Turkiy tillarning qiyosiy-tarixiy grammatikasi

Muammolar
Ko'pgina turkiy birlashmalar, ayniqsa eng kichik birlashmalar ichida chegaralarni chizish qiyin:
· til va dialektni farqlash qiyin - aslida turkiy tillar bo'linishning barcha bosqichlarida diatizim, dialekt davomiyligi, til klasteri va/yoki til majmuasi holatini ochib beradi, ayni paytda mavjud. mustaqil tillar sifatida qaraladigan turli etnolektlar;
· turli idioma turkumlariga (turkiy aralash tillar) mansub bir tilning shevalari sifatida tavsiflanadi.
Ba'zi tasnif birliklari uchun - tarixiy va zamonaviy - juda kam ishonchli ma'lumotlar mavjud. Shunday qilib, deyarli hech narsa ma'lum emas tarixiy tillar bodring kichik guruhi. Xazar tili haqida, u chuvash tiliga yaqin bo'lgan deb taxmin qilinadi - Lingvistikaga qarang ensiklopedik lug'at, M. 1990 - va aslida Bolgar. Ma'lumotlar arab mualliflari al-Istaxriy va Ibn-Xaukalning guvohliklariga asoslanadi, ular bir tomondan bolgarlar va xazarlar tillarining o'xshashligini va xazar tilining dialektlarga o'xshamasligini ta'kidladilar. boshqa turklar, boshqa tomondan. Pecheneg tilining o'g'uz tiliga tegishliligi etnonimning o'zi asosida taxmin qilinadi. Pecheneglar, oʻgʻuzlarning qaynona belgisi bilan solishtirish mumkin baʤanaq. Hozirgilardan suriya-turkman, no‘g‘aylarning mahalliy shevalari, ayniqsa, sharqiy turkiy, fuyu-qirg‘iz, masalan, kam ta’riflangan.
Turkiy tarmoqning tanlangan guruhlari o'rtasidagi munosabatlar, shu jumladan zamonaviy tillarning runik yodgorliklar tillari bilan aloqasi masalasi noaniqligicha qolmoqda.
Ba'zi tillar nisbatan yaqinda kashf etilgan (masalan, fuyu-qirg'iz). Xalaj tilini 1970-yillarda G.Dörfer kashf etgan. va 1987 yilda o'zidan oldingilar (Baskakov, Melioranskiy va boshqalar) tilga olgan argu bilan aniqlangan.
Shuningdek, yo'l qo'yilgan xatolar tufayli yuzaga kelgan munozarali fikrlarni ta'kidlash kerak:
· qadimgi bolgar tilining genetik mansubligi haqidagi bahslar: munozara dastlab ma'nosiz, chunki zamonaviy chuvash tiliga asos bo'lgan til eng qadimgi o'g'ur tarmog'iga tegishli, tatarlar va boshqirdlarning adabiy tili esa tarixan mintaqaviy tildir. turkiy tilning varianti;
Gagauz tilini (shu jumladan uning arxaik Bolqon variantini) pecheneg tiliga identifikatsiya qilish: pecheneg tili o'rta asrlarda butunlay yo'q bo'lib ketgan, hozirgi gagauz tili esa, o'z mohiyatiga ko'ra, Bolqon dialektlarining davomidan boshqa narsa emas. turk tili;
· Salar tilini sayanlarga nisbat berish; Salar tili, albatta, o'g'uz tilidir, lekin aloqalar natijasida u Sibir hududidan ko'plab o'zlashtirilgan, jumladan konsonantizm va so'z xususiyatlariga ega. nomig o'rniga aju"ayiq" va jalaŋadax"yalang oyoq" asl nusxada ajax"oyoq" (qarang. Tat. "yalanayak");
· sarigʻ-yugʻur tilini karluk tiliga nisbat berish (jumladan, uygʻur lahjasi sifatida talqin qilish) – oʻxshashlik til aloqalari natijasidir;
· Kuerik va Ketsik deb atalmish shevalarni yoki tarixiy o‘rxon-uyg‘ur va eski uyg‘ur shevalarini tasvirlashda turli idiomalarni, masalan, Kumandin va Tubalar, O‘rta Chulim va Quyi Chulim shevalarini aralashtirish.
Dolgan/Yakut
Oltoy / Teleut / Telenginskiy / Chalkan (Kuu, Lebedinskiy)
Oltoy-Oirot
Tofalar - Karagas
A. N. Kononovning "Rossiyada turkiy tillarni o'rganish tarixi. Oktyabrgacha bo'lgan davr" kitobidan olingan ma'lumotlar (Ikkinchi nashr, to'ldirilgan va tuzatilgan, Leningrad, 1982). Ro'yxat shuni ko'rsatadiki, tillar ham ular uchun katta hikoya(turk, turkman, tatar, qrim-tatar, qumiq) va tarixi kichik bo'lganlar (oltoy, chuvash, tuva, yakut). Binobarin, mualliflar adabiy shaklga, uning funksional to‘liqligi va obro‘-e’tiboriga ko‘proq e’tibor qaratganlar, sheva g‘oyasi shu yerda, soyada bo‘yalgan.
Roʻyxatdan koʻrinib turibdiki, bir qator xalqlarning (baraba, tatar, tobolsk, shoʻr, sayan, abakan) yozilmagan shakllari ham qoʻshimchalar yoki shevalar deb ataladi, balki nisbatan yosh (noʻgʻay, qoraqalpoq, qumiq) va ancha eski (turkman, qrim-tatar, o'zbek, uyg'ur, qirg'iz).
Atamalardan foydalanish mualliflarni birinchi navbatda tillarning yozilmagan holati va u bilan funksiya va uslublar rivojlanmagan yozma adabiy tillarning nisbiy o'xshashligi o'ziga jalb qilganligini ko'rsatadi. Bunday holda, nomlashning oldingi ikkala usuli ham birlashtirilib, dialektologiyaning hali ham etarli darajada rivojlanmaganligini va mualliflarning subyektivligini ko'rsatadi. Yuqorida ko'rsatilgan nomlarning rang-barangligi turkiy tillarning shakllanishning murakkab yo'lini va uni idrok etish va talqin qilishning olimlar va o'qituvchilar tomonidan kam bo'lmagan murakkabligini aks ettirdi.
30-40 yilgacha. 20-asr nazariya va amaliyotda adabiy til atamalari - uning shevalari tizimi to'liq o'zgarmasdir. Shu bilan birga, 13-19-asrlarda butun tillar oilasi (turkiy va turkiy-tatarlar) uchun atamalar o'rtasidagi kurash tugaydi. 40-yillarga kelib. 19-asr (1835), turk/turk atamalari umumiy, turkcha/turkcha esa o'ziga xos maqomga ega bo'ldi. Bu boʻlinish ingliz amaliyotida ham mustahkamlangan: turkiy “turkcha va turkcha “turk” (lekin turkcha amaliyotda turk “turk” va “turk”, frantsuz turc “turk” va “turkic”, nemis turkisch “turkish” and “turkic” ) "Dunyo tillari" turkumidagi "Turkiy tillar" kitobidan olingan ma'lumotlarga ko'ra, jami 39 turkiy til mavjud. Bu eng katta til oilalaridan biridir.
Tillarning yaqinligini oʻlchash shkalasi sifatida tushunish va ogʻzaki muloqot imkoniyatlaridan kelib chiqib, turkiy tillar yaqin tillarga boʻlinadi (tur. -az. -gag.; nog-karkalp. -kaz.; tat. -bashk. .; tuv. -tof.; yak. ​​- uzun), nisbatan uzoq (turk. - qaz.; az. - qirgʻ.; tat. - tuv.) va ancha uzoq (chuv. - boshqa tillar; yakutlar. - boshqa tillar). . Bu gradatsiyada aniq bir naqsh bor: turkiy tillardagi tafovutlar g'arbdan sharqqa o'sib boradi, ammo buning aksi ham to'g'ri: sharqdan g'arbga. Bu qoida turkiy tillar tarixining natijasidir.
Albatta, turkiy tillar bunday darajaga darhol etib bormagan. Qiyosiy tarixiy tadqiqotlar shuni ko'rsatadiki, bundan oldin uzoq rivojlanish yo'li bo'lgan. Rossiya Fanlar akademiyasining Tilshunoslik instituti zamonaviy tillarning rivojlanishini kuzatish imkonini beradigan guruh rekonstruksiyalari bilan jildni tuzdi. IN kech davr prototurk tilining (miloddan avvalgi III asr) unda turli xronologik darajadagi dialekt guruhlari shakllangan bo'lib, ular asta-sekin alohida tillarga bo'linadi. Guruh ichidagi a'zolarga qaraganda guruhlar o'rtasida ko'proq farq bor edi. Bu umumiy farq keyinchalik muayyan tillarning rivojlanishida ham saqlanib qoldi. Tanlangan tillar yozilmagan bo'lib, og'zaki shaklda saqlanadi va rivojlantiriladi xalq ijodiyoti ularning umumlashgan shakllari ishlab chiqilgunga qadar va yozuvning kirib kelishi uchun ijtimoiy sharoitlar pishib etilgunga qadar. VI-IX asrlarga kelib. n. e. baʼzi turkiy qabilalar va ularning birlashmalari uchun bu sharoitlar vujudga kelgan, shundan keyin runik yozuv paydo boʻlgan (VII-XII asrlar). Runa yozuvi yodgorliklari qator yirik turkiyzabon qabilalar va ularning birlashmalarini nomlaydi: turk, uyyur, qipchoq, qirgiz. Ana shu lisoniy muhitda oʻgʻuz va uygʻur tillari negizida birinchi yozma adabiy til shakllangan boʻlib, Yakutiyadan tortib Vengriyagacha boʻlgan keng geografik hududdagi koʻplab etnik guruhlarga xizmat koʻrsatgan. Turli davrlarda turli belgilar tizimlari (o‘ndan ortiq turlar) mavjud bo‘lganligi, turkiy etnik guruhlarning ijtimoiy ehtiyojlariga xizmat qilgan runik adabiy tilining turli mintaqaviy variantlari kontseptsiyasiga olib kelganligi haqidagi ilmiy pozitsiya ilgari surilgan. Adabiy shakl sheva asosiga mutlaqo mos kelmasdi. Shunday qilib, Turfonning qadimgi uyg‘urlari orasida sheva shakli yozma adabiy morfologiya va lug‘at tarkibidan, Yenisey qirg‘izlarida yozma til epitaflardan (bu d-til), rekonstruksiyalarga ko‘ra dialekt shakli ma’lum. , “Manas” dostoni shakllana boshlagan z-tillar guruhiga (xakas, shor, sarigʻugur, chulim-turkiy) oʻxshaydi.
Runa adabiy tili bosqichi (VII-XII asrlar) o‘rniga qadimgi uyg‘ur adabiy tili bosqichi (IX-XVIII asrlar), so‘ngra ular o‘rniga qoraxoniy-uyg‘ur (XI-XII asrlar) va nihoyat, Xorazm-uyg'ur (XIII-XIV asrlar) boshqa turkiy etnik guruhlarga va ularning davlat tuzilmalariga xizmat qilgan adabiy tillar.
Turkiy tillar taraqqiyotining tabiiy yoʻnalishi moʻgʻullar istilosi tufayli buzildi. Ba'zi etnik guruhlar yo'q bo'lib ketdi, boshqalari ko'chirildi. XIII-XIV asrlarda tarix maydonida. adabiy shakllarga ega bo'lgan yoki hozirgi kungacha ijtimoiy sharoitda rivojlangan o'z tillariga ega yangi etnik guruhlar paydo bo'ldi. Bu jarayonda chag‘atoy adabiy tili (XV-XIX asrlar) muhim rol o‘ynadi.
Hozirgi turkiy xalqlarning alohida xalqlar boʻlib shakllanishidan oldin tarixiy maydonga chiqishi bilan chagʻatoy tili (boshqa eski tillar - qoraxoniy-uygʻur, xorazm-turki va qipchoq tillari bilan birgalikda) adabiy shakl sifatida qoʻllanilgan. Asta-sekin u mahalliy xalq unsurlarini o'ziga singdirdi, bu esa mahalliy variantlarning paydo bo'lishiga olib keldi. yozma til, bu butun chagʻatoy tilidan farqli ravishda turklarning adabiy tili deb atash mumkin.
Turkiyning bir qancha variantlari maʼlum: oʻrta osiyo (oʻzbek, uygʻur, turkman), volga (tatar, boshqird); Orol-Kaspiy (qozoq, qoraqalpoq, qirgʻiz), kavkaz (kumik, qorachay-bolkar, ozarbayjon) va Kichik Osiyo (turk). Shu paytdan boshlab hozirgi turkiy milliy adabiy tillarning dastlabki davri haqida gapirish mumkin.
Turkiy variantlarning kelib chiqishi turli davrlarga to‘g‘ri keladi: turklar, ozarbayjonlar, o‘zbeklar, uyg‘urlar, tatarlar orasida XIII-XIV asrlarga, turkmanlar orasida, Qrim tatarlari, qirg'izlar va boshqirdlar - XVII-XVIII asrlargacha.
20-30-yillarda Sovet davlatida turkiy tillarning rivojlanishi yangi yoʻnalish oldi: eski adabiy tillarni demokratlashtirish (ular zamonaviy dialektal asoslarni topdilar) va yangilarini yaratish. XX asrning 30-40-yillariga kelib. Oltoy, tuva, xakas, shor, yakut tillari uchun yozuvlar ishlab chiqilgan. Kelajakda rus tilining ijtimoiy sohada mustahkamlangan mavqei turkiy tillarning funksional rivojlanish jarayonini cheklab qoʻydi, lekin, albatta, ular buni toʻxtata olmadilar. Adabiy tillarning tabiiy o'sishi davom etdi. 1957 yilda gagauz xalqi yozma tilni oldi. Rivojlanish jarayoni bugungi kungacha davom etmoqda: 1978 yilda dolganlar orasida, 1989 yilda tofalar orasida yozuv joriy etilgan. Sibir tatarlari o‘z ona tilida yozishni joriy etishga hozirlik ko‘rmoqda. Har bir xalq bu masalani o'zi hal qiladi.
Turkiy tillarning yozilmagan shakldan unga bo'ysunuvchi lahjalar tizimiga ega bo'lgan yozma tilga o'tishi salbiy omillarga qaramay, mo'g'ul tilida ham, sovet davrida ham sezilarli darajada o'zgarmadi.
Turk dunyosidagi o‘zgaruvchan vaziyat turkiy tillarning alifbo tizimida boshlangan yangi islohotga ham taalluqlidir. Yigirmanchi asrning yetmish yilligi uchun. Bu alifbolarning to'rtinchi umumiy o'zgarishi. Bunday ijtimoiy yukga faqat turkiy ko‘chmanchi matonat va kuch-qudrat bardosh bera olsa kerak. Lekin buni hech qanday ijtimoiy va tarixiy sababsiz isrof qilishning nima keragi bor – men 1992 yili Qozonda bo‘lib o‘tgan turkologlarning xalqaro anjumanida shunday o‘ylagandim. Amaldagi alifbo va imlolardagi sof texnik kamchiliklardan tashqari, boshqa hech narsa ko'rsatilmagan. Ammo alifbo islohoti uchun ijtimoiy ehtiyojlar birinchi o'rinda turadi, faqat biron bir lahzaga asoslangan istaklar emas.
Hozirgi vaqtda alifbo almashtirishning ijtimoiy sababi ko'rsatilgan. Bu hozirgi turkiy dunyoda turk xalqining yetakchi mavqei, tilidir. 1928-yildan boshlab Turkiyada turk tilining yagona tizimini aks ettiruvchi lotin yozuvi joriy etildi. Tabiiyki, xuddi shu lotin asosiga o‘tish boshqa turkiy tillar uchun ham ma’qul. Bu ham turkiy dunyo birligini mustahkamlovchi kuchdir. Yangi alifboga o'z-o'zidan o'tish boshlandi. Ammo bu harakatning dastlabki bosqichi nimani ko'rsatadi? Bu ishtirokchilar harakatlarining to'liq nomuvofiqligini ko'rsatadi.
1920-yillarda RSFSRda alifbo islohotiga yagona organ – Yangi alifbo Markaziy Komiteti rahbarlik qildi, u jiddiy ilmiy ishlanmalar asosida alifbolarning yagona tizimini tuzdi. 30-yillarning oxirida alifbo oʻzgarishining navbatdagi toʻlqini turkiy xalqlarning oʻzlari tomonidan muvofiqlashtiruvchi organ yoʻqligi sababli oʻzaro hech qanday muvofiqlashtirishsiz amalga oshirildi. Bu nomuvofiqlik hali ham bartaraf etilmagan.
Musulmon madaniyatiga ega mamlakatlar turkiy tillari uchun ikkinchi alifbo muammosi muhokamasini e'tiborsiz qoldirib bo'lmaydi. Turk dunyosining g‘arbiy musulmon qismi uchun sharqiy (arab) yozuvi 700 yil, Yevropa yozuvi esa atigi 70 yil, ya’ni 10 barobar kamroq vaqt. Arab yozuvida ulkan mumtoz meros yaratilgan bo‘lib, u hozir mustaqil rivojlanayotgan turkiy xalqlar uchun juda qadrlidir. Bu boylikni e'tiborsiz qoldirish mumkinmi? O'zimizni turk deb hisoblashni bas qilsak bo'ladi. O'tmish madaniyatining buyuk yutuqlarini transkripsiya kodiga aylantirish mumkin emas. Arab yozuvini o‘zlashtirish va eski matnlarni asl nusxada o‘qish osonroq. Filologlar uchun arab yozuvini o'rganish majburiy, qolganlari uchun esa ixtiyoriydir.
Bir xalqda bir emas, bir nechta alifboning mavjudligi hozir ham, o'tmishda ham bundan mustasno emas. Masalan, qadimgi uyg'urlar to'rt xil yozuv tizimidan foydalanganlar va tarixda bu haqda hech qanday shikoyatlar saqlanib qolmagan.
Alifbo muammosi bilan birga turkiy terminologiyaning umumiy fondi muammosi ham yuzaga keladi. Turkiy terminologik tizimlarni umumlashtirish vazifasi Sovet Ittifoqida milliy respublikalarning mutlaq huquqi bo‘lib qolgan holda hal etilmadi. Terminologiyalarni birlashtirish fanlarning rivojlanish darajasi bilan chambarchas bog'liq bo'lib, bu tushunchalar va ularning nomlarida o'z ifodasini topadi. Agar darajalar bir xil bo'lsa, unda birlashtirish jarayoni ayniqsa qiyin emas. Darajalardagi farqlar bo'lsa, alohida atamalarni birlashtirilgan narsaga qisqartirish juda qiyin ko'rinadi.
Endi biz faqat dastlabki chora-tadbirlar, xususan, ushbu mavzuni ilmiy birlashmalarda muhokama qilish masalasini ko'tarishimiz mumkin. Ushbu uyushmalar professional yo'nalishlar bo'yicha tuzilishi mumkin. Masalan, turkologlar uyushmasi: tilshunoslar, adabiyotshunoslar, tarixchilar va boshqalar. va iloji bo'lsa, uning terminologiyasini birlashtirish. Bunday holda, fanning o'zi holatini ko'rib chiqish juda foydali. Endi til terminologiyasini hammaga tavsiya qilish oxiridan boshlashdir.
Turk dunyosi uchun ilmiy-ijtimoiy ahamiyati ayon bo‘lgan yana bir yo‘nalish diqqatni tortadi. Bu turkiy dunyoning yagona xarakterini ifodalovchi umumiy ildizlarni izlashdir. Turkiylarning lug‘aviy xazinasida, xalq og‘zaki ijodida, ayniqsa, epik asarlarda, urf-odat va e’tiqodlarda, xalq hunarmandchiligi va san’atida va hokazolarda umumiy ildizlar yotadi – bir so‘z bilan aytganda, turkiy qadimiylar korpusini tuzish zarur. Boshqa xalqlar buni allaqachon qilishmoqda. Albatta, buni yaxshilab o‘ylab, dastur tuzib, ishning ijrochi va yetakchilarini topib, o‘qitish kerak. Ehtimol, buning uchun kichik vaqtinchalik turkiy qadimiylar instituti kerak bo'ladi. Natijalarning e’lon qilinishi va amaliyotga tatbiq etilishi turkiy dunyoni saqlash va mustahkamlashning samarali vositasi bo‘ladi. Bu chora-tadbirlarning barchasi birgalikda Islmoil Gasprinskiyning eski formulasiga – tilda, fikrda, amalda, birlikda – yangi mazmunga quyiladi.
Turkiy tillarning milliy leksik fondi asl so‘zlarga boy. Lekin Sovet Ittifoqining mavjudligi turkiy tillarning funksional tabiati va asosiy terminografik me’yorlarini, shuningdek, alifbo tizimini tubdan o‘zgartirdi. Buni olim A.Yu. Musorina: “Til birligi sifatida xalqlarning tillarini hisobga olish mumkin sobiq SSSR. Ushbu tillarning bir ko'p millatli davlat doirasida uzoq vaqt birga yashashi, shuningdek, rus tilidan ularga nisbatan katta bosim ularning til tizimining barcha darajalarida umumiy xususiyatlarning paydo bo'lishiga olib keldi. Shunday qilib, masalan, udmurd tilida rus tilining ta'siri ostida ilgari unda mavjud bo'lmagan [f], [x], [c] tovushlari Komi-Permyak tilida paydo bo'ldi, ko'plab sifatlar o'zlashtira boshladi. “-ovoy” qo‘shimchasi bilan shakllangan (ruscha –ovy, -ova, - yangi), Tuvada esa ilgari mavjud bo‘lmagan yangi murakkab gap turlari yasalgan. Rus tilining leksik darajada ta'siri ayniqsa kuchli edi. Sobiq SSSR xalqlari tillaridagi deyarli barcha ijtimoiy-siyosiy va ilmiy terminologiya rus tilidan oʻzlashtirilgan yoki uning kuchli taʼsiri ostida shakllangan. Bu borada yagona istisno Boltiqbo'yi davlatlari xalqlarining tillari - litva, latış, eston. Ushbu tillarda tegishli terminologik tizimlar ko'p jihatdan Litva, Latviya, Estoniya SSSR tarkibiga kirishidan oldin shakllangan.
turk tilining inologik xarakteri. Turkiy tillar lug'atida arabizm va eroniylik, rusizmlarning ancha katta qismi mavjud bo'lib, ular bilan yana siyosiy sabablarga ko'ra Sovet davri terminologik qurilish va ochiq ruslashtirish yo'lida kurash bor edi. Iqtisodiyotning, kundalik turmushning, mafkuraning yangi hodisalarini anglatuvchi xalqaro atama va so‘zlar rus tilidan yoki boshqa tillardan matbuot va boshqa ommaviy axborot vositalari orqali bevosita o‘zlashtirilgan, avval nutqqa kiritilgan, keyin esa tilda mustahkamlanib, nafaqat turkiy nutqni to‘ldirgan. va terminologiya, balki umuman lug'at. Hozirgi vaqtda turkiy tillarning atama tizimi o‘zlashtirilgan so‘zlar va xalqaro terminlar bilan jadal to‘ldirilmoqda. Qarzga olingan so'zlar va neologizmlarning asosiy ulushini Evropa mamlakatlari atamalari, shu jumladan juda ko'p Inglizcha so'zlar. Biroq, bu o'zlashtirilgan so'zlarning turkiy tillardagi ekvivalentlari noaniqdir. Natijada milliy rang berish, imlo va orfoepik normalar bu tillarda ona tilida so‘zlashuvchining leksik fondi. Bu muammoni hal etish turkiy tilli mamlakatlar olimlarining birgalikdagi sa’y-harakatlari tufayli amalga oshirilmoqda. Xususan, turkiy xalqlar va turkiy dunyo milliy korpusining yagona elektron terminologik bazasini yaratish va uni doimiy ravishda yangilab borish ko‘zlangan maqsadga samarali erishishga xizmat qilishini alohida ta’kidlamoqchiman.
Ushbu ozchilik xalqlarining tillari "Rossiya xalqlari tillarining Qizil kitobi" ga kiritilgan (M., 1994). Rossiya xalqlarining tillari o'zlarining huquqiy maqomlari (davlat, rasmiy, millatlararo, mahalliy) va hayotning turli sohalarida ijtimoiy funktsiyalari ko'lami bilan farqlanadi. 1993 yil Konstitutsiyasiga muvofiq davlat tili Rossiya Federatsiyasi butun hududi rus tilidir.
Shu bilan birga, Rossiya Federatsiyasining asosiy qonuni respublikalarning o'z davlat tillarini yaratish huquqini tan oladi. Hozirgi vaqtda Rossiya Federatsiyasining 19 ta respublikasi milliy tillarning davlat tili sifatidagi maqomini ta'minlovchi qonun hujjatlarini qabul qildi. Rossiya Federatsiyasining ta'sis sub'ektining ushbu respublikada davlat tili deb e'tirof etilgan til tili va Rossiya Federatsiyasining davlat tili sifatida rus tili bilan bir vaqtda, ayrim sub'ektlarda boshqa tillarga ham davlat tili maqomi berilgan. davlat tili. Shunday qilib, Dog'istonda, Respublika Konstitutsiyasiga (1994) muvofiq, 13 adabiy va yozma tildan 8 tasi davlat deb e'lon qilingan; Karachay-Cherkes Respublikasida - 5 ta til (abaza, kabardin-cherkes, qorachay-bolkar, no'g'ay va rus); Mari El va Mordoviya respublikalarining qonun hujjatlarida 3 ta davlat tili e'lon qilingan.
Til sohasidagi qonun hujjatlarining qabul qilinishi milliy tillarning nufuzini oshirish, ularning amal qilish sohalarini kengaytirishga ko‘maklashish, asrab-avaylash va rivojlantirish uchun shart-sharoit yaratish, shuningdek, shaxsning til huquqlari va til mustaqilligini himoya qilishga qaratilgan. odamlar. Rossiya Federatsiyasining davlat tillarining ishlashi ta'lim, matbaa, ommaviy aloqa, ma'naviy madaniyat va din kabi aloqaning eng muhim sohalarida belgilanadi. Rossiya Federatsiyasining ta'lim tizimi funktsiyalarning taqsimlanishini quyidagi havolalarda taqdim etadi: maktabgacha ta'lim muassasalari- til ta'lim vositasi sifatida qo'llaniladi va/yoki fan sifatida o'rganiladi; milliy maktablar - til o'qitish vositasi sifatida ishlatiladi va/yoki o'qitiladi Mavzu; milliy maktablar - til o'qitish vositasi sifatida ishlatiladi va/yoki fan sifatida o'rganiladi; aralash maktablar - ularda rus tilida o'qitiladigan sinflar va boshqa tillarda o'qitiladigan sinflar mavjud, tillar fan sifatida o'qitiladi. Rossiya Federatsiyasi xalqlarining yozma an'anaga ega bo'lgan barcha tillari tarbiya va ta'limda turli intensivlikda va ta'lim tizimining turli darajalarida qo'llaniladi.
Rossiya Federatsiyasidagi turkiy tillar va Rossiya davlatining madaniyat va milliy munosabatlarning til sohasidagi siyosatining ko'p qirrali, murakkab va dolzarb muammosi. Rossiyadagi ozchilik turkiy etnik guruhlarning tillari taqdiri tanqidiy, qichqiruvchi, o't o'chiruvchilar orasida muammodir: bir necha yil halokatli bo'lishi mumkin, oqibatlari qaytarib bo'lmaydigan.
Olimlar yo‘qolib borayotgan turkiy tillar qatoriga quyidagi turkiy tillarni kiritishadi:
- Dolganskiy
- Kumandin
- Tofalar
- Tubalar
- Tuva-Todja
- chelkan
- Chulim
- Shor