Türkmen d I l I n I ň DÜŞÜndirişLI

KAPYÝALY [ka:pyýaly], syp. Kapyýasy ýerbe-
ýer, kapyýalaşyp gelýän, kapyýa salnan. Kapyýaly 
goşgy setirleri. 
KAPYÝASYZ [ka:pyýasyz], syp. Kapyýasy ýok, 
setiriň ahyrky sözleri sazlaşyksyz. Bu goşgy 
kapyýasyz ýazylypdyr. 
KARAM [kara:m], at. Oýunda we ş.m. 
düzgünden çykylyp edilýän aldaw, hile, mekirlik. Ol 
küştde karam göçüm etdi. 
KARAMÇYL [kara:mçyl], syp. Karam edýän, 
hile salýan, mekirlik edip aldaýan. Seniň bilen 
oýnasym gelenok, sen gaty karamçyl. 
KARAMÇYLYK [kara:mçylyk], at. ser. 
Karamlyk. 
KARAMLYGYNA 
[kara:mlyğna]: 
karamlygyna (haramlygyna) guzlamak wagtyndan 
öň buga gelip guzlamak (ýaş sygryň ilkinji garny 
hakynda). 
KARAMLYK [kara:mlyk], at. Oýunda we ş.m. 
edilýän 
aldawçylyk, 
hilegärlik, 
mekirlik. 
Çapyksuwaryň görnetin karamlygynyň üstüne-de 
jarçylaryň şol ýokanç gykylyklary bezzatlaryň 
degnasyna degdi (B. Kerbabaýew).
KARAR [kara:r] I, at. 1. Döwlet edaralary 
tarapyndan ýörite berjaý edilmek üçin çykarylýan 
görkezme, buýruk. 2. Ýygnaklarda we ş.m. ýerlerde 
köpçülik tarapyndan gollanylanda, oňlanylanda 
çykarylýan ündeýji häsiýetli gelnen netije.

 Karara gelmek bir zat barada gutarnykly belli 
bir netijä gelmek.
KARAR [kara:r] II, at. Sabyr, takat, aram, 
kanagat, ynjalyk. Goldan aldyň kararymy, Gelip sen 
nägehan, pyrak (Magtymguly). Ýene öýden çykýar 
tapman karary, Gidýär Aýnalara ünsüniň bary (M. 
Seýidow).

Karar tapmazlyk ynjalmazlyk. Märeke karar 
tapman, iki ýana elenýärdi (A. Gowşudow).