98
аввал ҳодисанинг физик моҳияти таҳлил қилинади. Агар
у=f(х)
функциясининг бундай кескин сакраши учун асос бўлмаса,
бунда четга
чиқишни қўпол хато ёки адашиш дейиш мумкин.
у= f(х) экспериментал функцияси график тасвирига
координата тўрини
танлаш жиддий таъсир этади. Улар бир текис ёки бир текисмас бўлиши мумкин.
Бир текис
координата тўрлари ордината ва абсциссалари
бир текис шкалага
эга.
4.01 – расм. Боғлиқлик график тасвир y=f(x): 1 – бевосита ўлчамлар натижаси
бўйича эгри чизиқ; 2 – аппроксловчи бир маромдаги эгри чизиқ
Бир текисмас координат тўрларидан энг кўп тарқалгани ярим
логарифмик (4.02 – расм, а), логарифмик (4.02 – расм, б), эҳтимолийлардир.
Улардан турли сабабларга кўра фойдаланилади. Хусусан,
ярим логарифмик,
логарифмик координата тўрларидан, одатда, факторлар ва (ёки) чиқиш
параметрлари ўзгариш интервали катта бўлганда фойдаланилади.
Бундан
ташқари улар кўплаб эгри чизиқли функцияларни тўғрилайди.
Графикларни чизишда қўйидаги амалий мулоҳазаларга амал қилиш
лозим: