Вазорати таълими олӣ ва миёнаи махсуси ҷУМҲурияти ӯзбекистон донишгоҳи давлатии омӯзгории чирчиқ

«Сифот-ул-ошиқин». Маснавӣ аз 1200 байт иборат буда, дар 
мавзӯи панду ахлоқ суруда шудааст. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

23 
ИСТИФОДАИ РУЙХАТИ АДАБИЁТ 
1. Муаллифи «Таърихи хулосат-ул-ахбор» Муҳаммад Хондамир 
2. 2023. © Онлайн мадраса Donish.org 
3. Бозчоп аз Энсиклопедияи Миллии Тоҷик. – Душанбе. – 2017. 
– Ҷ.6. – 442. 
4. Таҳиягари матн, муаллифи сарсухану тавзеҳот ва шореҳи луғот 
Аълохон Афсаҳзод, Душанбе, «Маориф ва фарҳанг», 2008, 
Китоб аз 139 – саҳифа иборат аст. 
5. Таҳия ва тавзеҳи Шодӣ Шокирзодаи Нуъмонпур, Райҳон 
Мамадазимзодаи Соҳибназар. –Душанбе: «Пайванд», 2004.-
С.217-218). 
6. (ниг.: Афсаҳзод Аълохон. Ҷомӣ – адиб ва мутафаккир. –
Душанбе: Ирфон, 1989. –С. 27.). 
7. Бадриддини Ҳилолӣ. Саду як ғазал. Душанбе, «Адиб», 2007. 
104 саҳ. 
8. (Ҷомӣ Абдураҳмон. Баҳористон. –Душанбе: Маориф ва 
фарҳанг, 2008. –С.41). 
9. (Ҷомӣ Абдураҳмон. Баҳористон. –Душанбе: Маориф ва 
фарҳанг, 2008. –С.43). 
10. 
(Ҷомӣ Абдураҳмон. Баҳористон. –Душанбе: Маориф ва 
фарҳанг, 2008. –С.62).
11. 
Энциклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик. Ҷ. 1. Д., 1988 
12. 
Арабзода Нозирҷон. Ҳикмати амалии Саъдӣ. Д., 2002