шарт-шароит яратади. Улар қуйидагилардан иборат:
1)
диннинг ижтимоий илдизи кундалик ҳаётда кишилар
нинг турмушини белгиловчи моддий ва маънавий муноса
батлар тизимидан иборат. Диннинг ижтимоий илдизида мод
дий шароитлар устувор. Сиёсий устқурма институтлари дин
га иккиламчи таъсир этади.
Диннинг ижтимоий илдизини ташкил этувчи жабҳалар-
дан бири ижтимоий ҳаётни стихияли қонуниятлар асосида
- 33 -
ривожланишидир. Ундаги бошқариб бўлмайдиган жараёнлар
жамиятда иқтисодий, сиёсий ва маънавий инқирозларни,
урушларни, касалликларни келтириб чиқаради. Табиийки,
индивид уларнинг вайрон қилувчи таъсирларидан ўзини
ҳимоя қилишга интилади ва оқибатда ғайритабиий кучлар-
дан нажот сўраб мурожаат қилишга мажбур бўлади.
2) диннинг гносеологик (грекча
gnosis
— билиш,
logos —
таълимот деган маъноларни англатади) илдизи кишининг
билиш фаолияти жараёнида диний эътиқоди вужудга кели-
шига имконият яратадиган шароитлардир. Табиат ва жами
ятни билиш диалектик жараён. Тажрибасизлик, субъектив-
лик, нарса ва ҳодисаларни абсолютлаштириш воқеликнинг
нотўғри идрок этилишига олиб келади. Бундан ташқари,
диний гояларнинг пайдо бўлиши борлиқни ҳиссий идрок
этишдан бошланади ва у рационал билиш босқичида аҳами-
ятини сақлаб қолади.
Диннинг гносеологик илдизига алоқадор ва барча тари
хий даврларда такрорланиб турадиган хусусиятлар қуйида-
гилардан иборат:
а) билишнинг субъектив жиҳатларини абсолютлаштириш
(лсггинчада — воқелик билан боғланмаган нарса, нисбатсизлик,
Do'stlaringiz bilan baham: |