Александр Андреэв Шамбала вақти Дарҳақиқат, Шамбала вақти келди. Н. Рерич и қисм

15. ОГПУ магистрлари “Антик фан”

А.В.Барченко азиз Махатмас юртига киришга янги уриниш муваффақиятсизликка учраганига қарамай, кўнглини йўқотмади. 1925 йил кузида, қайтиб келганида
Олтой, ниҳоят, у "тарихий миссия" нинг аҳамиятини - "Россиядаги мафкуравий коммунизм", "Буюк болшевиклар", "Буюк болшевиклар" раҳбарларига топширишни ўз ичига олган узоқ вақтдан бери пишган режани амалий амалга оширишга муваффақ бўлди. қадимги одамларнинг универсал билимларининг калити ("Универсал калит"). Г. Тс. Тсйбиковга ёзган мактубида А. В. Барченко ўз қарорини қуйидагича асослади. Россия ижтимоий инқилоби, гарчи у "Шарққа мафкуравий ёрдам" берса ҳам, "Шарқ яширинча эга бўлган энг катта умуминсоний қадриятни тушунишдан мутлақо йироқ". Россиянинг шарқий чеккаларидаги халқларнинг анъанавий кундалик асосларини - "уларнинг ўзига хослигининг асосий асосларини" бузиш орқали у энг қадимги илмий анъаналарнинг элементларини йўқ қилади. Болшевиклар чет эл шарқ мамлакатларига нисбатан ҳам худди шундай бузғунчи сиёсат олиб боришмоқда. Бу вазиятдан чиқишнинг ягона йўли “Совет ҳукуматининг энг йирик мафкуравий раҳбарларини ишларнинг ҳақиқий аҳволи, Шарқнинг ўша қадимий кундалик хусусиятларининг ҳақиқий қиймати билан тезда таништириш, Совет ҳукумати уларни йўқ қилишдир. ғарбий европалик академик илм-фан нуфузидан кўз юмиб, ғаразли ниятлардан эмас, жаҳолатдан шундай ибтидоий ва қўполлик билан ёндашиш. Бунда энг кучли, шубҳасиз ва ишончли восита Шарқда тантра фанининг тасодифий сақланиб қолган амалий формулаларигина эмас, балки уни асосли асослаб берувчи бутун “Дунхор” назарияси ҳамон бузилмаганлигининг тасдиғи бўлиши мумкин”. Совет ҳукумати ғарбий Европа академик илм-фанининг обрў-эътиборидан кўзларини юмган ҳолда ҳаракат қилиб, ғаразли ниятлар билан эмас, балки жаҳолат туфайли бунчалик ибтидоий ва қўполлик билан ёндашаётган қирғинга. Бунда энг кучли, шубҳасиз ва ишончли восита Шарқда тантра фанининг тасодифий сақланиб қолган амалий формулаларигина эмас, балки уни асосли асослаб берувчи бутун “Дунхор” назарияси ҳамон бузилмаганлигининг тасдиғи бўлиши мумкин”. Совет ҳукумати ғарбий Европа академик илм-фанининг обрў-эътиборидан кўзларини юмган ҳолда ҳаракат қилиб, ғаразли ниятлар билан эмас, балки жаҳолат туфайли бунчалик ибтидоий ва қўполлик билан ёндашаётган қирғинга. Бунда энг кучли, шубҳасиз ва ишончли восита Шарқда тантра фанининг тасодифий сақланиб қолган амалий формулаларигина эмас, балки уни асосли асослаб берувчи бутун “Дунхор” назарияси ҳамон бузилмаганлигининг тасдиғи бўлиши мумкин”.^[224]. Аслини олганда, бу Россиянинг янги ҳукмдорларини, нима қилаётганларини билмаганларни ёритишга уриниш эди. Шу билан бирга, А.В.Барченко ўз устози Сент-Ивдан ўрнак олди, у ўз вақтида Ғарб давлатлари раҳбарларига мурожаат қилиб, уларни "қадимги илм-фан марказини биргаликда ҳимоя қилишга" чақирди.
яъни Шамбала, чунки Англия, Афғонистон ва Россия ўртасида ҳарбий тўқнашув юз берган тақдирда у зарар кўриши мумкин.^[225]. (Англия ва Россия ҳақиқатда 1880-йилларнинг ўрталарида Афгʻонистон учун урушга деярли киришди. Вазият ярим аср ўтиб, Марказий Осиёда инглиз-совет рақобатининг кескин кучайиши натижасида ҳайратланарли тарзда такрорланди.) Ўша Сен-Ив, Айтганча, Франтсия Бош вазири Жорж Клеменсо Агарта-Шамбаланинг доно ҳукмдорлари билан алоқа ўрнатишга ундади.
Эзотерик билимларни болшевиклар партиясининг энг муносиб вакилларига ўтказиш учун А. В. Барченко 1925 йил охирида ОГПУ тубида - Г. И. Бокий ёрдами билан қадимги фанни ўрганиш бўйича кичик тўгарак ташкил қилди. Бу доирага махсус бўлимнинг етакчи ходимлари - Гусев, Тсибизов, Клеменко, Филиппов, Леонов, Гопиус, Плужнисов, шунингдек, унинг бошлиғи Бокий кирган.^[226]. А.А.
Кондиаин ўз кўрсатмасида эса иккита давра ҳақида гапиради: бирига А.В.Барченко, иккинчисига ўзи раҳбарлик қилган, унинг даврасига 15 киши, жумладан Г.И.Бокий ва Э.Гопиус жалб қилинган.^[227]. Ва шунга қарамай, ҳар қандай алоҳида "Кондиаин доираси" мавжуд эмас эди, лекин шунчаки А. А. Кондиаин, А. В. Барченконинг илтимосига биноан, даврада ўз ҳисоботларини ўқиган бўлса керак (Г. И. Бокий буни тасдиқлайди). Қандай бўлмасин, махсус бўлим ходимлари билан машғулотлар узоқ давом этмади, чунки Г.И.Бокийнинг сўзларига кўра, талабалар "қадимги илм-фан сирларини идрок этишга тайёр эмас" бўлиб чиқди. А. В. Барченконинг доираси тарқалди, аммо бақувват Г. И. Бокий тез орада "Тоғчилик институтидаги эски ўртоқлари орасидан" янги, янада қобилиятли талабаларни топишга муваффақ бўлди. Бу иккинчи гуруҳга М. Л. Кострйкин, А. В. Миронов (иккаласи ҳам муҳандис), Б. С. Стомоняков (1934—1938 йилларда Халқ комиссарининг ўринбосари), И. М. Москвин (аʼзо) кирган.
Марказий Комитетнинг ташкилий бюроси ва котибияти, Марказий Қўмитанинг ташкилий тақсимот бўлими бошлиғи), А. Я. Сосовский^[228]. Г. И. Бокийнинг сўзларига кўра, тўгарак машғулотларида С. М. Диманштейн ва муҳандис Ю. Н. Флаксерман, шунингдек, Ф. К. Швартснинг сўзларига кўра, Г. Г. Ягода - бўлажак бошлиқ қатнашган.
НКВД^[229]. Биз А.В.Барченконинг "талабалари" ушбу синфларда айнан нимани ўрганганлиги ҳақида юқорида айтиб ўтилган А.В. Тсйбиковга ёзган мактубидан билиб оламиз, унда у икки йил давомида "Дунхор назариясини ўрганиш билан шуғулланган", дейилади. Ғарб фанининг назарий асослари билан солиштириш”^[230].
Шу муносабат билан табиий равишда савол туғилади: А.В.Барченко бу “назария”ни қай даражада ўзлаштирган? Юқорида айтиб ўтганимиздек, у асосан Калачакра Тантра соҳасидаги билимларини "шарқий ўқитувчилар" - Нага-Навен, Хаян-Хирва ва Бурят-Қалмоқ ламалари билан Старая Деревнядаги буддистлар ётоқхонасида яшаб суҳбатлар натижасида олган. Эҳтимол, бу жуда юзаки билим эди, чунки тибет тилини билмайдиган европалик бундай мураккаб диний ва фалсафий тизимни бир неча ой ичида ўзлаштира олишини тасаввур қилиш қийин. Ламаларнинг ўзлари одатда Кала Чакрани махсус монастир мактабларида - "дуинхор-датсанс" да ўрганадилар, бу эрда ўқиш курси одатда 4 йил давом этади. Бинобарин, А.В.Барченко энг юқори тантрик таълимотлар билан фақат умумий маънода танишиш имкониятига эга бўлди, лекин эҳтимол Бу билим унга Тибет тантрасини Қадимги илм-фаннинг умумий тизимига киритиш учун этарли бўлди. Ва ҳақиқатан ҳам, А. В. Барченко Г. Тс. Тсйбиковга ёзган мактубида Калачакра таълимоти ҳақида жуда ноаниқ ва ноаниқ тарзда гапиради. Умуман олганда, у таълимотни "барча илмий билимларнинг синтези" ни ифодаловчи ўзига хос "универсал фан" сифатида тавсифлайди. "Дуин-хор" (сўзма-сўз "вақт ғилдираги") атамаси Ф. К. Швартс ва Г. И. Бокий томонидан - афтидан А. В. Барченко сўзларидан - мос равишда "этти доира" ва "этти билим доираси" деб таржима қилинган. Бироқ, бундай тушунча бизга маълум бўлган Калачакратантра адабиётида учрамайди. Эҳтимол, бу ҳолатда биз, масалан, Платонда ва Гермес китобларида учраган "Етти доира" (осмонлар, оламлар, шарлар) қадимий космологик контсептсияси ҳақида гапирамиз. Тарот карталари ҳақидаги маърузасида (1-иловага қаранг), А. В. Барченко шундай дейди: ЕТТИ сони илоҳий ижоднинг “Буюк Умумжаҳон Механизми”нинг, акс ҳолда “Буюк Умумжаҳон Тсикл”нинг рамзи эканлиги. Ва ЭТБ аъзоларига эслатмада у Буюк Ер тсикли доирасида тсивилизатсияларнинг этти марта ўзгариши ҳақида гапиради. Келинг, Сент-Ив археометрининг этти доирасини ҳам эслайлик - "қадимги барча динлар ва фанларнинг калити". Умуман олганда, 7 рақами эзотерик символологияга, айниқса Росиcруcианс таълимотига (7 та космик доиралар ёки самолётлар, 7 та буюк логотиплар, 7 та сайёра руҳлари, 777 та мужассамланишлар, инсоннинг этти карра конститутсияси ва бошқалар) катта муқаддас маънога эга. ) Келинг, Сент-Ив археометрининг этти доирасини ҳам эслайлик - "қадимги барча динлар ва фанларнинг калити". Умуман олганда, 7 рақами эзотерик символологияга, айниқса Росиcруcианс таълимотига (7 та космик доиралар ёки самолётлар, 7 та буюк логотиплар, 7 та сайёра руҳлари, 777 та мужассамланишлар, инсоннинг этти карра конститутсияси ва бошқалар) катта муқаддас маънога эга. ) Келинг, Сент-Ив археометрининг этти доирасини ҳам эслайлик - "қадимги барча динлар ва фанларнинг калити". Умуман олганда, 7 рақами эзотерик символологияга, айниқса Росиcруcианс таълимотига (7 та космик доиралар ёки самолётлар, 7 та буюк логотиплар, 7 та сайёра руҳлари, 777 та мужассамланишлар, инсоннинг этти карра конститутсияси ва бошқалар) катта муқаддас маънога эга. )^[231]Худди шундай, Г.И.Гуржиэффда биз 7 та космос ёки олам тушунчасига дуч келамиз. Аммо бу ҳолда, А.В.Барченко Тибетдаги Дуинҳор атамасини унинг бевосита маъносидан ажратиб, бутун Қадимги фаннинг синоними сифатида ишлатган.
Шу билан бирга, биз катта ишонч билан айтишимиз мумкинки, амалий нуқтаи назардан, А.В.Барченко учун Қадимги илм-фандаги энг қимматли нарса, биринчи навбатда, унинг "синтетик усули" бўлиб, юқорида айтиб ўтилганидек, А.В.Барченко экспериментал (лаборатория) фойдаланишга ҳаракат қилган. ) маълумотлар ва иккинчидан, қайта ишлаш учун психотехника ("тантрик тафаккур тренинги"). Якуний мақсад
"тренинг" у томонидан "ўз-ўзидан сакрал чакрани рағбатлантириш даражасига қадар индивидуал такомиллаштириш" сифатида шакллантирилган.^[232]- ёга тилида "Кундалинининг уйғониши" деб аталадиган нарса. Биз аллақачон айтган эдик, Барченко ҳинд ёгаси билан яхши таниш эди. Аммо у "чакралар" (уни "йирик ганглион ганглион" деб атайди) ҳақидаги билимлардан ўзининг ўзига хос тиббий амалиётида фойдаланишга ҳаракат қилди. Э. М. Cондиаин бу қизиқ воқеани айтиб беради:
"1921 йилдан бери, Олег туғилгандан сўнг, менда метаболик касаллик пайдо бўлди, тиззам 2 йил давомида оғрийди. Шифокорлар мени даволашди, аммо оғриқ тобора кучайиб, кечалари ухлаб қолишимга тўсқинлик қилди, юришим қийинлашди. А.В.Барченко мени бир ой ичида чўян билан даволади. Икки ағдарилган ахлат орасига қорним билан ерга ётдим. Менинг сакрал плексусим устидаги ахлатлар орасига иссиқ темир осилган эди. Биринчи марта - 10 дақиқа ичида. Бу жуда кўп бўлиб чиқди. Кечаси оғриқ кучайиб, ҳароратим кўтарилди. Биз протседура давомийлигини 3 дақиқага қисқартирдик, кунига бир дақиқа қўшдик. 20 дақиқада тўхтади."
А. В. Барченконинг коммунистик лидерларни эзотерик билимлар орқали маърифат қилишга қаратилган саъй-ҳаракатлари, унинг "Катта болшевиклар" ни Шамбалада яшовчи дунёнинг руҳий этакчилари билан боғлашга уриниши каби самарасиз бўлди. А.В.Барченконинг Москвадаги партия аъзоларининг кичик гуруҳига (эътибор беринг, энг юқори мартабали ва таъсирлиларидан узоқда) қаратилган маърузалари, улар қанчалик қизиқарли ва маърифий бўлмасин, болшевиклар мафкурасига сезиларли таъсир кўрсата олмади. А. В. Барченконинг жуда ривожланган тарихдан олдинги маданият назарияси ҳар қандай тақводор марксист учун тўғридан-тўғри бидъат бўлиб туюлса керак. Маълумки, В.И.Ленин ибтидоий одамни эрамиздан олдинги даврда "олтин аср" мавжудлигини қатъиян инкор этган.
Ҳаётнинг қийинлиги ва табиатга қарши курашиш қийинлиги билан "бутунлай тушкунликка тушган"^[233]. Ва шунга қарамай, А.В.Барченко ташаббуси партия сафларида мафкуравий қизғинликнинг чўққисига айланган Зиновев-Тротский мухолифатининг пайдо бўлиши билан бир вақтга тўғри келгани шундай фикрни билдиради: А.В.Барченко Ғни шу қадар бақувват ифодалайди унинг мактуби Тс.Тсибиков, унинг болшевикларнинг шарқ сиёсатига қўшилмаслиги, мухолифатчилардан бирортаси билан боғлиқми? Масалан, Л. Д. Тротский биланми?
Эслатиб ўтамиз, Тротский ўзининг "доимий инқилоб" назариясига асосланиб, 1927 йилда Хитой инқилоби масаласида партия ва Коминтерннинг йўналишини, шунингдек, умуман "саводсиз" бухарин-сталинистик йўналишни кескин танқид қилган эди. шарқий мамлакатлар. Тўғри, бизда А.В.Барченко ва Л.Д.Тротский ўртасидаги тўғридан-тўғри алоқалар ҳақида ҳеч қандай маълумот йўқ, шу билан бирга, А.А.Кондиайн ўз кўрсатмасида А.В.Барченко ва Л.Д.Тротский ўртасидаги бевосита алоқалар ҳақида маълумот йўқлигини айтади, айни пайтда А.А.Кондиайн ўз гувоҳликда айтилишича, А. В. Барченко Москвада Тротскийнинг рафиқаси Бронштейн билан боғланган.^[234]. Г.И.Бокий, ўз навбатида, сўроқларнинг бирида у доимо тротскийчи бўлганини ва Тротский қувилганидан кейин у билан доимий ва яқин алоқада бўлганини тан олди.^[235]. Гарчи бундай "эътироф" нинг ишончлилиги жуда шубҳали бўлса-да, А.В.Барченко Л.Д.Тротскийга рафиқаси ёки Г.И.Бокий орқали А.А.Кондиаин ўзининг Қадимги фан бўйича "масоботини" этказиши мумкинлигини инкор этиб бўлмайди. ишора қилаётганга ўхшайди. Л. Д. Тротскийнинг сўнгги асарларидан бирида биз жуда қизиқ бир парча топамиз:
“Марксизм тараққиётнинг асосий манбаи сифатида техника тараққиётидан келиб чиқади ва коммунистик дастурни ишлаб чиқарувчи кучлар динамикаси асосида қуради. Агар биз бирон бир космик фалокат сайёрамизни яқин келажакда вайрон қилиши керак деб ҳисобласак, унда, албатта, коммунистик нуқтаи назардан ва бошқа кўп нарсалардан воз кечишимиз керак бўлади. Бундан ташқари, ҳали ҳам муаммоли, хавфли бўлиб, техник, ишлаб чиқариш ва маданий имкониятларимизга олдиндан бирон бир чегара қўйиш учун заррача илмий асос йўқ. Марксизм тараққиёт оптимизми билан тўла сингдирилган ва шунинг учун ҳам, айтмоқчи, динга муросасиз равишда қарши туради.^[236].
Бу Л. Д. Тротский жаҳон катаклизмларининг оккултизм назарияси билан таниш бўлганлигини англатадими? Агар шундай бўлса, унда келтирилган парча унинг унга нисбатан салбий муносабатини аниқ кўрсатади. Ва шунинг учун А.В.Барченко, агар у ҳақиқатан ҳам Л.Д. Тротский билан алоқа ўрнатган бўлса, унинг тушуниши ва қўллаб-қувватлашига ишониши қийин эди. Аммо у, шубҳасиз, Москвадаги асосий ҳомийси Г.И.Бокий шахсида бундай тушунчани топди, мен унинг мавжудлиги ҳақида бу эрда бироз батафсилроқ тўхталиб ўтмоқчиман.
Л. Разгон "Ўз ватанида асир" хотиралар китобида "ОГПУ қошидаги" сирли махсус бўлим бошлиғи Глеб Иванович Бокийнинг жуда жозибали қиёфасини чизади. Кекса болшевик, Октябр қўзғолонига тайёргарлик пайтида Петроград Чекасининг аъзоси, кейин эса инқилоб ғалабасидан кейин Чека раиси, у жуда кўп "ғалати нарсаларга" эга эди. Масалан, "у ҳеч қачон ҳеч ким билан қўл сиқишмаган, ўз лавозимидаги барча имтиёзлардан воз кечмаган: дачалар, дам олиш масканлари ва бошқалар. <...> У хотини ва тўнғич қизи билан миттигина уч хонали квартирада яшар, қариндошлари ва дўстлари ҳукуматга тегишли машинасини ўз эҳтиёжлари учун ишлатишни хаёлига ҳам келтира олмадилар. Қишда ва ёзда у ёмғир палтоси ва ажин қалпоқ кийиб юрар, ҳатто ёмғир ва қорда ҳам очиқ Паcкарднинг тепасини ҳеч қачон тортмасди.^[237]. Бокийни яқиндан билган Л.Разгоннинг ёзишича, Глеб Иванович “Ягода, Паукер, Молчанов, Гай ва бошқаларникидан мутлақо бошқа авлод хавфсизлик хизмати ходимлари эди... <...> У кекса зиёлилар оиласидан чиққан одам эди. , яхши тарбия, зўр ошиқ ва мусиқа билувчи"^[238]. Ва шу билан бирга, Петрограддаги Қизил Террорга "бошчилик қилган" Г.И.Бокий эди, ПЧК гаровга олинганлар рўйхатида унинг имзоси бўлган, Совет Россиясида биринчи контслагерлар унинг ташаббуси билан яратилган. Тўғри, бу ҳам маълум
Г. И. Бокий 1918 йил сентабрда аксилинқилобчиларга қарши линч қўлланилишига қарши чиқди, бу эса Петроград Совети раҳбари Г. Э. Зиновевнинг гʻазабига сабаб бўлди ва натижада уни “Петрограддан ҳайдаб юборди”.^[239].
1937 йилда ҳибсга олинганидан сўнг, Г. И. Бокий терговчига болшевиклар томонидан Брест-Литовск тинчлик шартномасининг имзоланиши, Кронштадт қўзғолони каби воқеалар таъсири остида юзага келган партия билан узоқ вақтдан бери давом этган "сиёсий келишмовчиликлар" ҳақида гапириб берди. Янги Иқтисодий Сиёсат ва Лениннинг васиятномасининг киритилиши, охир-оқибат уни "ички келишмовчилик" ва тасаввуфга бўлган иштиёқга олиб келди. У, шунингдек, 1909 йилда у масон ложасига (Росиcруcиан ордени) қўшилганини тан олди, унинг аъзолари гўёки академик С. Ф. Олденбург ва "инглиз жосуси" Н. К. Рерич ҳам бор эди.^[240]. Гарчи биз бундай эътирофларнинг нархини яхши билсак ҳам, Г.И.Бокийнинг гувоҳликларида, ўзини-ўзи айблаш билан бир қаторда, кўплаб ишончли маълумотларни топиш мумкин, айниқса болшевиклар "эски гвардияси" нинг бошқа кўплаб вакиллари. Ёшлигида Г.И.Бокий оккултизмга қизиққан, деб тахмин қилиш мумкин - "у мутлақ ҳақиқатни билиш билан шуғулланган", ўз сўзлари билан айтганда, бу "таълимот" назариясида унда пайдо бўлган кутилмаган қизиқишни тушунтиради. мутлақ илмий билимларнинг мавжудлиги”. Барченконинг ҳаёлий ғоялари, афтидан, махсус бўлимнинг ақлли ва астсет бошлиғида катта таассурот қолдирди. Бошқа томондан, Глеб Ивановични "яширин масон" деб ҳисоблаш қийин. Э.М.Кондияннинг фикрича, “Г. И. Бокий А: В ижодига чуқур қизиқди.
1921 йил май ойида Г. И. Бокий Чекада криптографик хизматни яратди - махсус бўлим (СО)^[241]. Унинг асосий вазифаси давлат сирларини ҳимоя қилиш эди. (Л. Разгон СО ни АҚШ Миллий Хавфсизлик Агентлиги билан солиштиради.) Г. И. Бокийнинг кўрсатмасидан кўриниб турибдики, махсус бўлим турли муассасаларга – фондларга сейфлар (“ўтга чидамли шкафлар”) сотишдан ўз даромад манбасига эга бўлган. Г. И. Бокий шахсан назорат қилган. Эҳтимол, А.В.Барченконинг хизмат сафарлари ва илмий ишлари ушбу "фонд" ҳисобидан молиялаштирилган бўлиши мумкин, бу ҳақда кейинги бобда батафсил тўхталамиз. Бироқ, бу эрда шуни таъкидлаш керакки, махфий хавфсизлик функтсияси СО фаолиятини тугатмаган. Г.И.Бокий турли мутахассислар ва олимларни ОГПУни қизиқтирган соҳаларда ҳамкорликка жалб этишга интилди. Шундай қилиб, 1925 йил май ойида Г. И. Бокий К. К. Владимировни ўз муассасасига ишга олди.^[242], эҳтимол графолог сифатида, чунки СО бўлимларидан бири (7-чи) қўл ёзувини текшириш билан шуғулланган.