Toshkent moliya instituti b. I. Nurmuxamedova, sh. K. Xamdamov davlat moliyasi
-rasm. Ishlab chiqarish faoliyatidan olingan foydaning hajmiga ta’sir
Download 3.69 Mb. Pdf ko'rish
|
Давлат молияси Дарслик-
12.9-rasm. Ishlab chiqarish faoliyatidan olingan foydaning hajmiga ta’sir
etuvchi omillar 116 Xulosa qilib aytganda, korxona foydasi bozor sharoitida muhim iqtisodiy va rag‘batlantiruvchi omil sifatida tadbirkorlik faoliyatining yanada rivojlanishida va kengayishida muhim ahamiyatga ega. 12.5. Korxona pul fondlarining shakllanishi va taqsimlanishi Zamonaviy bozor vazifalarining keng ko‘lamligi, ziddiyatliligi turli xo‘jalik yuritish shakllarining taraqqiyoti darajasidagi farqlar hamda aholining ijtimoiy himoyalanishi muammosi ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlarni nafaqat jamiyat miqyosida, balki alohida xo‘jalik yuritish shakllari miqyosida davlat tomonidan tartibga solishni talab etadi. Bunday moliyaviy tartibga solish korxona faoliyati sharoitlari va natijalariga muhim ta’sirlardan biri hisoblanadi va uning dolzarbligi hozirgi sharoitda shu bilan yanada kuchayadiki, mazkur mexanizm moliyaviy holatning barqarorlashuvi va uning bozor iqtisodiyotiga o‘tish sharoitida korxona yashovchanligini ta’minlashi va umuman, korxona moliyasini boshqarishning tegishli tizimini barqarorlashtirish asosi bo‘lib xizmat qiladi. 116 Nurmuxamedova B., Kabirova N. “Moliya”, O‘quv qo‘llanma.T:, “IQTISOD-MOLIYA”, 2017. 205-b. Ishlab chiqarish faoliyatidan olingan foydaning hajmiga ta’sir etuvchi omillar Subyektiv omillar Subyektiv omillar – tadbirkorlik faoliyatini tashkiliy- texnik jihatdan boshqarish darajasi; – ishlab chiqarilayotgan mahsulot- larning raqobatbardoshligi; – mehnat unumdorligi darajasi; – mahsulotni ishlab chiqarish va sotish xarajatlarining hajmi; – tayyor mahsulotning bahosi darajasi – iste’mol qilinadigan moddiy va energiya resurslarining narxlari va tariflari; – amortizatsiya ajratmalari me’yorlari; – bozor konyunkturasi; – inflyatsiya darajasi; – alohida tovar ishlab chiqaruvchi- larning monopol holati 265 Bozor munosabatlarining shakllanishi ularga mos holda iqtisodiyotning o‘z- o‘zini tartibga solish mexanizmlarining amal qilishini talab etadiki, bu narsa korxonalar moliyasini boshqarishning yangi sharoitida xo‘jalik yurituvchi subyektlar faoliyatini moliyaviy tartibga solishning yangi tizimi amal qilishining asosiy sababi bo‘ladi. Iqtisodiyotda tanho hukmronlikka qarshi kurashish, mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirish, o‘z-o‘zini tashkil etish jarayonlarining taraqqiyoti turli tashkiliy-huquqiy shakllardagi korxonalar darajasida yangi sharoitlarga mos moliyaviy tartibga solish va boshqarish asoslarining yaratilishini talab etdi. Aynan mana shu omillar, mustaqil xo‘jalik yuritish qatnashchilari sifatida biznes uchun muhim asos yaratadiki, bu narsa bozor iqtisodiyoti shartlariga mos keluvchi korxonalar moliyaviy resurslarini boshqarish va tartibga solish tizimini talab etadi. Moliyaviy resurslar manbalari oqilona tarkibini shakllantirish, boshqarish va tartibga solishning muhim vositalaridan biri korxona aylanma aktivlari va passivlarini kreditlar orqali tartibga solishdir. Korxona aylanma mablag‘larini tartibga solish muammosi bozor munosabatlariga o‘tish davriga xos inflyatsiya, to‘lov tizimining inqirozi, ishlab chiqarish sur’atlarining pasayishi kabi ob’ektiv jarayonlarning kuchayishi bilan yanada dolzarb ahamiyat kasb etdi. Moliyaviy resurslarni yuqoridan taqsimlash tizimidan bozor raqobatiga o‘tish jarayoni O‘zbekiston Respublikasi uchun pul- kredit resurslaridan foydalanish samaradorligining mezoni asosida iqtisodiyotning real va moliyaviy sektorlari o‘rtasidagi o‘zaro bog‘liqlikni tahlil etishga majbur qilmoqda. Ushbu mezonga ko‘ra pul-kredit resurslaridan foydalanish samaradorligi kreditlar orqali tartibga solish mexanizmi asosidagi operatsiyalar daromadliligini aniqlashni talab etadi. Ma’lumki, korxonalar xo‘jalik yuritish sharoitlarining o‘zgarishi ular aylanma mablag‘larini tashkil etish, ularni moliyalashtirish manbalarini aniqlash jarayoniga yangicha talablar qo‘ymoqda. Korxonalar aylanma mablag‘larni boshqarish yuzasidan to‘la mustaqillik va ularga egalik qilish huquqining kafolatlarini olgach o‘z hohishlariga ko‘ra ularning miqdori va moliyalashtirish 266 manbalarini rejalashtirmoqdalar. Biroq aylanma mablag‘larga bo‘lgan ehtiyoj xo‘jalik faoliyati hajmi va korxonaning takror ishlab chiqarish jarayoni uzluksizligini ta’minlash uchun aylanma kapital miqdorini mukammallashtirish hamda korxona imkoniyatlarini qidirib topish bilan bog‘liqdirki, bu o‘z navbatida uni tartibga solishning faol va samarali mexanizmini talab qiladi. Korxona faoliyatida uning debitorlik qarzlari aylanuvchanligi koeffitsienti qanchalik kichik va muddati o‘tib ketgan debitorlik qarzlari koeffitsenti qanchalik katta bo‘lsa, aylanma mablag‘lar alanuvchanligi koeffitsienti shunchalik kichik bo‘ladi. Korxona faoliyatida kreditorlik qarzlari darajasi qanchalik kichik bo‘lsa, jalb etilgan kapital miqdori shuncha kam bo‘ladi va natijada jalb etilgan va o‘zlik mablag‘lari nisbati koeffitsienti shuncha kam va o‘zlik kapitali esa shuncha yuqori bo‘ladi. Bunday sharoitda korxonada o‘zlik kapitaliga olinadigan foyda miqdori hamda o‘zlik kapitali rentabelligi ko‘rsatkichlari yaxshilanadi. Moliyaviy resurslarni boshqarishga yangicha yondashuvlar shunga muvofiq tarzda moliyaviy investitsiyalar samaradorligini baholashga ham yangicha yondashuvni talab etadi. Ma’lumki, korxonalar moliyaviy holatini xususiyatlovchi ko‘rsatkichlar shartli tarzda uch guruhga bo‘linadi: − moliyaviy barqarorlik ko‘rsatkichlari; − to‘lovga layoqatlilik ko‘rsatkichlari; − moliyaviy investitsiyalar samaradorligi ko‘rsatkichlari. Hozirgi kunda korxonalarda hisobning yangi tizimiga o‘tilganligi ularda xo‘jalik, savdo-vositachilik va moliyaviy operatsiyalar hisobining alohida-alohida yuritilishini talab etadi. Ma’lumki, korxonalar garchi ularda asosiy faoliyat turi mahsulot ishlab chiqarish bo‘lsada va hatto ular ishlab chiqarish maqsadida kredit olgan bo‘lsalar ham, o‘z faoliyatlarida savdo-vositachilik operatsiyalari bajaradilar. Shu munosabat bilan bu korxonalar moliyaviy resurslari ishlab chiqarish sohasi uchun ham, muomala sohasi uchun ham ishlatiladi. Shuning uchun ishlab chiqarish sohasi uchun ahamiyatli bo‘lgan foyda yoki muomala sohasi uchun baholovchi 267 ko‘rsatkich bo‘lgan yalpi daromad ko‘rsatkichlaridan qaysi biri orqali korxona faoliyatiga baho berish hozirgi kundagi o‘ta tortishuvli va dolzarb muammodir. Bizning fikrimizcha, hozirgi sharoitda yuqoridagi ko‘rsatkichlar emas, balki xo‘jalik oborotiga solingan barcha investitsiyalar samaradorligi ko‘rsatkichi korxonalar faoliyatiga umumiy tarzda ob’ektiv baho berish mezoni hisoblanadi. Korxonalar moliyaviy resurslari holatining aynan shu masalalari iqtisodiy nazariya va amaliyotimizda chuqur o‘rganilmagan muammolardandir. Moliyaviy investitsiyalar samaradorligini tartibga solishning uslubiy asosi sifatida nafaqat foyda ko‘rsatkichidan, balki rentabellik ko‘rsatkichlari tizimidan ham foydalanish lozimki, u sof foydaning xo‘jalik oborotiga solingan mablag‘lar miqdoriga nisbati orqali aniqlanadi. Korxona xo‘jalik oborotiga solingan mablag‘lar tarkibiga jami avanslangan kapital, o‘z va qarz mablag‘lari, tadbirkorlik faoliyatiga qo‘yilgan mablag‘lar kiradi. Bunday ko‘rsatkichlar tizimidan foydalanish quyidagilarga imkon beradi: moliyaviy investitsiyalar samaradorligini o‘lchash orqali moliyaviy boshqarish samaradorligini baholash; iqtisodiy tahlil va baholash asosida korxonani boshqarish umumiy strategiyasining asosiy tarkibiy qismi sifatida korxona moliyaviy strategiyasini ishlab chiqish; tashkiliy-huquqiy shakli va tarmoq xususiyatidan qat’iy nazar xo‘jalik faoliyati bo‘yicha hamma korxonalarni tabaqalashtirish. Ma’lumki, korxona faoliyatini moliyalashtirish ichki va tashqi manbalar hisobiga amalga oshirilishi mumkin. Biroq, ayrim holatlarda korxonalar tashqi moliyalashtirish manbalaridan foydalanmaslikni afzal ko‘radilar. Bunday holat ko‘proq korxona ta’sischilari ro‘yxatining kengayishida yoki innovatsion faoliyatni xususiyatlovchi ma’lum loyihani amalga oshirishda foydaga sherik korxonalar ro‘yxatini cheklashda uchraydi. Mazkur sharoitda korxona moliyaviy menejeri oldida, asosan, tashqi moliyalashtirish manbalarini cheklash evaziga korxona moliyaviy imkoniyatlarining o‘sishini ta’minlash muammosi yotadi. Agar korxona moliyalashtirish muammosini taqsimlanmog‘i lozim bo‘lgan foydadan qayta investitsiyalash maqsadida foydalanish hamda ssuda kapitalini jalb etish hisobiga hal etsa, u holda bunday o‘sish darajasi o‘z-o‘zini ta’minlagan o‘sish deb ataladi. 268 Shunday qilib, korxona ta’sischilari o‘z kapitalining o‘sish sur’atlari o‘z kapitaliga qaytim darajasi hamda qayta investitsiyalash koeffitsienti miqdoriga bog‘liqdir. Agar korxona moliyaviy menejeri korxonaning o‘z kapitali o‘sishining tezligini oshirishga intilsa, buning uchun o‘z kapitalidan foydalanish samaradorligini oshirish hamda qayta investitsiyalash maqsadida ishlatiladigan taqsimlanmagan foyda miqdorini ko‘paytirish chora-tadbirlarini ko‘rish muhimdir. Ba’zi korxonalar fondlardan foydalanish samaradorligining yuqori darajasini ta’minlaydi, lekin shunga qaramay rentabellik darajasi past bo‘lishi mumkin yoki aksincha, yuqori rentabelli korxonada fondlar aylanish tezligi unchalik yuqori bo‘lmasligi (ya’ni, iqtisodiy faollikning past darajasi) mumkin. Download 3.69 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling