tabiatli, ulug ‘ gavdali, ко ‘rkam va oq yuzli, kelishgan qora ко 'zli,
mutanosib qora qoshli va endigina murti sabza urgan bir у igit!...
Qandaydir bir hayol ichida о ‘tirgan buyigit Toshkentning mashhur
ayonlaridan bo ‘Igan Yusufbek hojining о ‘g ‘li — Otabek».
Demak asar voqealari Otabekning Marg‘ilonga
kelishi bilan
boshlanadi. Abdulla Qodiriy asami
quyidagicha nihoyasiga
yetkazadi:
1277 yilning kuz kezlarida bo‘lsa kerak,
Yusufbek hoji
Qanoatshodan bir xat oldi. Qanoatsho Avliyo otadan yozar edi:
“0 ‘g ‘lingiz Otabek yana bir kishi bilan bizning qo'shinda edi.
Avliyoota ustidagi chor askarlari bilan to ‘qnashishimizda birinchi
safimizni shu ikki yigit oldi va qahramonona urishib shahd bo ‘Idi.
Men о ‘z qo ‘lim bilan ikkisini dafn etdim...
Yusufbek hoji xatmi qur 'on qilib yurtga osh beradi. О ‘zbek oyim
qora kiyib ta ’ziya ochdi ”.
Oybekning «Navoiy»
гощаш buyuk siymo, she’riyat mulkining
sultoni xazrat Nizomiddin Mir Alisher Navoiyning Hirotga kelishi
hushxabari bilan boshlanadi.
«Alisherning Hirotga qaytgcmini ilk eshitgan
chog'da
[Sultonmurod] ko'nglida tug'ilgan kuchli orz
-
shoirni k o ‘rish
ishtiyoqi, hozir uning butun borlig ‘ini qoplab oldi».
Asaming tugalishi quyidagicha:
“...minglarcha qo'llardan o'tgan tobut “Diygoh”da to'xtadi.
Motam marosimiga muvofiq, dabdaba bilan Husayn Bayqaro hozir
bo 'Idi. Bu yerda janoza о 'qildi. Tobut yana xalq to ‘Iqini ustida
suzdi. Shoirni, о ‘zi soldirgan go ‘zal binolardan biri
-
Do'stlaringiz bilan baham: 
