5
тарбияи ватандӯстӣ, дӯстию бародарӣ ва ҳурмату эҳтироми
калонсолон, волидайн ва ғайраҳо мебошад.
Муаллим бояд нағз донад, ки
тамоми таърихи адибони моро,
фани адабиёт, таърих, нуҷум, наср , назм, мақол , ривоят, ғазал,
мақол, дубайт, зарбулмасал, фолклор, шевашиноси,
назарияи
адабиёт, адабиёти имрузаи мо бояд ҳикоя карда тавонад.
Дар шароити имрӯза адабиёти мо ҳамчун аслиҳаи пуриқтидори
баланд бардоштани маданият аст ва муаллимонро зарур аст, ки
онро чун аслиҳаи
тарбия истифода намуда, хонандагонро барои
ҷамъияти имрӯза ҳартарафа тарбия намоянд.
Дар дарсҳои адабиёт муаллим бояд ба хонандагон сифатҳои
баланди аҳлоқ, муносибати фоиданок ба меҳнат, манфиати
умумӣ ва шахсӣ нисбат ба меҳнат, хулоса, ҳамаи қоидаҳои
аҳлоқи неки инсониро тарбия намояд.
Дар тарбияи хонандагон мавқеи муаллим бағоят
калон буда,
сухани ӯ воситаи асосии тарбияи намудани хонандагон мебошад.
Агар хонандагон вазифаи аз тарафи муаллим супоридашударо
дар вақташ иҷро карда, дарсҳо
фаъолона иштирок намоянд, ин
чунин маъно дорад, ки муаллим аз уҳдаи
тарбия ва таълим
онҳо баромада тавонистааст.
Do'stlaringiz bilan baham: