (Əbu Davud “Sünən” №1036)
Həmçinin,bu ravi haqqında şiə mənbələrindən də bəzi qeydləri etmək yerinə düşərdi.Şiə kitablarına görə Cabir Cufi imam Muhəmməd Baqirdən 70 000 hədis rəvayyət etmişdir.” (Şeyx Səduq “İləuş şəria”c.2,fəsil 3;“Vəsailuş-şiə” 20/151 və ya 30/329)
Bundan sonra şiələrin,xüsusən Əbdulhüseynin Əbu Hureyrə (r.a)-ni onun çox hədis nəql etdiyinə görə tənqid etməyə nə cəsarətləri çatır? Ən qəribəsi budur ki,imam Cəfərdən Cabirin hədisləri baradə soruşduqda o demişdir: “Mən onu atamın yanında yalnız bir dəfə görmüşəm, mənim yanımda isə heç vaxt olmayıb.”(“Ricəlul-Kəşşi” səh 169; Məməqani “Tənqihul-məqal”2/203)