Urganch davlat universiteti tabiatshunoslik va geografiya fakulteti «u m u m iy k im y o» k a fe d r a si

1.2.  O’qitishni differensiallash va individuallashtirish

G.K.Selevko  tadqiqotlarida  o’qitishni 

differensiallash(tabaqalashtirish) 

o’quv jarayonini tashkil etish shakli  sifatida izohlanadi,  o’zida bilim darajasi bir xil 

bo’lgan,  u  yoki  bu  jihatdan  o’quv  jarayonida  umumiy  sifatlarga  ega  bo’lgan 

o’quvchilar  guruhi  bilan  o’qituvchi  ishlaydi.  O’qitishni  differensiallash  o’quv 

jarayonidagi 

ta’liim 

oluvchilarning 

turli 

guruhlarini 

ixtisoslashtirilishini 

ta’minlaydigan  umumiy  didaktikaning  bir  qismi  sifatida  ham  belgilanadi[

6

]. 

O’qitish  tizimining  qurama  texnologiyasi  (N.P.  Guzik)  [7].«O’qitish  tizimining 

qurama  texnologiyasi»  saviyasiga  va  darslarda  mavzu  bo’yicha  davriylikni 

rivojlantirishga  ko’ra  sinf  ichidagi  o’qitishning  differensiallashi  deb  qaraladi. 

Darslar har bir mavzu bo’yicha ketma-ket joylashgan besh tipdan iborat bo’ladi:

1

) mavzuni umumiy tahlil qiluvchi darslar (ular leksiyalar deb yuritiladi);

2

)  ta’lim  oluvchilarning  mustaqil  ishlari  jarayonida  o’quv  materialining 

chuqurlashtirib  ishlab  chiqishini  ko’zda  tutgan,  tuzilgan  seminar  mashg’ulotlari 

(bunday darslar uchtadan beshtagacha bo’lishi mumkin);

3)  bilimlarni  umumlashtirish  va  tartibga  tushirish  (gurahlash)  darslari 

(mavzular bo’yicha sinovlar);

14

4)  fanlararo  materiallarni  umumlashtirish  (mavzular  bo’yicha  vazifalarni 

himoya qilish);

5) dars-praktikumlar.

Keyingi 

bosqichda 

o’qituvchi 

o’quvchilarning 

saviyalariga 

ko’ra 

differensiallashtirish  ishlarini  tashkil  etadi.  Bu  ish  yangi  materialni  berish,  uni 

mustahkamlash va takrorlash, bilim,  malaka va ko’nikmalarni  nazorat qilish orqali 

amalga oshiriladi.

Bu 

texnologiyada 

uchta 

differensiallashtirishning 

turli 

darajadagi 

qiyinchiliklari:  «A»,«B»,«C» dasturlari ajralib turadi.

Dasturlar quyidagi vazifalarni hal qiladi:

• muayyan darajadagi bilim, malaka va ko’nikmalarni egallashni ta ‘minlaydi;

•  ta’lim  oluvchilarning  ma  ‘lum  darajadagi  mustaqilligini  ta’minlaydi;  «C» 

dasturi tayanch standart sifatida qayd qilinadi.  Uni bajarish orqali ta’lim oluvchilar 

fan  bo’yicha  o’quv  materialini,  uni  qayta  tiklay  olish  darajasida  o’zlashtiradilar. 

«C»  dasturi  vazifalarini  nisbatan  qiyin  dasturga  o’tmasdan  oldin  har  bir  o’quvchi 

bajara olishi lozim.

«B»  dasturi mavzuni  qo’llash bilan bog’liq masalalarni  yechish uchun zarur 

bo’lgan  o’quv  va  aqliy  faoliyatining  umumiy  va  o’ziga  xos  usullari  bilan  birga 

egallashni  ta’minlaydi.  Ushbu  dasturga  kiritiladigan  qo’shimcha  ma’Iumotlar 

birinchi bosqich materiallarini kengaytiradi,  asosiy bilimlarni isbotlaydi,  namoyish 

etadi  va  oydinlashtiradi  hamda  tushunchalarning  amal  qilish  va  qo’llanishini 

ko’rsatib turadi.

«А»  dasturi  o’quvchilarning bilimlarini  to’la  anglash,  ijodiy  qo’llash  darajasiga 

ko’taradi.  Bu  dasturda  ijodiy  qo’llash  istiqboli  tobora  takomillashib  boruvchi 

ma’lumotlar, 

chuqurlashtiriladigan 

materiallar, 

hamda 

uning 

mantiqiy 

asoslanganligi joylashtirilgan.

Materiallarni  takrorlashda  turli  darajadagi  vazifalarni  erkin  tiklash 

metodikasi qo’llanadi.

Differensiallashtirilgan  vazifalarni  nazorat  qilishda  individuallikka  o’tiladi 

va u chuqurlashtiriladi.

15

Differensial o’qitish ta’lim texnologiyasi o’quvchilarning muayyan hajmdagi 

o’quv  materialini  berilgan  vaqt  oralig’da  o’zlashtirib  olishda  qancha  vaqt 

sarflashiga  qarab  differensial  guruhlarga  ajratishga  asoslanadi.  Agarda  har  bir 

o’quvchi  o’z  qobiliyati  va  imkoniyatlariga  muvofiq  o’rganilishi  lozim  bo’lgan 

materialni  samarali  o’zlashtirishlari  uchun  yetarlicha  vaqtga  ega  bo’lsa 

umumta’lim,  o’rta  maxsus  va  kasb-hunar  ta’limi  dasturini  to’la  ozlashtirishlari 

kafolatlanadi.

Pedagogik  adabiyotlarda  bir-biriga  yaqin  bo’lgan  ichki  va  tashqi 

differensiallash atamalari uchraydi.

Tashqi  differensiallashda  o’quv  jarayonini 

o’quvchilarning 

shaxsiy 

xususiyatlarini  hisobga  olgan  holda  maxsus  differensial  guruhlarga  birlashtirgan 

holda  tashkil  etish  ko’zda  tutiladi.  M a’lumki  rivojlanish  sur’ati  tez,  o’zlashtirish 

darajasi yuqoriroq bo’lgan o’quvchilarda ijobiy sifatlar o’z tengdoshlariga nisbatan 

ertaroq shakllanadi.  Ularning fikrlash doirasi kengroq bo’lganligi bois ular turlicha 

bilim  darajadagi  o’quvchilar  o’qiydigan  sinflarda  o’qish  toliqtiradi,  o’qishga 

bo’lgan  qiziqishi  va ruhiy jihatdan rivojlanish  sur’atini  pasayishiga  sabab  bo’ladi. 

Bunday  o’quvchilar  uchun  qulay  o’quv  sharoitini  faqat  maxsus  sinflarda  o’qish, 

undan  ham  yaxshirog’i  muayyan  o’quv  predmetlarini  qiyinlashtirilgan  va 

chuqurlashtirgan  o’quv  dasturi  bo’yicha  o’qitiladigan  maktablarda  yaratish 

mumkin.  Muayyan  predmetlarni  chuqurlashtirilgan  holda  o’qitiladigan  sinflarga 

ega  bo’lmagan  maktablarda  tashqi  differensiallash  u  yoki  bu  fakultativni 

o’quvchilar tomonidan ixtiyiriy tanlashi orqali amalga oshiriladi.

O’qitishni individuallashtirish texnologiyasi

Inge Unt, A.S.  Graniskaya,  V.D.  Shadrikov tadqiqotlarida individual o’qitish 

o’quv jarayonini tashkil etish shakli, modeli sifatida belgilanadi[8,9].

Unda:

• pedagog faqat birgina talaba bilan o’zaro munosabatda bo’ladi;

• bir talaba faqat o’qitish vositalari (kitoblar, kompyuter va b.) bilan 

o’zaro aloqada bo’ladi.

16

Individual  o’qitishda  faoliyatning  mazmuni,  metodlari  va  sur’ati  talabaning 

xususiyatlariga moslashtiriladi.

Shaxsiy yondoshish deganda:

•  pedagogikaning  tamoyili  bo’lib,  unga  ko’ra  pedagog  o’quv  —  tarbiya 

ishlari  jarayonida  talabalarning  shaxsiy  xislatlarini  hisobga  olgan  holda  ayrim 

talabalar  bilan  individual  model  bo’yicha  o’zaro  munosabatda  bo’lish  hamda 

individual xususiyatlarga asoslanish;

• o’quv jarayonida talabalarning individual xususiyatini hisobga olish;

•  barcha  talabalarning  rivojlanishigina  emas,  balki  har  bir  talabaga  alohida 

rivojlanish uchun psixologik—pedagogik tadbirlaryaratish tushuniladi.

O’qitishni individuallashtirish;

• o’quv jarayonini tashkil etish bo’lib, unda o’qitish usullari,  sur’atini tanlash 

talabaning individual xususiyatlari bilan bog’lanadi;

•  individual  yondashuvni  ta‘minlovchi  turli  o’quv-metodik,  psixologik- 

pedagogik va tashkiliy-ma  ‘muriy tadbirlardir.

Shunday  qilib,  didaktika  bo’yicha  amalga  oshirilgan  tadqiqotlarga  ko’ra 

o’qitishni  individuallashtirish  o’quv jarayonining  shunday tashkil  qilinishiki,  unda 

individual  yondashuv  va  individual  shakl  ustuvor  hisoblanadi.  O’qitishni 

individuallashtirish quyidagi mualliflik texnalogiyalarida asoslab 

berildi:

• Inge Untning o’qitishni individuallashtirish texnologiyasi;

• A.S.  Granitskayaning moslashuvchan o’qitish texnologiyasi;

•  V.D.  Shadrikovning  individuallikka  qaratilgan  reja  asosida  o’qitish 

texnologiyasi.

Inge  Untning  o’qitishni  individuallashtirish  texnalogiyasidagi  asosiy 

konsepsiya  hozirgi  sharoitda  o’qitishni  individuallashtirishning  muhim  shakli 

o’quvchilarning  maktabdagi  va uydagi  mustaqil  ishlari  deb  qoidalashtirilgan.  Inge 

Unt  uning  mazmuni  va  metodikasi  deb  mustaqil  ishlar  uchun  individual  o’quv 

vazifalari, joriy  o’quv  adabiyotiga  moslashtirilgan,  individuallashtirilgan  mustaqil 

ishlar qo’llanmasi asosida nashr etilgan ish daftarlarini tushunadi.

17

A.S.Granitskaya o’zining  moslashuvchan o’qitish tizimini  sinf-dars tizimida 

tashkil  etish  va  unda  o’qituvchi  60-80%  vaqtini  o’quvchilar  bilan  individual 

ishlashga  ajratish  mumkinligini  qayd  qiladi.  A.S.Granitskaya  metodikasining 

o’ziga xosligi uning darsni muayyan g’ayriodatiy qurilma asosida tashkil etishidir:

• Birinchi qism -  barchani o’qitish;

•  Ikkinchi  qism  -   ikki  parallel jarayon:  o’quvchilarning  mustaqil  ishlari  va 

o’qituvchining  ayrim  o’quvchilar bilan individual  ishlashi,  ya’ni  umumlashtirilgan 

sxemalardan  foydalanish,  almashinib  turuvchijufi  o’qituvchi  bo’lib  ishlash, 

moslashuvchan ko’p qirrali vazifalar va b.

V.D.Shadrikov  gipotezasiga  ko’ra  agar  bolaga  murakkablashib  boruvchi 

vazifalarning  tafsiloti  berilsa,  unga  o’rganish  jarayonini  motivasiyalash  taklif 

etilsa,  lekin  bolaga  shu  bugun  uning  uchun  mumkin  va  qulay  ishlash  imkoniyati 

qoldirilsa,  o’quvchilar  qobiliyati  samarali  rivojlanadi  deb  hisoblanadi[5]. 

V.D.Shadrikov  metodikasi  asosini  har  bir  o’quvchining  qobiliyatiga  qarab 

o’qitishga  imkon  beradigan  olti  darajadagi  o’quv  rejasi,  dastur  va  metodik 

qo’llanma tashkil  etadi.  Hag bir fanning murakkablik darajasiga ko’ra kuchi  etgan 

variantni  tanlab  olib,  o’quvchilar  sinfda  tez-tez  almashib  turadi  va  fanning  hajmi 

va  mazmunini  qo’ldan  chiqarmay  birgalikda  o’quv  dasturini  o’zlashtirishga 

harakat  qiladilar.  Murakkablik  darajasini  tanlash  tezlikda  amalga  oshiriladi  va 

«ba’zan»  uni  amalga  oshirib  bo’lmaydi.  Chunki  u  sinfdagi  o’quvchilarning 

tenglashish,  qobiliyati  holatiga  bog’liq  bo’ladi.  Murakkablikning  olti  darajasi 

amalda  barcha  bolalarga  e’tibor  berishga,  barchaning  kuchi  etadigan  hamda 

o’quvchining  qobiliyatiga,  uning  rivojlanishiga  moslangan,  o’quv  jarayonini 

tashkil  etishga  imkon  beradi:Bu  o’qitishni  individuallashtirish  mualliflik 

texnologiyasi negizida umumiy tamoyillar mavjud:

• individuallashtirish o’qitish jarayoni strategiyasidir;

• individuallashtirish -  individuallikni shakllantirishning zaruriy omili;

•barcha 

o’rganiladigan 

fanlarda 

individuallashtirilgan 

o’qitishdan

foydalanishning mumkinligi;

18

•individual 

ishlarni 

o’quv 

faoliyatining 

boshqa 

shakllari 

bilan 

integrasiyalash;

• individual suratda, uslubda o’rganish.

Individuallashtirish  texnologiyasining  umumiy  xususiyatlariga  quyidagilar

kiradi;

• o’zlashtira olmaslikka olib keluvchi omillarni qayd qilish;

•  fikrlash  jarayonida  bilim,  malaka,  ko’nikmalarni  egallash  asnosida 

individual kamchiliklarni tuzata olish usullari;

•  oila  tarbiyasidagi  motivasiyaning  bo’linmasligi  hamda  iroda  sustligi 

kamchiliklarini qayd qilish va enga olish;

•  qobiliyatli  va  iste’dodli  o’quvchilarga  nisbatan  o’quv  jarayonini 

optimallashtirish (ijodiy faoliyat,  sinfva sinfdan tashqari ishlarni hisobga olish);

• o’qitish jarayonini tanlash erkinligini berish;

• umumiy o’quv malakalari va ko’nikmalarini shakllantirish;

• o’quvchilarning o’z-o’ziga mos baho bera olishini shakllantirish;

• (o’qitishning texnik vositalaridan,  shuningdek, EHMdan foydalanish.

O’qitishni individuallashtirish texnologiyasiga quyidagilar kiradi:

Batov  tizimi.  AQSHda  ishlab  chiqilgan  bu  tizimda  o’quv  jarayoni  ikki 

qismga bo’linadi:

Birinchi qism- butunicha sinf ishi.

Ikkinchi qism- individual mashg’ulotlar.

Bunday  mashg’ulotlar  unga  zaruriyat  sezgan  o’quvchilar  bilan  yo  umum 

tomonidan  qabul  qilingan  me’yorlardan  orqada  qolmaslik  yoki  nisbatan 

rivojlangan  qobiliyatlari  bilan  ajralib  turganlar  bilan  bir  qatorda  bo’lishini 

ta’minlash  maqsadida  o’tkaziladi.Yuqori  qobiliyatli  kategoriya  o’quvchilar  bilan 

o’qituvchi,  nisbatan  kamroq  qobiliyatli  va  qoloq  o’quvchilar  bilan  o’qituvchi 

yordamchisi shug’ullanadi.

Tramp  rejasi  -  bu  texnologiya  AQSHda  juda  mashhur.  Bu  o’qitish 

shakllarimng  shunday  tizimiki,  unda  katta  auditoriyadagi  mashg’ulotlar  kichik 

guruhlardagi individual mashg’ulotlar bilan qo’shib olib boriladi.

19

Zamonaviy  texnik  vositalar  yordamida  100-150  kishidan  iborat  katta 

guruhlarda  yuksak  malakali  o’qituvchilar,  proffcssorlar  leksiya  o’qiydilar.  10-15 

kishidan iborat kichik  guruhlar esa leksiya materiallarini  muhokama qiladilar,bahs 

yuritadilar.Individual 

ishlar 

esa 

maktab 

kabinetlarida, 

laboratoriyalarida 

o’tkaziladi.  Leksiya  mashg’ulotlariga  40%,  kichik  guruhlardagi  mashg’ulotlarga 

20%,  kabinet  va  laboratoriyalardagi  individual  ishlarga  esa  40%  ajratiladi. 

Odatdagi sinf tushunchasi yo’q, kichik guruhlar ham doimiy emas.

1.3. Mustaqil ishlarni tashkil etishda individual va differensial yondashuv

Differensial  (tabaqalashtirilgan)  yondashish  deganda  o’quvchilarning  bilish 

faoliyatini  boshqarishning  shunday  tizimi  tushuniladiki,  bunda  o’quvchilarning 

individual  xususiyatlari  ham,  shuningdek,  ayrim  guruhlarning  asosiy  xususiyatlari 

ham hisobga olib boriladi.

Differensial  o’qitish-bu  o’quvchining  bilish  faoliyatini  mazkur  tizimda 

boshqarish bilan boradigan o’quv -  tarbiyaviy jarayon.

O’qitishda  individual  yondashish  deganda,  har  bir  o’quvchining  individual 

psixologik  xususiyatlarini  hisobga  olgan  holda  o’quvchilarning  bilish  faoliyatini 

boshqarish  tizimi  tushuniladi.  Shunga  mos  ravishda  o’qitishni  tashkil  etish 

individuallashtirilgan o’qitish deyiladi[

11

].

Falsafaning yakkalik, xususiylik va umumiylik kategoriyalari, dialektikaning 

spiralsimon xususiyatga ega ekanligi,  har bir tirik individning o’sish va rivojlanish 

jihatlarining  o’ziga  xosligi  va  o’quvchilar  jamoasini  tashkil  etuvchi  shaxslarni 

inkubator jo ’jalariga qiyos  qilib  bo’lmasligi  nazarda tutilsa,  kimyo  o’qitishda ham 

tabaqalashtirilgan  yondashuv  naqadar  muhim  pedagogik  tadbir  ekanligi  ayon 

bo’ladi.  Kimyo o’qituvchisi o’z o’quvchilarining aqliy va jismoniy imkoniyatlarini 

hisobga  olgan  holda  ularni  mustaqil  ishlarga  turli  darajada  jalb  etishi  tabiiy 

jarayondir.

O’qituvchi  o’qitish  metodlarini  optimal  tanlashni  amalda  ro’yobga  chiqarar 

ekan,  ayni  bir  yosh  guruhning  o’zidagi  o’qish  imkoniyatlari  turlicha  rivojlangan

20

o’quvchilarning  o’qish  -  bilish  faoliyatlari  xususiyatlarini  nazardan  qochirmasligi 

kerak.

Bo’sh  o’zlashtiruvchi  o’quvchilarda  mavzu  ichida  eng  asosiy  o’rinlarni 

ajrata olish qobiliyati, tafakkurning mustaqilligi,  rejalashtirish, o’z -  o’zini nazorat 

qilish malakalari ancha bo’sh rivojlangan bo’ladi.  Shunday bo’lgach,  o’z -  o’zidan 

ma’lumki,  ularda o’qish,  yozish, hisoblash  sur’ati nihoyatda past bo’ladi.  O’qishga 

nisbatan  salbiy munosabat ularda tez -  tez  uchraydi,  ko’pincha ularda ongli  o’quv 

intizomi ham bo’lmaydi.

Tabiiyki,  o’qituvchi darsda bo’sh o’zlashtiruvchilarga differensial yondashish 

vazifasini  aniqlanayotganida  bu  holatlarning  hammasini  maxsus  hisobga  olishi 

kerak bo’ladi.  Bunday o’quvchilarni amaliy mashg’ulotlar nazariy mashg’ulotlarga 

qaraganda  ko’proq  qiziqtiradi.  Tajribali  pedagoglar  ana  shu  imkoniyatdan 

foydalanib,  ularni  amaliy  ishga  kengroq  jalb  qilishadi.  Buning  uchun  ularning 

o’quv  faoliyatini  faol  boshqarish,  yangi  materialni  tushuntirishda  ularni  har 

tomonlama  qo’llab  quvvatlash,  mavzuning  qiyin  joylarida  tushuntirish  sur’atini 

biroz  sekinlatish,  o’zlashtirishda  qiyinchilik  tug’ilganda  o’quvchilar  tomonidan 

savollar berilishini rag’batlantirish zarurdir.

Sinfdagi ko’pchilik o’quvchilarga beriladigan ayni bir topshiriqni bajarishda 

bo’sh  o’zlashtiruvchilarga  beriladigan  yordamni  differensiallash  foydali.  Bunday 

yordamning  turlari  juda  xilma  -   xil  bo’lishi  mumkin.  Masalan,  mashq  va 

masalalarni  yechishda  muammoli  hal  etish  yo’lini  «qismlarga  bo’lish», 

«proporsiyalarga  ajratish»  va  hokazolarni  ko’rsatish,  ayni  vazifaga  rasm,  sxema 

ilova  qilish,  agar  masalalar  to’plamida  uning  javobi  yo’q  bo’lsa,  o’z  -   o’zini 

nazorat  qilish  uchun  uning  javobini  berish,  yo’llovchi  savollar  berish,  xatolarni 

ko’rsatish  yoki  masalani  yechishdagi  boshlang’ich  qadamlarning  to’g’riligini 

ma’qullash,  ruhlantirish,  masalani  yechishda  tayanilishi  kerak  bo’lgan  qoidani 

ko’rsatish,  masaladagi  dastlabki  harakatlarning  rejasini  berish,  o’xshashlarini 

ko’rsatish va  shunga  o’xshagan masalaning  echimi  bilan tanishishga ruxsat berish 

va h.k.[12,13].

21

Tayyorgarligi  kuchli  o’quvchilar  bilan  ishlashga  kelganda  shuni  aytish 

kerakki,  darsdagi  mashqlar  hajmini  oshirish,  ularga  ma’lum  vaqt  ichida  bajarish 

uchun  ko’proq  miqdorda  masala  va  mashqlar  yoki  murakkabroq  topshiriqlar 

berish,  izlanish  metodlari  va  mustaqil  ishlash  metodlarini  keng  qo’llash  kerak 

[14,15].

Differensial  yondashish  tayyorgarligi  yaxshiroq  o’quvchilar  guruhiga  ham 

bir  vaqtda  e’tibor  berishni  talab  qiladi.  M a’lum  sohadagi  qobiliyatlarni 

rivojlantirishga  doir  individual  uy  vazifalari  mazmun  jihatdan  endi  boshqacha 

aщamiyat kasb  etadi:  mustaqil ishlash uchun bu individual topshiriqlar darslikdagi 

«qo’shimcha  o’qish  uchun»  deb  ko’rsatilgan  maxsus  yozuv  ostida  berilgan 

materiallarni mustaqil  o’qishni nazarda tutadi.  Bunday o’quvchilarga o’qish uchun 

tushunarli  ilmiy  -   ommabop  adabiyot  yangiliklarini  o’qishni  tavsiya  etish 

maqsadga  muvofiqdir;  «Mazkur  masalani  ikki  usulda  eching»,  «ana  shunday 

masalani mustaqil tuzing» tipidagi topshiriqlar ular uchun, ayniqsa, qimmatlidir.

Shuningdek, 

o’quvchining 

ma’lum 

mavzu 

bo’yicha 

bilimlaridagi 

kamchilikni  bartaraf etishga  yo’llangan  qo’shimcha  mashg’ulot  o’tkazishni  uning 

sinfdosh 

o’rtog’iga 

topshirish 

ham 

foydalidir. 

Yordam 

ko’rsatayotgan 

o’quvchining  bunday  pozisiyasi  bo’sh  o’zlashtiruvchi  o’quvchi  uchun  ham, 

muvaffaqiyatli  ulgurayotgan  o’quvchi  uchun  ham  o’qishni  faollashtirishning  o’ta 

samarali vositasi hisoblanadi  [16-19].

Psixologlardan V.  A.  Kruteskiy,  N.F.Talizina, N.I.Chuprikova,  E.  G’oziev va 

boshqalar  pedagogik  psixologiya  nazariyasiga  katta  hissa  qo’shdilar.  Ular 

qobiliyatni  aniqlashning  ba’zi  bir  metodlarini  ishlab  chiqishdi  va  o’quvchilarni 

differensiallashning miqdoriy kriteriyalari, ularning psixik-pedagogik xususiyatlari 

bilan  bog’liqligini  aniqladilar  [20-23].  Bunda  o’quvchilarning  muhim  bo’lgan 

umumiy sifatlari -  o’qishga qobiliyati hisobga olinadi.

Pedagogik 

tadqiqotlarda 

ham 

keyingi 

yillarda 

o’qitish  jarayonida 

o’quvchilarning  individual  sifatlarini  rivojlantirishga  katta  e’tibor berildi  [6,8,24]. 

Bunda  yozma  ishlarni  bajarish,  yozma  mashqlar  va  laboratoriya  ishlari  kabi 

individual  ishlarni  darsda  yo’lga  qo’yish  taklif  etildi.  Ayrim  mualliflar  esa

22

o’quvchilarning  laboratoriya  ishlarini  bajarishida,  masalalar  yechishda  darslik 

bilan ishlashdagi individual ishlari yaxshi natija beradi deb hisoblaydilar.

O’quvchilarning  kimyodan  mustaqil  ishlarini  tashkil  qilishda  differensial 

topshiriqlarning  muhimligi  ko’plab  adabiyotlarda  yoritilgan  [25-38].  Ularning 

aksariyatida  o’quvchilar  individual  xususiyatlaridagi  farqlarga  ko’ra  o’qitishda 

uchta  dinamik  guruhga  bo’linadi  -   quyi,  o’rtacha  va  yuqori  bilimli  o’quvchilar 

(tegishlicha I, II va III guruhlar).

T.  V.  Cheremuxinaning  ta’kidlashicha,  o’qitish  jarayonida  guruh  tarkibi 

o’zgaradi,  biroq  o’qituvchi  oldida  doimo  yagona  vazifa-u  ham  bo’lsa,  har  bir 

o’quvchini  o’qitishning  ayni  bosqichida  o’zining  eng  maksimal  imkoniyatlaridan 

foydalanishdek maqsadga yo’naltirishdir.

U uchta dinamik guruhni quyidagicha ta’riflaydi  [11].

I  guruh  hatto  eng  sodda  analiz  qila  olish  uquviga  ham  ega  bo’lmagan, 

kimyoviy fikrlay olmaydigan,  moddaning ichki tuzilishini uning kimyoviy va fizik 

xossalari  bilan  mantiqiy  bog’lay  olmaydigan  o’quvchilarni  birlashtiradi.  Sinf 

uchun  berilgan  masalani  ular  echa  olmaydi,  chunki  uning  mazmuni  va  bajarish 

usullari bu guruh o’quvchilari uchun tushunarsiz bo’lib ko’rinadi.

II guruh berilgan kimyoviy masalani yechishda reproduktiv xarakterli fikrlash 

va  harakat  qilish  qobiliyatiga  ega  bo’lgan  o’quvchilarni  birlashtiradi.  Ularning 

ishlaridagi  asosiy  metod  -   avvalgi  tajribaga  suyanish:  undan  yangi  vaziyatda 

shablon sifatida foydalanish istagi sezilib turadi.

III  guruhga  bilishga  doir  berilgan  masalaga  ma’lum  ma’noda  ijodiy 

yondashishi bilan ajralib turadigan o’quvchilar kiradi.  Ular yuqori darajada faolligi 

va  masala  variantlarini  egallashi  hamda  bajarishining  ko’p  qirraliligi,  berilgan 

kimyoviy masalalarni  yechish uchun  eng  samarali usulni topishda yuqori  darajada 

faollikni namoyon etishi bilan ajralib turadi.

Bu  guruh  o’quvchilari  I  va  II  guruh  o’quvchilariga  nisbatan  materialni  keng 

va chuqur qabul qilish qobiliyatiga ega.

Qo’yilgan  masalaga  maksimal  darajada  yaqinlashish  -   darsda  yangi  bilim 

berish  uchun  ayni  sinf jamoasi  qanaqa  ekanligini,  ba’zi  o’quvchilar  guruhlarining

23

intellektual  rivojlanish  darajasi  qandayligini,  ularning  bilim,  uquv,  ko’nikma  va 

malaka darajalari qay tariqa shakllanganligini bilish kerak.

Kimyoviy  ta’lim-tarbiya jarayonining  barcha  tashkiliy  shakllarida  ommaviy, 

guruh  holidagi  va  individual  ishlarni  birga  qo’shib  olib  borish  maqsadga 

muvofiqdir.

Kimyo  ta’limi  jarayonida  va  o’quvchilarning  mustaqil  ishlari  davomida 

maxsus  ishlab  chiqilgan  didaktik  materiallar  kompleksidan  foydalanish  katta 

ahamiyat  kasb  etadi  [39-45].  Bu  kompleks  o’quvchilarning  individual-psixologik 

xususiyatlariga  qarab,  ta’limni  differensiallashga  yo’naltirilgan  va  o’quvchilar 

bilim  olish  qobiliyati  turlicha  rivojlanganligini  hamda  bilimlarni  idrok  qilish  va 

tushuntirib berishga tayyorgarligi har xil ekanligini e’tiborga olib ishlab chiqilgan.

Mustaqil  ishlovchi  I  guruh  o’quvchilariga  o’qitishning  birinchi  bosqichida 

faqat aniq, umumlashmagan bilimlarni qo’llashga doir engillashtirilgan topshiriqlar 

beriladi.

II 

guruh  o’ quvchilariga  oldingi  darsdagi  olingan  bilim  va  yangi  materialni 

analiz  qilishga doir  o’rtacha murakkablikdagi topshiriqlar beriladi.  III  guruhga esa 

umumlashtirishga 

va 

undagi 

asosiylarini 

ajratib 

ko’rsatishga 

doir 

murakkablashtirilgan topshiriqlar beriladi.

24