Тўртлик. Кўз ўнгингда хўп жилваланар, Сув саклалшс сирсш кўзалар. Улар лойдан, лойдир барчаси, Фақат суесиз кўкрагин керар. Ёдлов

"Синфдошларимга" 50-йилликучрашувига бағишлов!
Соғинаман шух-шан даврони, Саргузашт-у бепул ғалвони Энтикади бу юрак қурғур Эслаганда дўстлар ҳаммани
Дардинг олар, қоғоз ва қалам Ҳамроҳ бўлар кеча-ю кундуз. Йиллар аро шодлик ва алам Қоғоз узра курсатади юз...
Қадрдоним шу Хужа Берди, Бир кўрганда, минг жоним дийди Қадри баланд дўстзиёдилга Бир майизни қирқ бўлиб ейди.
Омон бўлсин дўст Абдусалом, Дўстларига чексиз меҳрибон Меҳмон кутар юзи табассум, Бағри кенгдир мисоли осмон.
Таърифига сўз тополмасдан, Қайда бўлсам, уни мақтадим... Самимий дўст, суҳбати жонон, Азим диёрим ўзинга таъзилл.
Феъл -атвори сал афандироқ, Гоҳида шўх, гоҳи вазминроқ, Қўли ширин ошнингустаси Латифанинг кони Турдиали.
Чавандоздир дўстОчил Қурбон Гулсара-ла учдир зўр, карвон. Дўстлар учун юриб, чарчамас, Давра қуриб, суришсин даврон.
Ҳамқишлоғим Баҳорой, Умсин, Ҳар ҳафтада тинмай туй қилсин. Хушвақт Очил асло чарчамай Жура билан хизматда бўлсин.
Самимий дўст Шодмоной, Жаъфар, Кулгусидан олам жаранглар Фикратидан мингхикматунар Ҳам опа-ю, ҳам холадирлар Эли юрти ҳар дам сўроқдир.
Қудаларим Зубайда маҳкам, Меҳридарё инсонсиз, бекам Жон фидосиз, тиниб тинчимас, Бахтли бўлинг, ҳеч курмангиз ғам.
Тойлоқ дўстим, умрўткинчи, Сен асалчи, мен бир масалчи, Дўстлар аро кераклигимиз Англаб турсак, олам қувончи.
Қунғир товда ака Дилмурод, Бағри яратиб, ном қозонгандир, Касб- корилла машҳур Элмурод Устоз деган номни олгандир.
Илм учун чекиб кўп заҳмат, Абдураҳмон қозонган ҳурмат, Йўл кўрсатиб яхшилик томон Қурбонойдир у кони ҳикмат.
Даврамизда меҳмон Ҳалима, Чиннигул ҳам турар бўйлашиб, Бир истакни тилайди ҳамма Дўстлар билан туринг учрашиб.
Кимни эслаб-эслай олмадим^ Шаънига бир сўз айтаолмадим. Барчангизга қодир худодан Бутун бахту-омад тиладим.
Ж.Тухтаев


Мен ойдан сўрадим, қайда ул дилдора, Ой ҳайрон боқди-ю думалаб кетди. Гунг-у, лол боқмишдир юлдузлар қатор Ҳар бири, кўз ёшга айланиб кетди.
Тоғлардан сўрадим қайда ул гул юз, Тоғлар силкинди-ю, пасайиб кетди. Оҳулар оҳ тортиб, айтолмай бир сўз Сайлардан муздек сув ичкали кетди.
Гулзордан сўрадим, исмингни айтиб, Гуллар ўз сояси узра бекинди. Булбул учиб кетди ортга чекиниб, Гулзорда бул-булнинг ноласи тинди.
Йўллардан сўрадим оёқ, яланғоч, Уларда ададсиз сукутга чўмди. Менинг нолишларим сезиб қалдирғоч, Вижирлаб ўз жуфти ёнига қўнди.

Тўрга ўтсам қисиб қўяман,

Пойгоҳроқни тўсиб қўяман.
Ҳаста жоним ҳеч ерга сиғмас,
Айтинг, уни қайга қўй-яйман.
Ж.Тухтаев