Yuraksiz fabrika Muallif: Sverre Knudsen Tarjimon: Fazliddin Raxmonaliyev ogohlantirish: Mazkur kitobdan tijoriy maqsadlarda foydalanish taqiqlanadi. Tarjimon ushbu tarjima uchun mualliflik huquqini

Qiyomat kuni
Kechqurun Marit qaygʻuga choʻmdi.
Kechasi qiz juda gʻamgin bo'ldi. Ertasi kuni ertalab ishga ketganida esa, u shunchalik g‘amgin ediki, gapira olmasdi. Ammo Marit o‘z stoliga o‘tirgach, xonadagilar qanday gaplashib, shivirlashayotganini payqadi: axir, uni va Byornar Sivertsenni ishdan bo‘shatish kerakligini hamma bilardi. Va keyin u g'azablandi. To'satdan, hech qanday sababsiz, zavod ishchisi Marit Os shunchalik g'azablandiki, u g'azabdan portlashga tayyor edi. Marit hech qachon bunday tuyg'uni boshdan kechirmagan va dastlab undan qo'rqardi. Va keyin uni g'ayrioddiy bo'lsa-da, lekin hatto yoqimli deb topdi!
Marit o'z ishidan juda charchagan edi. U bosh irg'ab, ta'zim qilishdan, muloyimlik bilan o'z boshliqlarini rozi qilishdan juda charchagan edi! Uni boshqa barcha xodimlar xuddi shunday yo'l tutishdi qattiq gʻazablantirardi. Nega hech kim uning oldiga kelib, yaxshi so'z aytmadi? Qo'llab-quvvatlashga harakat qilmadi?
Uning barcha hamkasblari shunday qo'rqoq edi! Ha, va uning o'zi ularga mos keladigan qo'rqoq edi. Ammo endi hamma narsa boshqacha bo'ladi. Endi u yo‘qotgan vaqtini to‘ldiradi.
«Ahmoqona ish avvalgidek qolaversin,» dedi o'ziga o'zi Marit, «lekin hech bo'lmaganda Silvestr bilan nima bo'lganini bilib olaman.»
Va Byornar Sivertsen Maritning stoli yonidan o'tib ketganda, u o'rnidan turdi va unga o'girildi:
- Men hojatxonaga ketyapman. Siz ham ketyapsiz toʻgʻrimi? Keling, birga boraylik?
Marit buni aniq va tiniq aytdi. U hayratda qolgan hamkasblari qanday qilib ingrab, nafas olishni boshlaganini eshitdi. Axir, Marit ish kunining qizg'in vaqtida maʼmur bilan shunchaki gaplashibgina qolmay, ish bilan bog'liq bo'lmagan narsalar haqida gapira boshladi.
- Xo'sh, ha, - dedi Byornar Sivertsen baland ovozda ham, past ovozda ham emas. Va ular birgalikda stollar va toʻsiqlar orasidagi yo'lakdan jimgina suhbatlashib, bir-birlariga tabassum qilib chiqa borishdi. Aslida, Marit va Byornar shunchaki mayda-chuydalar haqida gapirishdi, lekin ular hammani o'z xohlaganlaridek tutayotganini va Fru Grossenning qo'lida mikrofon bilan ularga tikilib turgani muhim emasdek o'ylashga majbur qilmoqchi edi.
- Yo'q … yo'q … yo'q … - Fru Grosen boshqa soʻz ayta oldi, chunki Marit va Byornar noqonuniy hech narsa qilmagandi. Bundan tashqari, xo'jayin yangi sartaroshni qo'lga olish uchun vaqt topmoqchi edi. U Xansen-Visochansenning uni eslatib oʻtishi kerak boʻlgan nutqiga tayyorgarlik ko'rishi kerak edi.
Marit Byornar bilan birga koridorga chiqayotib: «Yoʻq… yoʻq… yoʻq…» deb masxara qildi Marit. Va ikkalasi ham ohista kulishdi. Ammo ular uzoq kulishmadi, chunki aslida vaziyat jiddiy edi. Byornar Sivertsen esa biroz asabiylashayotganga o'xshardi: axir u ish vaqtida bo'sh yurmoqda edi.
- Omad tilayman! - dedi u. - Va esda tutginki, sen boshqalardan ko'ra aqlliroq bo'lganingdan boshqa hech qanday yomon ish qilmading.
- Senga ham omad! Marit Byornarga tilak bildirdi, uni quchoqladi va u ish joyiga ketdi. Byornar koʻp gapirmadi, lekin Maritning aytganlari yetarli edi. U stoliga qaytdi, yelkalarini toʻgʻrilab va ishonch bilan oldinga qaradi.
Birdan o‘n ikki daqiqa o‘tganda qo‘shaloq balkon eshiklari ochildi. Ovqatlanish xonasining balkonida, odatdagidek, bu vaqtda Hansen-Visochansen zavodning bosh direktori chiqdi. Zal bir zumda jim bo'lib qoldi. Direktor nigohini sekin chapdan o‘ngga o‘zgartirib, tomoshabinlarga qaradi.
- Ishlaringiz qalay? - dedi u nihoyat.
«Rahmat, hammasi yaxshi, janob Xansen-Visochansen», - unga bir ovozdan minglab ovozlar javob berdi.
- Men sizni eshitmayapman, - deb qichqirdi Xansen-Visochansen qo'lini qulog'iga qo'yib. – Nima deyapsiz?
– Rahmat, hammasi yaxshi, janob Xansen-Visochansen!
- Rahmat. Bugun biz odatdagi rushki tanaffus uchun emas, balki … g'ayrioddiy uchun yig'ildik. Avvalo, korxonamizga Bosh vazirning o‘zi tashrif buyurishini mamnuniyat bilan ma’lum qilaman!
Xansen-Visochansen qisqa to‘xtash qildi va baland qarsaklar yangradi. Marit bir marta qarsak chaldi, lekin Byornar Sivertsenning boshini chayqaganini va qo‘llarini ko‘kragiga bog‘laganini ko‘rib, xuddi shunday qildi.
– Xabaringiz bor, o‘tgan yili korxonamiz eng daromadli korxona deb topildi va bu qanchalik qadrli ekanini davlat rahbari biladi. Ma’lumki, uning shiori “Barcha xalq ishtirok etadi!”. Bu bizda shunday emasmi?
Hansen-Visochansen yana bir qisqa pauza qildi. Bu safar qarsaklar yanada balandroq bo‘ldi.
Nega ular bunday qarsak chalishyapti? — jahl bilan so'radi Marit Byornardan. U javoban yelka qisib, bosh chayqadi. Keyin chiroqlar xiralashdi va balkon ostida «Boshvafli» logotipi tushirilgan tasvir paydo boʻldi.
- Ammo biz erishgan narsalarni saqlab qolish uchun biz o'zaro yordamsiz qilolmaymiz! — davom etdi Hansen-Visochansen. - Aks holda, biz qurgan hamma narsa qulab tushadi.
«Xo'sh, endi boshlanadi…» deb pichirladi Byornar Sivertsen va Maritning qo'lidan ushlab.
- Agar sizda g'ayrioddiy g'oyalar bo'lsa, ularni rahbariyatingiz bilan baham ko'ring! Agar shunday g'oyalarga ega bo'lganlarni bilsangiz, ular haqida rahbariyatingizga xabar bering!
Va yana qarsaklar. Olomon olqishladi.
- Va keyin sizning rahbaringiz ularni o'z rahbariga beradi … va hokazo. Ular menga ma'lum bo'lguncha. Bu safar esa aynan shunday bo‘ldi. Diqqat!
Marit Osning chizmasi butun devorni yoritib yubordi.
- Bu nima ekanligini tushundingizmi? — javob kutmasdan so‘radi Hansen-Visochansen. – Bu yangi vafli loyihasi.
Bosh direktor to'xtagach, zal bo'ylab shivir-shivirlar tarqaldi. Hansen-Visochansen davom etdi:
- Yangi vafli dizayni! Uni uchinchi qavatdagi xodim ixtiro qilgan – na ajoyib qobiliyat, na aql bilan ajralib turmaydigan oddiy ishchi. Ko'rinib turibdiki: kvadrat vafli burchaklaridan kvadratchalar kesilgan va endi kvadrat vafli avvalgidek to'rtburchak emas. Uning taklifini ko'rib chiqasizmi?
- Yo'q! Minglab xodimlar bir ovozdan bo'kirishdi. Qanday bo'lmasin, Marit Os shunday ovoz chiqardi va u qo'llari bilan quloqlarini yopdi. Buni eshitish uning og‘riqli edi. Marit oilasi, qizi janjalga tushib qolsa, yana muhtoj bo‘ladigan ota-onasi haqida o‘ylardi.
Keyin zalda hamma tinchidi. Hansen-Visochansen teatrlashtirilgan pauza qildi.
- O'ylab ko'ring! - qichqirdi u. Biz buni ko'rib chiqamiz! Biz barcha vaflilarimizni qayta ishlab chiqamiz. Ular yanada murakkab ko'rinadi! Bundan ham original! Bundan ham yaxshiroq! Bu ajoyib loyiha! Va uning muallifi …
Hansen-Visochansen yana bir teatrlashtirilgan pauza qildi.
- U nima dedi? – hayron bo‘lib so‘radi Byornar Sivertsen.
- Ts-s, - dedi Marit uni qoʻlini siqib
- Eshit.
- Uning muallifi Fru Grossen!