538
Р.Ҳарроднинг иқтисодий ўсиш
модели инвестиция ва
жамғармалар ўртасидаги макроиқтисодий мувозанат, яъни га
асосланади. У статик ҳолдаги макромувозанат учун алоҳида,
динамик ҳолдаги макромувозанат учун алоҳида формуладан
фойдаланади. 1-формула қуйидаги кўринишда бўлади:
бу ерда:
G – миллий даромаднинг ўсиш суръати (∆Y/Y);
С – капитал сиғими (I/∆Y);
S – миллий даромад таркибидаги жамғаришнинг
улуши
(S/Y).
2-формула қуйидаги кўринишда ўз ифодасини топади:
бу ерда:
Gw – ҳақиқий жамғарма ва тахмин қилинаётган
инвестициялар ўртасидаги динамик мувозанатни таъминловчи
ўсишнинг
кафолатланган суръати;
Cr – капитал коэффициентининг талаб этилаётган миқдори.
Неокейнсчиларнинг фикрига кўра бозор иқтисодиёти
шароитида доимий кафолатланган ўсиш суръатига автоматик
равишда эришиб бўлмаслиги сабабли,
улар динамик
мувозанатга эришиш учун иқтисодиётни
давлат томонидан
тартибга солиш зарурлиги тўғрисидаги хулосага келдилар.
Иқтисодий ўсишнинг муҳим моделларидан бири бўлиб
тармоқлараро баланс ҳисобланади. Тармоқлараро баланснинг
дастлабки назарий асослари собиқ Иттифоқ
даврида ишлаб
чиқилган эди. Кейинчалик у асли Россиялик бўлган АҚШ
иқтисодчи олими В.Леонтьев томонидан
«харажатлар –
натижалар» модели сифатида такомиллаштирилган ҳолда
ишлаб чиқилди.
В.Леонтьев иқтисодий таҳлилнинг «харажатлар –
натижалар» усулида энг аввало эътиборни иқтисодиётдаги
миқдорий алоқаларга қаратади. Тармоқлар ўртасидаги бу
295
Do'stlaringiz bilan baham: