эди. Дониёл
бий
қози Низомиддинга ўғли Шохмуроддин шико
ят қилғонда, қози алҳамдулиллоҳ бир неча барушду соҳибфа-
росат ўғулларингиз бор, бу эса мулк ва мамлакатга бадном ва
номусшикан, бу девонани ноқис килсангиз ҳеч истиҳоласи йўқ
деған эди. Бу сўздан Дониёл бми мутааллам ва Шоҳмурод эса
цттилоъ қилиб [хабардор бўлиб], кинадор бўлди. Қози ҳам до
имо хоиф [хавфсираб] ва ^аросон бўлуб, Дониёлбимга илтижо
қилиб, Шоҳмуроддин хавф ва иҳтироз қилур эди. Дониёл&ш-
нинг Маъсум, Махмуд, Умар, Фазл, Султонмурод, Рустам, Кен-
жаали, Ёқуб, Тўхтамиш, ДарвишваРажабалиномўнбирўғли
қолди. Андин кейин отаси Дониёл
бийшшг
васияти бўйича амири
маъсум ал-маъруф Шохмуродбш/ Бухорога подшоҳ бўлди, сўфи-
талъат дарвешсурат эди. Подшох бўлмасдин илгари шайх Са
фар ном зотга мурид бўлди. Шайх «сан золим ва золимзодасан,
нечук риёзат ва хизмати машойихга тоқат қиласан», деганда
Шоҳмурод
бий
қасам баистиқомат қилиб, халқ назарида хор,
золиллик илан ҳаммоллик қилур эди. Халқ ани девона гумон
қилур эдилар. Отаси харчанд манъ ва айб килиб, санга хазина-
дин вазифа берилур деса ҳам, қабул қилмай, тамом бир йил
хизмат қилиб, шайх наздида мақбул бўлди. Баъд умури давлат
ва ҳукуматга мудохил қилиб, амр би-л-маъруф ва наҳий ани-з-
зикр қилиб,
қўшбеги
ва
қозини
қатл қилди. Бу аҳволдин биро-
дарлари дилига хавф, тушуб, отасидин кейин би-л-истиқлол
волийи Бухоро бўлди. Вазири Ўткур Сўфи ном зот бўлуб, кози-
си Мирзо Фазл ва мўътамади Муҳаммадамин
тўпчибоши
ва
Хўжа Содиқ
қизлар огаси
Do'stlaringiz bilan baham: |
