102
Янги
таҳрирдаги
Конституциямиз
лойиҳасининг
55-моддасида
“Ҳар ким ўз ҳуқуқ ва эркинликларини
қонунда тақиқланмаган барча усуллар билан ҳимоя
қилишга ҳақли”
, деган норма мустаҳкамланмоқда.
Ушбу қоиданинг
мазмун-
моҳияти шундаки, фуқаролар
ўз
бузилган
ҳуқуқ
ва
эркинликларини,
ўзгалар
ҳуқуқларини бузмаган ҳолда,
мустақил
ҳимоя
қилиш
ҳуқуқига эга. Мазкур ҳуқуқни
амалга
оширишнинг
ягона
шарти – бу фуқаролар томонидан ўзини ҳимоя қилишда
қўлланиладиган усуллар ёки чораларнинг қонунчилик
ҳужжатларида тақиқланмаган бўлишидир.
Масалан, Жиноят-процессуал кодексига кўра, суриштирувчи
ва терговчи
жиноий таъқиб остидаги шахснинг айбловдан
ҳимояланиши ҳуқуқини
таъминлаш доирасида
қонунда кўзда
тутилган барча усул ва воситалардан фойдаланиши
учун
реал имконият яратиши шарт. Лекин аслида
халқаро стандарт
мазмунига биноан, шахс ўзини
қонунда тақиқланмаган ҳар
Do'stlaringiz bilan baham: