Александр Андреэв Шамбала вақти Дарҳақиқат, Шамбала вақти келди. Н. Рерич и қисм

Изоҳ
1920-йиллар янги, коммунистик Россияни яратиш даврининг бошланиши, катта иштиёқ ва ўзини ўзи инкор этиш, фан ва маданиятда янги йўлларни излаш даври. Бу китобда ўша давр одамлари ва воқеалари ҳақида ҳикоя қилинади. Унинг биринчи қисми ёзувчи, парапсихолог ва оккултист, Петрограддаги "Бирлашган меҳнат биродарлиги" эзотерик тўгарагининг асосчиси ва ОГПУ Махсус бўлими томонидан бошқариладиган махфий лаборатория раҳбари А.В.Барченкога бағишланган. Китобда Барченконинг илмий фаолияти, унинг Россиянинг қўриқланадиган бурчакларига қилган экспедитсиялари, шунингдек, ОГПУ раҳбарияти кўмагида Шамбаланинг руҳий этакчилари - мукаммалликнинг васийлари билан алоқа ўрнатиш учун Тибетга боришга уринишлари ҳақида ҳикоя қилинади. "Қадимги фан", уларни коммунистик раҳбарларга ўз тажриба ва билимларини ўтказишга ундаш учун.
Китобнинг иккинчи қисмида болшевиклар дипломатиясининг минтақада совет таʼсирини ёйиш мақсадида Тибет ҳукмдори Далай Лама билан дўстона муносабатлар ўрнатишга қаратилган ҳаракатлари ҳақида ҳикоя қилинади. Ундан ўқувчи Ташқи ишлар халқ комиссарлигининг яширин Тибет экспедитсиялари ва рус рассоми ва мистик Н.К.Реричнинг Далай Лама олдидаги сирли элчихонаси ҳақида билиб олади.

Александр Андреэв Шамбала вақти
Дарҳақиқат, Шамбала вақти келди.
Н. Рерич
И қисм
Олим ва эзотерик А. В. Барченконинг ҳаёти ва изланишлари
“Дунҳор” сирини билганлар Буюк дунёни тафаккур қилиш имкониятини беради ва ҳаёт Будданинг кўзи орқали марказдан чексизгача. А. Барченко

Муқаддима "Бахтли Шамбала мамлакати ва унинг изловчилари"

Эсимда, бундан неча йил олдин - 1983 йилнинг баҳорида - мен, ўша пайтда Блоомингтондаги Индиана университетининг Урал-олтой тиллари кафедраси ёрдамчи талабаси, бир марта профессор Тубтен Жигме Норбу (оқсоқол) кабинетига қараган эдим. ҳозирги Далай Ламанинг укаси) ундан Шамбала ҳақида сўраш - бундай мамлакат ҳақиқатан ҳам қадим замонларда бўлганми ва агар шундай бўлса, қаэрда. Менинг саволларим, шекилли, машҳур тибетлик олимни жуда чалкаштириб юборди ва у менга Шамбаланинг бизнинг дунёмизга алоқаси йўқ, чунки бу бошқа тартибдаги ҳақиқатдир, деган ноаниқ жавоб берди. Бу жавоб мени унчалик қаноатлантирмади, чунки мен 1920-йилларда реричлар томонидан Марказий Осиёда бу сирли мамлакатни қидирганлиги ва Л.Н.Гумилев ва Б.И.Кузнетсовлар уни 1960-йилларнинг охирларида антик дунё харитасида “маҳаллийлаштиргани” ҳақида билардим.
Бернбаум "Шамбалага йўл"^[1]Шамбала ҳақидаги афсонанинг ўзи ҳақида ҳам, Шарқ ва Ғарбдаги кўплаб изловчилар томонидан, шу жумладан 1970-йилларнинг бошларида муаллифнинг ўзи томонидан амалга оширилган ҳаёлий мамлакатни қидириш ҳақида ҳам жуда ажойиб шаклда айтилган. Ушбу китобда мен Шамбаланинг турли талқинлари ва ердаги "манзиллари" ни топдим - агар, албатта, агар биз афсона жуда аниқ тарихий ва географик воқеликларга ва бошқа кўплаб фойдали маълумотларга асосланган деб тахмин қилсак. Шунга қарамай, бу мени, эҳтимол, Бернбаум китобининг бошқа ўқувчилари каби, саволга аниқ жавоб беришнинг иложи йўқлиги сабабли, қадимги афсонанинг сирини очишга яқинлаштирмади: бу нима?
Шамбала ва уни қаэрдан қидириш керак ...
Санскрит тилидан таржима қилинган Шамбала сўзи "тинчлик жойи, осойишта ҳаёт", "бахтли мамлакат" деган маънони англатади. Бундай ўлка ҳақидаги маълумотларимизнинг асосий манбаи буддистларнинг муқаддас канони “Ганжур” китобларидир. Замонавий олимлар одатда Ҳиндистон яримороли билан боғлайдиган афсонавий Жамбудвипа қитъасининг шимолида жойлашган Шамбала энг баланд тоғлар занжири билан ўралган ва шунинг учун дунёнинг қолган аҳолисига этиб бўлмайди. Шамбалада тинчлик ва фаровонлик ҳукм сурмоқда. Унинг аҳолиси яхши ва ақлли; улар касаллик, очлик ва азоб-уқубатларни умуман билишмайди. Уларнинг аксарияти тантрик буддизмни ўрганиш ва амалиёти орқали ҳаётлари давомида мукаммал мавжудотларга (Буддаларга) айланади. Бир сўз билан айтганда, Шамбала, бу мамлакат қадимги буддист анъаналари билан тасвирланган шаклда, эр юзидаги жаннатнинг, ваъда қилинган эрнинг прототипидир.
Буддист анъаналари Шамбалани Калачакра (Санскрит кäлаcакра) - Вақт ғилдираги таълимоти билан мустаҳкам боғлайди. Бу махфий билимнинг бир тури бўлиб, унга эга бўлиш бир ҳаёт давомида Будданинг маърифий ҳолатига эришишга имкон беради, энг юқори Гносис, фақат ташаббускорлар учун мавжуд. Шакямуни Будда маърифатга ёки нирванага эришганидан бир йил ўтгач, Ҳиндистоннинг жанубида жойлашган Дҳанякатака ступаси ичида Шамбала Сучандра қиролига муқаддас таълимотларни ўргатган деб ишонилади. Ўз ватанига, Шамбалага қайтиб, Сучандра бу таълимотни тарғиб қила бошлади, шунингдек, унга узоқ шарҳ ёзди. Кўп асрлар ўтгач, Калачакра таълимоти Шамбаладан Ҳиндистонга қайтиб келди ва у эрда буддист роҳиблар орасида кенг тарқалди. Бу эрамизнинг 10-11-асрлари охирида содир бўлди. э. Кейин Ҳиндистондан таълимотни саргардон пандит (ўқитувчи) Соманата қорли ўлка - Тибетга ўтказди. Соманатҳа шунингдек, 1027 йилда Тибетга Ой-Юпитер тақвимини киритган, Калачакрада тасвирланган 60 йиллик тсикл. Кейинчалик, 11-14-асрлар орасида ҳинд воизлари раҳбарлигида Тибет ламалари калачакранинг асосий матнларини санскритдан тибет тилига таржима қилдилар.
Тибетда Калачакра Тантра ёки Дуинҳор (дус ъхор) 14-асрда машҳур олим ва буддист ислоҳотчи Тсонгхапа томонидан асос солинган Гелуг (фазилатли) сектасининг роҳиблари орасида айниқса машҳур бўлди. Шу билан бирга, Панчен Ламалар Калачакра тизимига катта қизиқиш билдира бошладилар, натижада уларнинг қароргоҳи бўлган жанубий Тибетдаги Таши-лҳумпо монастири (Тсзян провинсиясида) асосий марказлардан бирига айланди. Таълим. Панчен Ламас тимсолида (Будда Амитабҳанинг мужассамланиши - жаннатнинг яратувчиси ва ҳукмдори Сухавати, унга ишонадиганларнинг ҳаммаси у эрга боради) Калачакра жуда ўзига хос ҳомийларга эга бўлади. Қадимги Буддист башоратига кўра, Кали Юга ёки эр юзидаги темир асрининг охирида, Будданинг таълимоти пасайганда, Шамбаланинг 25-қумқўрғон қироли Рудра Чакри (тибетча, Ригден-Япо) бири сифатида мужассамланган. Панчен Ламас, ваҳшийларга - лало динининг издошларига қарши уруш бошлайди (буддизмнинг мусулмон таъқибчиларига аниқ ишора). Ҳиндистондаги Шрита (Сита) дарёси қирғоғида бўлиб ўтадиган буюк жанг натижасида Лало қўшинлари мағлуб бўлади ва бахтли Олтин аср - Крита Юга яна эр юзида ҳукмронлик қилади.
Калачакра, замонавий Тибетология нуқтаи назаридан, Анутара ёга синфига мансуб Буддист тантранинг энг муҳим ва мураккаб тизимларидан биридир. "Тантра" сўзининг ўзи иккита маънога эга: кенг маънода буддизм йўналишларидан бирининг номи - Важраяна ёки момақалдироқ араваси бўлиб, унда психофизик (ёгик) амалиётларга катта аҳамият берилади; тор техник маънода "тантра" Важраянанинг асосий матни, муаллиф томонидан Будданинг оғзига қўйилган кўрсатмани англатади. Анутара Ёгатантра - энг юқори ёга тантраси. Амалиётчи онгнинг энг юқори даражасига - "маърифат" (Санскрит бодҳи) га эришади ва энг қисқа вақт ичида - бу ҳаётда Буддага айланади, деб ишонилади.
Калачакра Тантра анъанавий равишда "ташқи", "ички" ва "муқобил" ёки "транссендентал" га бўлинади. Тибетлик олим Геше Жампа Тҳинлей уларнинг фарқини қуйидагича тавсифлайди:
“Ташқи Калачакра Тантра (кейинги ўринларда КТ - А.А.) ташқи дунёни батафсил тушунтиришни ўз ичига олади, чунки у ички дунё билан чамбарчас боғлиқ. Галактикаларнинг айланиши, сайёралар ҳаракати ва шунга ўхшаш нарсалар ташқи КТда аниқ тасвирланган. ички дунё билан боғлиқ. Галактикаларнинг айланиши, сайёралар ҳаракати ва шунга ўхшаш нарсалар ташқи КТда аниқ тасвирланган. Тибет астрологияси ҳам ташқи КТдан келиб чиқади. <…> Ички КТ ички дунё ҳақидаги билимларни ўз ичига олади - ички каналлар, энергиялар ва бошқалар - бу билимлардан маънавий амалиёт учун фойдаланишимиз учун тақдим этилади. Аммо маънавий амалиёт учун зарур бўлган КТнинг асосий мазмуни ташқи ва ички КТга нисбатан асосий бўлган муқобил КТда жойлаштирилган - иккинчиси юқори КТ учун ахборот базаси бўлиб хизмат қилади.^[2].
Шамбала мамлакатининг тавсифи, унинг тарихи, ҳукмдорлари ("Кулика-қироллар" деб аталадиган) ва келаётган буюк Шамбала уруши ҳақидаги башорат ҳақида маълумот - буларнинг барчаси ташқи КТ матнларида тасвирланган. Шунингдек, у физика фанлари ва турли хил техник қурилмалар ҳақида турли хил маълумотларни ўз ичига олади, масалан, Ригден-Джапо жангчилари ёвуз кучларга қарши курашда фойдаланадиган катапултлар ва бошқа турдаги қуролларни тайёрлаш усуллари ҳақида гапиради. . Аммо ташқи КТнинг асосий урғу, америкалик тадқиқотчи Э. Бернбаум томонидан таъкидланганидек, вақт ва мунажжимлик, шунингдек, турли хронологик ва астроложик ҳисоблар учун зарур бўлган математикага қаратилган. "Юлдузлар ва сайёралар ҳаракатида ташқи Калачакра амалиётчиси ҳаётимизни бошқарадиган кучларнинг тсиклик намоён бўлишини аниқлашга ҳаракат қилади."^[3].
Шамбала ҳақидаги маълумотлар Эвропага ўрта асрларнинг охирида Осиё Шарқидаги саёҳатчиларнинг ҳикоялари туфайли кириб келди.
Сирли мамлакат ҳақида биринчи бўлиб португалиялик иезуит миссионерлари Эстебан Каcэлла ва Жоау Кабрал айтиб беришди. 1628 йилда Бутандан Катайга, яъни ўша пайтда жуда кам маълумотга эга бўлган Хитойга боришга ҳаракат қилиб, улар ўзларига номаълум мамлакат - "Хембала" мавжудлигини билиб олдилар. Бутан ҳукмдори уларга бу жуда машҳур мамлакат эканлигини ва у бошқа Согпо давлати билан чегарадошлигини айтди. Ушбу жавобдан Качелла Хембала Катай деган хулосага келди, чунки унга берилган маълумотлар - Хембаланинг улкан ҳажми ва унинг мўғуллар мулкига яқинлиги ("Согпо") - Катҳай-Хитойнинг географик хариталарда қандай тасвирланганига мос келади. Шундан сўнг, Качелла Хембала шаҳрига саёҳат қилди ва Панчен Лама (яъни Тибетда) доменидаги Шигатсе шаҳрига этиб борди. Бу эрда 1629 йил бошида Унинг ҳамроҳи Ж.Кабрал ҳам Бутандан келди. Саёҳатчилар эса тезда Катейда эмас, балки ўша даврнинг Европа хариталарида Буюк Татария деб аталган мамлакатда эканликларини тезда англадилар.
19-аср бошларида Бутан ва Тибетда бўлган яна бир европалик саёҳатчи венгер А. Cсема де Қуэреси португал роҳибларининг маʼлумотларини тўлдирди. У 1833 йилда Бенгалиядаги Осиё жамияти журналида эълон қилган қисқа мақоласида, хусусан, Қуэреши, Шамбала "шимолда жойлашган афсонавий мамлакат" ва унинг пойтахти Калапа - "чиройли шаҳар, қароргоҳ" эканлиги ҳақида хабар беради. кўплаб машҳур шоҳлар Шамбала." Шамбалани "афсонавий мамлакат" деб атаган К. де Кересчй шунга қарамай, нисбатан аниқ географик координаталарни кўрсатади - "шимолий кенглик 45 дан 50 даражагача, Сита ёки Яхартес дарёси орқасида"^[4].
Узоқ вақт давомида Шамбала ҳақидаги бу хабарлар фақат географлар ва шарқшуносларнинг мулки бўлиб қолди, яъни жуда тор олимлар доираси. Ва фақат 19-20-асрлар охирида, асосан, Ҳ. П. Блаватскийнинг теософик таълимотлари туфайли, "Бахтли мамлакат" ҳақидаги Тибет афсонаси кенг жамоатчиликка маълум бўлди. Инсоният тсивилизатсиясининг бошланишида фан ва дин бир-биридан ажралмас бўлиб, ўзига хос ягона эзотерик таълимотни - "инсониятга берилган асл ваҳий" ни ташкил этишини исботлашга уриниб, Х. П. Блаватский жаҳон динлари манбаларига - энг қадимги сирли култларга мурожаат қилди. Унинг сўзларига кўра, бу ажралмасликнинг қолдиқлари, фикрини сақлаб қолган таълимотлар. "Махфий таълимот" асосий асарида Ҳ.П. Блаватский (Cсöм де Кореши нашрлари ва немис саёҳатчиларининг Тибетга, Шлагинтвеит ака-укаларининг хабарларига асосланиб) Шамбала ва муқаддас "Дус-Кйи-Хорло" (Вақт даври) китобини эслатиб ўтади. Бу китобда келтирилган тибет тасаввуф тизими, Блаватскийнинг фикрича, инсон каби қадимий бўлиб, Ҳиндистон ва Тибетда Европа қитъа бўлишидан анча олдин (!) амалда бўлган, ваҳоланки, бу ҳақдаги илк маълумотлар бундан 9-10 аср олдин пайдо бўлган. . "Транс-Ҳимолой саҳросида, одатда Тибет деб аталадиган - чўллар ва тоғларнинг энг қийин жойларида, эзотерик "Яхши қонун" - "Юрак муҳри" бугунги кунгача ўзининг асл поклиги билан яшайди. ” Ҳиндистон ва Тибетда Эвропа қитъа бўлишидан анча олдин (!) қўлланилган, гарчи бу ҳақда биринчи маълумотлар фақат 9 ёки 10 аср олдин пайдо бўлган. "Транс-Ҳимолой саҳросида, одатда Тибет деб аталадиган - чўллар ва тоғларнинг энг қийин жойларида, эзотерик "Яхши қонун" - "Юрак муҳри" бугунги кунгача ўзининг асл поклиги билан яшайди. ” Ҳиндистон ва Тибетда Эвропа қитъа бўлишидан анча олдин (!) қўлланилган, гарчи бу ҳақда биринчи маълумотлар фақат 9 ёки 10 аср олдин пайдо бўлган. "Транс-Ҳимолой саҳросида, одатда Тибет деб аталадиган - чўллар ва тоғларнинг энг қийин жойларида, эзотерик "Яхши қонун" - "Юрак муҳри" бугунги кунгача ўзининг асл поклиги билан яшайди. ”^[5]. Шуни таъкидлаш керакки, Блаватский ва унинг издошлари учун Шамбала энди Дежунгнинг (Тиб. бде ъбюнг) "афсонавий мамлакати" - "бахт манбаи" эмас, балки ҳақиқатан ҳам мавжуд биродарлик ёки бағишланган ёгислар жамоаси - эзотерик тарафдорлардир. таълимотлари, уни "Маҳатмас" деб атайди. Ҳ. П. Блаватскийнинг сўзларига кўра, эр юзида қадимий Умумжаҳон илм-фанининг қолдиқларини сақлайдиган бундай мистик биродарликлар жуда кўп, аммо уларнинг "тсивилизатсиялашган мамлакатлар" билан ҳеч қандай алоқаси йўқ. Бундан ташқари, уларнинг қаердалиги бутун дунё учун сир бўлиб қолиши керак - "бутун инсоният маънавий летаргиядан уйғонмагунча ва Ҳақиқатнинг кўзни қамаштирувчи нурига кўр кўзларини очмагунча".^[6].
Шу билан бирга, 19-аср охирида саёҳатчилар – Ўрта Осиё тадқиқотчилари Н.М.Пржевалский, В.И.Поборовский, М.В.
Певтсов, Г. Э. Грум-Гржимайло, П. К. Козлов ва бошқалар - Беловодск шоҳлиги ёки бошқа ажойиб афсонага дуч келишди.
Беловоде, адолат ва ҳақиқий тақво мамлакати. Н. М. Пржевалский 1877 йилда Ғарбий Хитой ёки Шинжондаги Тарим дарёсининг шимолида жойлашган Лоп Нор кўли бўйида маҳаллий аҳолининг 1850-йилларнинг охири - 1860-йилларнинг бошларида бу жойларга қандай келганликлари ҳақидаги ҳикоясини ёзиб қолдирган. юздан ортиқ кишидан иборат рус Олтой қадимги имонлилар партияси. Қадимги имонлилар Беловодскни "ваъда қилинган эр" ни излашди. Янги келганларнинг аксарияти янги жойнинг яшаш шароитидан қониқмай, жанубга, Олтинтоғ тизмасидан нарига ўтиб, ўз турар-жойларини ўрнатдилар. Аммо уларнинг иккаласи ҳам охир-оқибат ўз ватанларига, Олтойга қайтишди. Беловоде изловчиларининг ушбу саёҳати ҳақидаги ҳикоя, унинг иштирокчиларидан бири А.Э. Зйряновнинг сўзларидан ёзилган ва унга бутун саёҳатнинг маршрут харитаси илова қилинган, кейинчалик А.Н.^[7].
Беловоде Марказий Осиё тарихининг яна бир сиридир. Замонавий тадқиқотчи К.В.Чистов, аммо бу "аниқ географик ном эмас, балки эркин ернинг шеърий қиёфаси, у ҳақидаги орзунинг мажозий тимсолидир" деб ҳисоблайди.^[8]. Шу сабабли, рус қадимги имонлилари ушбу "бахтли деҳқон мамлакати" ни Олтойдан Япония ва Тинч океани оролларигача, Мўғулистондан Ҳиндистон ва Афғонистонгача бўлган улкан ҳудудда излашлари бежиз эмас. 18-асрнинг иккинчи ярмида Беловоде номи Олтойнинг жануби-шарқий қисмидаги Бухоро ва Уймон водийларида жойлашган иккита аҳоли пункти томонидан берилган. "Бошлиқлар" ва руҳонийларнинг кучи - Патриарх Никоннинг черков ислоҳотини қабул қилмаган эски имонлиларнинг таъқибчилари - бу эрга этиб бормади. Россия ва Хитой империялари ўртасидаги бу "нейтрал эр" 1791 йилда Патриарх Никоннинг черков ислоҳотларига киритилган. Россия ва Хитой империялари ўртасидаги бу "нейтрал ер" 1791 йилда Россия таркибига киритилган. Чистовнинг сўзларига кўра, Беловоде афсонаси ўша пайтда пайдо бўлган. Унинг мавжудлиги "югурувчилар" ёки саргардонлар сектасининг фаолияти билан чамбарчас боғлиқ.
Қадимги имонлиларнинг ҳимояланган мамлакатни қидиришлари ҳақидаги биринчи маълумотлар 1825-1826 йилларга тўғри келади ва 19-асрнинг иккинчи ярмида (1850-1880) Беловодега ташрифлар кенг тарқалди. Бироқ, биз учун Беловоде изловчиларининг Марказий Осиё йўллари (Мўғулистон, Ғарбий Хитой - Тибет) ҳақидаги хабарлар энг катта қизиқиш уйғотади - айнан ўша эрда, Осиёнинг қоқ марказида, афтидан, иккита афсонанинг ифлосланиши содир бўлган - Христианлар Беловоде ва буддистлар Шамбала ҳақида. Христиан ва буддист афсоналарининг ўхшашлиги кейинчалик баъзи муаллифларнинг уларнинг умумий "илдизи" ҳақида гапиришларига сабаб бўлди. Яна бир ҳақиқат жуда қизиқ - Ҳиндистон ва Тибетга ташриф буюрган Беловоде изловчилари у эрдан Россияга Шарқ таълимотининг баъзи элементларини (ҳатто буддист тантрасини) олиб келишган.
20-асрнинг бошларида Европа оккултистлари орасида яна бир Марказий Осиё афсонаси - Агарти (ёки Агарта) эр ости мамлакати ҳақида кенг тарқалди. 1911 йилда яқинда вафот этган франтсуз тасаввуфчиси Маркиз А. Сен-Ив дъАлвейдре (Александр Сен-Ив дъАлвейдре) мухлислари Парижда ўз асарини баланд овозда "Эвропада миссияси" номи билан нашр этишди. (Аслида, бу китобнинг иккинчи нашри эди; муаллиф 1886 йилда чиққан биринчисини шахсан йўқ қилган, фақат битта нусхасини сақлаб қолган.) Бу асарида Сент-Ив дъАлвейдр жуда даъвогарлик билан ўқувчиларга айтди. Ҳимолойлар тубида яширинган сирли эр ости мамлакати ҳақида - Агарта ҳақида. Бу давлат бошқарувнинг "синархик" шаклига эга ва унинг аҳолиси 20 миллион кишига этади (!). Бу эрда биз аниқлик киритишимиз керак: Сент-Ив таълимотига кўра, инсоният жамиятларини ташкил этишнинг икки тури мавжуд: сўнгги 5 минг йил давомида ер юзида ҳукмронлик қилган анархик ва ундан олдинги синархик. Синархик тизимнинг моҳияти (юнонча синархия "биргаликда ҳокимият" деган маънони англатади) ҳокимиятнинг уч томонлама "ижтимоий" иэрархиясидан иборат: руҳонийлик, ташаббускор лаитлар, оила бошлиқлари (оталар ва оналар). Жамиятни бошқаришнинг бундай тизими энг олий илоҳий илоҳий илоҳийликнинг тимсолидир, ижтимоий тотувлик ва адолатнинг калитидир, чунки у инсоннинг уч хил табиатига тўлиқ мос келади - интеллектуал, ахлоқий ва жисмоний. (Агарта ҳақидаги китобида Сент-Ив "синархик қонун"ни ҳам теократик, ҳам демократик деб атайди. ) Тахминан 9 минг йил олдин афсонавий Рам (қадимги ҳинд достонининг "Рамаяна" қаҳрамони) томонидан яратилган улкан Умумжаҳон Қўй Империяси (Эмпире Универсел ду Белиэр) аниқ синархик эди, у билан инсониятнинг муқаддас тарихи номаълум эди. фанга, бошланди. Ушбу империяда Агарта диний марказлардан бири ёки "университетлар" бўлиб хизмат қилган, у эрда энг юқори гносис сақланади ва бошланғич маросимлар ўтказилади. Бироқ, милоддан аввалги тахминан 3 минг йил. э., илоҳий Асосларни рад этган шаҳзода Иршунинг шиддатли фаолияти натижасида Рамидлар империясининг қулаши бошланди. Ер юзида анархия аста-секин ҳукмронлик қилди. Шунинг учун агарликлар "эр остига ўтишди". Ушбу империяда Агарта диний марказлардан бири ёки "университетлар" бўлиб хизмат қилган, у эрда энг юқори гносис сақланади ва бошланғич маросимлар ўтказилади. Бироқ, милоддан аввалги тахминан 3 минг йил. э., илоҳий Асосларни рад этган шаҳзода Иршунинг шиддатли фаолияти натижасида Рамидлар империясининг қулаши бошланди. Ер юзида анархия аста-секин ҳукмронлик қилди. Шунинг учун агарликлар "эр остига ўтишди". Ушбу империяда Агарта диний марказлардан бири ёки "университетлар" бўлиб хизмат қилган, у эрда энг юқори гносис сақланади ва бошланғич маросимлар ўтказилади. Бироқ, милоддан аввалги тахминан 3 минг йил. э., илоҳий Асосларни рад этган шаҳзода Иршунинг шиддатли фаолияти натижасида Рамидлар империясининг қулаши бошланди. Ер юзида анархия аста-секин ҳукмронлик қилди. Шунинг учун агарликлар "эр остига ўтишди".
Агартанинг "ижтимоий тузилган" - синархик ҳолатини тавсифлаб, Сент-Ив унинг анархик типдаги ҳолатлардан фарқини ҳар томонлама таъкидлашга ҳаракат қилди. Агарта зўравонликни билмайди, қашшоқлик каби замонавий жамиятнинг иллатларини билмайди, тиланчилар йўқ, фоҳишалик, ичкиликбозлик, юқори ва қуйи табақалар ўртасидаги қарама-қаршилик, одамларнинг касталарга бўлиниши ва ҳоказо. “Энг буюк маънавий қудратнинг етакчилари” томонидан бошқариладиган бу “бошловчилар маркази” бўлиб, у ўзининг чуқурлигида “эр юзидаги 556 аср давомидаги бутун эволютсия давридаги инсоният йилномаларини” сақлайди. Агарта шаҳарлари, Сент-Ивнинг сўзларига кўра, "кўпинча эр ости биноларида жойлашган" ва шунинг учун одамларга кўринмайди. У эрда, эр юзида, агартларнинг энг бой кутубхоналари "барча санъат ва барча қадимий илмларнинг тўлиқ тўплами" ни ўз ичига олган бўлиб, улар нопокларнинг кўзлари ва тажовузидан ишончли тарзда яширинган. У ерда ер ости камераларида “Движанинг сон-саноқсиз халқи” (яъни икки марта туғилган) барча муқаддас тилларни, шу жумладан “умумий тил” Ватанни ҳам ўрганиш билан банд. “Сайёра ва Космоснинг физиологик таркиби улар томонидан энг майда деталларигача очиб берилган, <...> улар ер шарининг оловли тубидан тортиб эр ости газ ва сувли, ширин ва шўр дарёларгача, ҳамма нарсани ўрганган. ҳатто бу газларда, бу оловда ва бу сувларда жойлашган тирик мавжудотларга. Эр ости мамлакатининг олий ҳукмдорлари ўзларининг "диний университетларини" эр усти тсивилизатсиясидан "шафқатсизларча" яширганликларини Сент-Ив юқори даражада ривожланган Агарта илм-фани "инсониятга қарши кураш қуролига, Дажжол"га айланишига йўл қўймаслик истаги билан изоҳлайди. ва анархия, худди бизнинг фанларимиз каби. шу жумладан, “умумий тил” Ватан. “Сайёра ва Космоснинг физиологик таркиби улар томонидан энг майда деталларигача очиб берилган, <...> улар ер шарининг оловли тубидан тортиб эр ости газ ва сувли, ширин ва шўр дарёларгача, ҳамма нарсани ўрганган. ҳатто бу газларда, бу оловда ва бу сувларда жойлашган тирик мавжудотларга. Эр ости мамлакатининг олий ҳукмдорлари ўзларининг "диний университетларини" эр усти тсивилизатсиясидан "шафқатсизларча" яширганликларини Сент-Ив юқори даражада ривожланган Агарта илм-фани "инсониятга қарши кураш қуролига, Дажжол"га айланишига йўл қўймаслик истаги билан изоҳлайди. ва анархия, худди бизнинг фанларимиз каби. шу жумладан, “умумий тил” Ватан. “Сайёра ва Космоснинг физиологик таркиби улар томонидан энг майда деталларигача очиб берилган, <...> улар ер шарининг оловли тубидан тортиб эр ости газ ва сувли, ширин ва шўр дарёларгача, ҳамма нарсани ўрганган. ҳатто бу газларда, бу оловда ва бу сувларда жойлашган тирик мавжудотларга. Эр ости мамлакатининг олий ҳукмдорлари ўзларининг "диний университетларини" эр усти тсивилизатсиясидан "шафқатсизларча" яширганликларини Сент-Ив юқори даражада ривожланган Агарта илм-фани "инсониятга қарши кураш қуролига, Дажжол"га айланишига йўл қўймаслик истаги билан изоҳлайди. ва анархия, худди бизнинг фанларимиз каби. ва ҳатто бу газларда, бу оловда ва бу сувларда бўлган тирик мавжудотларга. Эр ости мамлакатининг олий ҳукмдорлари ўзларининг "диний университетларини" эр усти тсивилизатсиясидан "шафқатсизларча" яширганликларини Сент-Ив юқори даражада ривожланган Агарта илм-фани "инсониятга қарши кураш қуролига, Дажжол"га айланишига йўл қўймаслик истаги билан изоҳлайди. ва анархия, худди бизнинг фанларимиз каби. ва ҳатто бу газларда, бу оловда ва бу сувларда бўлган тирик мавжудотларга. Эр ости мамлакатининг олий ҳукмдорлари ўзларининг "диний университетларини" эр усти тсивилизатсиясидан "шафқатсизларча" яширганликларини Сент-Ив юқори даражада ривожланган Агарта илм-фани "инсониятга қарши кураш қуролига, Дажжол"га айланишига йўл қўймаслик истаги билан изоҳлайди. ва анархия, худди бизнинг фанларимиз каби.^[9].
Сент-Ив дъАлвейдр Ҳимолойнинг яширин "бошловчилар мамлакати" Агарта ҳақида бундай ғайриоддий маълумотларни асосан Шарқий ўқитувчиларидан олган. Франтсуз тарихчиси П. Неувилле маълум бир "афғон шаҳзодаси" Харжи Шарифнинг исмини айтади, унинг илҳомига кўра Агарта ҳақидаги китоб ёзилган.^[10]. Қизиғи шундаки, Сент-Ив нафақат "тарихнинг фитна модели"ни яратган (А.Дюгин таъбири билан айтганда), балки ўз идеалларини ҳаётга татбиқ этиш учун кўп ҳаракатларни амалга оширган ва қайта-қайта яратган биринчи Ғарб оккултистидир. “анархистлар” ҳукмдорларига, жумладан, Франсия Бош вазири Ж. Клеменсо ва император Александр ИИИ га турли мурожаатлар билан мурожаат қилиб, Франсияда “ижтимоий давлат” тамойилларини таргʻиб қилувчи ташкилот – Синархияни туздилар. Бу ташкилот Гʻарб либерализми ва капитализмини рад этиб, анʼанавий маданий қадриятларга қайтишга чақирди.
Сент-Ив дъАлвейдренинг Агарта ҳақидаги "Гудолик" асари тўлиқ утопияга ўхшайди, чунки у ер остида, сув остида ёки оролда, кўплаб кутубхоналар, лабораториялар, 20 миллион кучли моддий супертсивилизатсиянинг кўринмас мавжудлигини тасаввур қилиш қийин. расадхоналар ва бошқалар. Ушбу қарама-қаршиликни бартараф этишга уриниб, Сент-Ивнинг замонавий таржимонларидан бири Серж Хутин ҳозирда янги пайдо бўлган "параллел дунё" тушунчасига мурожаат қилади, унинг аҳолиси гўёки илғор самолётлар ва самолётлар ёрдамида бизнинг дунёмизга кириб боради. Шундай қилиб, эр юзидаги воқеалар ривожига таъсир қилиш имкониятини қўлга киритади^{[ўн бир]}. Аммо бир номаълум ҳодисани бошқаси ёрдамида, ҳатто камроқ маълум бўлган ҳолда тушунтиришни қониқарли деб ҳисоблаш қийин.
Қандай бўлмасин, франтсуз мистикининг ғоялари Эвропа эзотеризми тарихида сезиларли из қолдирди. Улар, маълумки, агарта ва Шамбала афсоналаридан жаҳон тарихининг ўз фитна парадигмасини яратиш учун фойдаланган Учинчи Рейхнинг бўлажак миф яратувчилари бўлган немис оккултистлари учун айниқса жозибали бўлиб чиқди. Унинг маъносини қуйидагича изоҳлаш мумкин: бундан 3-4 минг йил олдин ҳозирги Гоби чўли ҳудудида маданияти юқори даражада ривожланган халқ яшаган. Бу қуйидагича: 3-4 минг йил олдин ҳозирги Гоби чўли ҳудудида маданияти юқори даражада ривожланган халқ яшаган. Бу маданият қандайдир фалокат натижасида ҳалок бўлди ва ўша пайтда қадимги Гоби мамлакати чўлга айланди. Омон қолганлар қисман Шимолий Эвропага, қисман Кавказга кўчиб кетишди. Гоби ўлкасидан келган одамлар, инсониятнинг "илдиз ирқи" (Грундрассе) - орий ирқини ифодалаган. Йўқолган маданият раҳбарлари - буюк донишмандлар, "бошқа дунё"нинг руҳий ўғиллари, ҳалокатдан кейин улкан тоғларда, "Ҳимолойлар остида" жойлашдилар. У эрда улар икки гуруҳга бўлинган: баъзилари "Ўнг қўл йўли" (Wэг речтер қўли), бошқалари "Чап қўл йўли" (Wэг боғловчи қўл). Биринчисининг маркази Агҳарти эди - "номаълум шаҳар, тафаккур маскани, дунёдан кетганларнинг ибодатхонаси"; иккинчисининг маркази Шамбала - "Куч ва ҳокимият шаҳри", элементларга ва кўплаб халқларга буйруқ беради. бошқалар "Чап қўл билан" (Wэг боғловчи Ҳанд). Биринчисининг маркази Агҳарти эди - "номаълум шаҳар, тафаккур маскани, дунёдан кетганларнинг ибодатхонаси"; иккинчисининг маркази Шамбала - "Куч ва ҳокимият шаҳри", элементларга ва кўплаб халқларга буйруқ беради. бошқалар "Чап қўл билан" (Wэг боғловчи Ҳанд). Биринчисининг маркази Агҳарти эди - "номаълум шаҳар, тафаккур маскани, дунёдан кетганларнинг ибодатхонаси"; иккинчисининг маркази Шамбала - "Куч ва ҳокимият шаҳри", элементларга ва кўплаб халқларга буйруқ беради.^[12]. (Дунё ҳукмронлигини орзу қилган Гитлер, табиийки, Агарти билан эмас, балки Шамбала раҳбарлари билан алоқа ўрнатишга интилди.)
Сент-Ив дъАлвейдрнинг мафкуравий ришталари нафақат Кайзерга, кейин фашистлар Германиясига, балки Россияга ҳам чор ва Совет Иттифоқига ҳам чўзилган. Рус оккултистлари франтсуз эзотерик мутафаккирининг ғояларига катта қизиқиш кўрсатдилар ва тахмин қилишларича, у билан рус рафиқаси графиня М.В.Келлер ва унинг ўғли граф Александр Келлер орқали алоқани давом эттирдилар. Уларнинг саъй-ҳаракатлари билан 1915-йилда Петербургда “Ҳиндистон миссияси”нинг рус тилига таржимаси нашр этилди. Афтидан, Ғарбий Европада муҳожирлик йилларида рус чап сотсиал-демократияси етакчилари ҳам Синархия таълимоти билан танишиш имконига эга бўлган. А. Дугин қизиқарли тахминни айтади - болшевиклар Сент-Ивдан "советлар" (ле Cонсеил) атамасини олишлари ҳақида, бу Рама империясидаги учта энг юқори ҳокимият институти номига киритилган.^[13]. (Аллақачон бизнинг давримизда унинг яна бир асосий атамаси - "Ижтимоий давлат" (лъЭтат Соcиал) - Россия Федератсиясининг янги конститутсиясида кутилмаганда пайдо бўлди (7-модда), гарчи бу ҳолатда, албатта, гапириш қийин. ҳар қандай онгли қарз олиш ҳақида.) Октябр инқилобидан кейин Россияда - Петроград ва Москвада Сен-Ив ғояларининг асосий тарғиботчиси ёзувчи ва эзотерик олим А.В.Барченко эди, бу китобнинг асосий қаҳрамонларидан бири.
20-аср бошларида Сент-Ив дъАлвейдр таълимоти билан танишган Барченко учун унинг ёшлигида Агарта, Беловоде ва Шамбала бир хил тартибдаги тушунчалар бўлиб, улар қаердадир баланд табиатда мавжудлигидан далолат беради. тоғли Осиё, "Афғонистон, Ҳиндистон ва Тибетнинг туташган жойида" яширин эзотерик биродарлик, қадимги одамларнинг универсал "синтетика илми" сирларини эҳтиёткорлик билан сақлайди. Барченко ушбу фанни тибетча "Дунхор" сўзи билан атайди ва уни ўзлаштириш инсониятга замонавий (техноген) тсивилизатсия инқирози натижасида юзага келган энг кескин ижтимоий ва иқтисодий муаммоларни ҳал қилишга ёрдам беради, хусусан, кучли ақлий ва космик манбаларни ўзлаштиришга ёрдам беради. энергия ва янги эволютсия босқичига ўтинг. Олим 1920-йилларда Кола ярим оролида (Россиянинг Лапландиясида), Олтойда ва Қримда ёʻқолган “тарихдан олдинги маданият” изларини жадал излаган; Худди шу йилларда у Шамбала-Агарти махфий биродарликлари билан алоқа ўрнатиш учун Совет ҳукумати ёрдами билан Тибет ва Афғонистонга икки марта илмий экспедитсиялар уюштиришга ҳаракат қилди.
Барченко, унинг фожиали тақдири ва ажойиб қидируви нисбатан яқинда маълум бўлди. 1991 йилда Москвада ёзувчи ва олим С. А. Барченконинг ўғли томонидан ёзилган кенг биографик эскиз билан бирга "Зулматдан" номли адабий асарларининг бир жилдлиги нашр этилди. Ушбу тўпламдан кейин журнал ва газеталарда, асосан, Барченко фаолиятининг илмий ва оккултсион жиҳатларига бағишланган бир қатор мақолалар нашр этилди. Айтиш керакки, "1920 ва 1930-йилларнинг нотинч йиллари" даври, сўнгги ўн йилликда Россияда ва хорижда ушбу давр ҳақида жуда кўп нашрлар пайдо бўлишига қарамай, ҳали ҳам кўплаб очилмаган сирларни сақлашда давом этмоқда. Бунда биз совет ички ва ташқи сиёсатининг сирлари ҳақида эмас, балки олимларнинг кам маълум ва бизга мутлақо номаълум бўлган илмий изланишлари ва кашфиётлари ҳақида, кейинчалик Гулагда тугади. Шундай қилиб, 1937 йилда Барченко ҳибсга олинганида, унинг барча илмий ишлари мусодара қилинди ва НКВД тубига изсиз ботди, шу жумладан у Бутуниттифоқ институти лабораторияларидан бирининг раҳбари бўлган нейроэнергетика бўйича катта монография. экспериментал тиббиёт мутахассиси, кўп йиллар давомида ишлаган.
Рус Шамбала изловчиларининг энг машҳури, рассом ва мутафаккир Николай Реричнинг 1920-1930 йиллардаги фаолияти сир билан қопланган. Яқинда биз Реричнинг Осиё қитъасининг марказида яратишни назарда тутган "Буюк режа" ҳақида билиб олдик.
- Совет ҳукумати ёрдами билан - йирик Мўғул-Сибир давлати, "Янги мамлакат"^[14]. Бу мамлакат Осиёда янгиланган Будда-коммунистик дунё тартибининг таянчига, Бўлажак Будданинг келиш жойига, бошқача айтганда, Шимол заминида юзага келган "Қизил Шамбала"га айланиши керак эди. В. А. Росовнинг тадқиқотлари шуни кўрсатдики, Н. К. Рерич 1926 йил ёзида Москвага сафари чоғида Г. В. Чичерин, А. В. Луначарский ва бошқа болшевиклар раҳбарлари билан, гарчи улуғвор бўлса-да, уни амалга оширишда ёрдам сўраш учун қизғин музокаралар олиб борди. очиқчасига утопик, режа, Томмасо Кампанелла ва Томас Моренинг ижтимоий утопияларига ўхшаш. Шу билан бирга, Рерич миллионлаб осиёлик буддистларни жаҳон коммунистик ҳаракатига жалб қилиш ва Коммуна ёки Ҳамжамият ғояларини амалга ошириш учун болшевикларни "Ҳимолой ўқитувчиларининг юқори ҳомийлиги - Махатмас" ни қабул қилишга ундашга ҳаракат қилди. Н.К. Рерич) глобал миқёсда.^[15].
1920-йилларнинг ўрталарида - деярли бир вақтнинг ўзида Рерич билан - Калачакра-Дунҳор ("Қадимги фан") таълимотининг сирларини этказишга ҳаракат қилган Барченконинг ғояси ушбу китобни ўқувчилар учун янада ҳайратланарли бўлади. Москвадаги эски болшевиклар гуруҳи ОГПУ махсус бўлими бошлиғи Г.И.Бокиэм томонидан ташкил этилган маърузалар орқали. Буддизмни ленинизм билан "кетиш" бўйича бу тажрибалар, афсуски, самарасиз бўлиб чиқди. Ҳа, эҳтимол, бошқача бўлиши мумкин эмас эди, чунки ленинизмнинг кучли дарахти бегона пайвандларга "тоқат қилмади". Ўн йил ўтгач, совет мафкурачилари Шамбала таълимотини баланд овозда "япон фашизмининг қуроли" деб эълон қилишди.
Н.К.Рерич, А.В.Барченко сингари, у ва унинг рафиқаси билан алоқада бўлган шарқ ўқитувчилари Моря ва Кутҳуми айнан "Ҳимолой биродарлигининг вакиллари" эканлигига ишониб, эрдаги Шамбала мавжудлигининг ҳақиқатига шубҳа қилмади. Умуман олганда, Рерич учун Шамбала, биринчи навбатда, келажакнинг буюк рамзи, "янги вақт белгиси", "кучли энергия ва имкониятларнинг янги даври". Шамбала (яъни Калачакра) таълимоти "инсонда яширинган энг юқори кучларни ўзлаштириш ва бу кучни космик энергия билан бирлаштиришнинг юқори ёгасидир".^[16]. Инсонга ўзининг энг юксак, космик тақдирини синхронлаштириш ёки яхшироқ айтганда, ички ва ташқи энергияларни уйғунлаштириш орқали амалга оширишга имкон берадиган бундай таълимотни Н.К.Рерич Агни Ёга (Оловли Ёга) деб атаган. Тибетга сафари чоғида у Шарқий Буддистлар бошлиғи - Далай Ламага Ғарбий Буддистларнинг диний элчихонаси сифатида (Тибетга саёҳат қилиш мақсадида Ғарбий Буддистларнинг диний элчихонаси сифатида Шарқий Буддистлар бошлиғи - Далай Ламага ташриф буюрган) ўйлаб топилган. (икковини бирлаштириш мақсади билан), Рерич вақти-вақти билан унинг фикри Шамбала йўналиши бўйлаб ўтади ва у харитада жуда аниқ жойни - Тибет платосининг шимоли-ғарбий қисмини (тибетча "Чангтанг") белгилайди. "). Сингинг Шелл - Думбуре тизмасини зўрға кесиб ўтиб, Рерич дарҳол ўз ҳамроҳларига Ҳимолой биродарлигининг "тақиқланган ҳудуди" яқинида бошланишини кўрсатади, "эвропаликлар учун номаълум." Табиатнинг ўзи томонидан қўриқланадиган ушбу қўриқланадиган ҳудудга (унинг чегаралари бўйлаб тарқалган кўплаб гейзерлар ва вулқонларнинг заҳарли буғлари орқали) кириш номаълум, аниқроғи "чақирилмаган" учун ёпиқ, чунки Шамбалага таклифномасиз келиш мумкин эмас - унинг ҳукмдорларининг "чақируви". Реричнинг ҳамроҳларидан бири Н.В.Кардашевскийнинг кундалигида биз Шамбаланинг бир қарашда жуда реал тавсифини топамиз:
“Тушлик пайтида Н.К.Р. Шамбаланинг жойлашуви ҳақида гапиради - ҳар томондан субтропик ўсимликлар билан қопланган, совуқ ва ёввойи чўллар билан ўралган ва бориш қийин бўлган тог ътизимлари билан ўралган водий. Шимолий Америка штатларининг "Миллий боғи" тахминан бир хил шароитда. Чиройли Аризонадан кейин поезд аянчли ўсимликлар ва бўйи бўйли буталар бўлган ёқимсиз, ғамгин чўлдан ўтади. Ниҳоят, охирги бекат ва ҳеч қандай махсус нарса йўқ. Стансиядан бир неча юз қадам нарида панжара бор. Келинглар, пастга қаранглар, сизнинг олдингизда, қоянинг тубида водий бор ва унда қуёшга ботган жанубий манзаранинг барча гўзаллиги, барча ҳашамати бор."^[17].
Бироқ, саёҳатнинг энг охирида Тибетда буддизмнинг бутунлай таназзулга учраши томошасидан ҳайратда қолган Рерич ва шу билан бирга унинг элчи карвонини Лхасага олиб боришига рухсат бермаган Тибет расмийларининг хатти-ҳаракатларидан қаттиқ хафа бўлди. фикрини ўзгартирди. Шамбала, ҳозир у эълон қилганидек, Тибет билан ҳеч қандай умумийлик йўқ - бу "жаҳолат музейининг ноёблиги". 1928 йилда Даржилингда ёзилган "Шамбала порлаши" иншосида мистик мутафаккир Шамбала тушунчасини ҳанузгача яширин тог ъжойлари (тибетликлар томонидан "баюл" деб аталади) мавжудлиги билан боғлаган бўлса-да, шунга қарамай, бу турар жойларни (бошқа маълум бўлган) жойлаштиради. Маҳатма ашрамлари каби) ) Буддизм гуллаб-яшнаган баланд Ҳимолой минтақасида - Бутан, Сикким ва Непалда, яъни Тибетдан ташқарида.^[18]. Қорли мамлакатнинг жанубида жойлашган Панчен-ламанинг (Далай Ламанинг антиподи ва Тибетнинг ҳақиқий "руҳий раҳбари") мулкидан Махатмасларнинг йўқолиб кетишини Н.К.Рерич ўзининг "Шамбала" рисоласида қуйидагича изоҳлаган: Темир давридаги инсониятнинг умумий таназзулининг бир қисми бўлган буддист эътиқодининг пасайишини кузатган ҳолда, бу жойларда Азаров ва Кутҳумпа номлари билан машҳур бўлган ўқитувчилар ўзларининг ашрамларини ташлаб, чексиз тоғли мамлакатнинг энг қийин бурчакларига кетишни бошладилар. . Буни ишончлироқ қилиш учун Рерич бир тибетлик роҳибнинг сўзларини келтирди:
“Кўпчилигимиз ҳаётимизда Азарлар ва Кутҳумпалар ва уларга хизмат қиладиган қор одамлари билан учрашиш имконига эга бўлдик. Яқинда озарлар шаҳарларда пайдо бўлишни тўхтатдилар. Ҳаммалари тоғларда тўпланишди. Жуда баланд бўйли, узун соқолли, ҳиндуларга ўхшайди...
Кутҳумпа энди кўринмайди. Манасароварнинг Тсанг ҳудудида зиёратчилар муқаддас Кайласа тоғига борганларида, улар очиқчасига пайдо бўлган. Ҳатто Бигфоот одамларни ҳам камдан-кам кўришади. Оддий одам ўз жоҳиллигида уларни арвоҳ деб хато қилади. Буюкларнинг ҳозир бунчалик очиқ кўринмаётганига чуқур сабаблар бор. Кекса устозим озарларнинг ҳикматлари ҳақида кўп гапириб берди. Биз бу Буюклар яшаган бир қанча жойларни биламиз, аммо ҳозир бу жойлар ҳувиллаб қолган. Қандайдир чуқур сабаб, буюк сир!^[19]
Блаватский, Рерич ва бошқа эзотерик визёнерларнинг ғоялари 1933 йилнинг кузида (Германияда натсистлар эндигина ҳокимият тепасига келганида) инглиз ёзувчиси Жеймс Хилтоннинг утопик романи нашр этилгандан кейин кутилмаганда қўшимча туртки олди.
"Йўқотилган уфқ"^[20]. Бу асарда Хилтон ниҳоятда мафтункор ва энг муҳими, етиб бўлмайдиган тоғ водийларидан бирида - Ғарбий Тибетнинг қаердадир, турли халқлар вакиллари, шу жумладан эвропаликлар истиқомат қиладиган Шангри-Ла буддист монастирини - "ламасерия" ни ишонарли тарзда тасвирлаган. Баъзи яширин билимлар ва махсус амалиётлар туфайли, бу одамлар вақт ўтишини секинлаштириб, унинг ўтишини бўйсундира олдилар. Улар ёпиқ жамиятда – тинч ва бахтиёр, илм-фан ва санъат изланишларига шўнғиб, қолган инсониятни қийнаётган ташвиш ва ташвишлардан бехабар яшайдилар. Хилтоннинг романи тезда Ғарбда катта шуҳрат қозонди, кўп марта қайта нашр этилди ва ҳатто Америкада (1937 йилда) суратга олинди. режиссёр Франк Капра. Хилтоннинг энгил қўли билан Шангри-Ла сўзи инглиз тилига "хаёлий эрдаги жаннат" деган маънони англатади.^[21]. Бу ном одатда ҳашаматли меҳмонхоналар, ресторанлар, тоғли курортлар ва эр юзидаги бошқа “жаннатлар”га берилади ва президент Ф.Д. Рузвелт ҳатто Мериленд тоғларидаги ёзги қароргоҳини ҳам шундай номлаган (кейинчалик Кемп Девид деб ўзгартирилган).
Бизнинг замонамизда Транс-Ҳимолой тоғларининг етиб бўлмайдиган тоғ водийсида - Тибетда ёки дунёнинг бошқа нуқтасида инсониятнинг қолган қисмига номаълум билимларни сақлайдиган бундай эзотерик биродарлик бўлиши мумкинми? Зўрға. Қандай бўлмасин, Хитой томонидан эҳтиёткорлик билан назорат қилинадиган Тибет автоном вилояти ҳудудида бундай биродарлик мавжудлигига қаттиқ шубҳа қилиш мумкин. Ва шунинг учун бугунги эзотериклар эр ости ғорларида ёки "параллел дунёда" ёки бошқа сайёрада яширинган кўринмас Шамбала ҳақида тобора кўпроқ гапиришмоқда. Шу билан бирга, олимлар - биринчи навбатда шарқшунослар ва тибетологлар - афсонавий Шамбаланинг прототипи бўлиб хизмат қилган мамлакатни қидиришни давом эттирмоқдалар. Бугунги кунда буддистларнинг "жаннат" нинг қадимги дунё хариталарида жойлашиши ҳақида бир нечта фаразлар мавжуд. Шундай қилиб, бир қатор олимлар (Б. Лауфер, П. Пеллиот, Д.^[22]. Яна бир қидирув ҳудуди Эрон ва гʻарбий Ҳиндистон ўртасидаги улкан ҳудуддир. Маҳаллий тибетолог Б.И.Кузнетсовнинг гипотезасига кўра, Шамбала - Аҳамонийлар даврининг қадимги Эронидир (милоддан аввалги ВИ-ИВ асрлар). Олим 1842 йилги Тибет-Шангшун луғатидан қадимий географик харитани декодлаш натижасида бундай кутилмаган хулосага келди. Кузнетсов таъкидлаганидек, Шамбала атамаси ҳиндлар томонидан Эрон номини беришда қўлланилган ва уни "эгалари" деб таржима қилиш мумкин. Шамбала атамаси, Кузнетсов таъкидлаганидек, ҳиндулар томонидан Эрон номи учун ишлатилган ва уни "тинчлик эгалари" деб таржима қилиш мумкин.
(яхши)"^[23]. Эрондан ҳиндлар, шунингдек, Зурванитларнинг чексиз вақт таълимотини - Зерван Акаранани ҳам олдилар, у кейинчалик Калачакранинг буддист тизими учун асос сифатида ишлатилган. Ортодоксал зардуштийлик доирасида пайдо бўлган бидʼат бўлган зурванизм асосан сосоний подшоҳлар томонидан эʼтироф этилган (милодий ИИИ-ВИИ асрлар). Зурванийлар фақат Вақт - чексиз, абадий ва ҳеч ким томонидан яратилмаган - ҳамма нарсанинг манбаи деб ҳисоблашган. М. Бойснинг фикрича, бундай таълимот Ғарбий Эрон сеҳргарлари томонидан қадимги Бобил анъанаси таъсирида яратилган бўлиб, унга кўра тарих катта вақт тсиклларига бўлинади ва уларнинг ҳар бири доирасида барча воқеалар вақти-вақти билан такрорланади.^[24].
Замонавий инглиз саёҳатчиси-тадқиқотчиси Чарлз Аллен Шамбалани Тибетнинг ғарбий ғарбий бурчагида, биринчи Тибет тсивилизатсияси пайдо бўлган ва у билан бирга чап қўл свастиканинг сирли дини - Бон бўлган муқаддас Кайлаш тоғи яқинида жойлаштиради. Айнан шу жойларда ҳиндлар кейинчалик Шамбала деб атаган Олмо-лунрин жаннат ўлкаси ҳақидаги Бон афсонаси шаклланган. Калачакра таълимотига келсак, Аллен бу қадимги Гандҳарадан (Покистон шимоли ва Шарқий Афғонистонни қамраб олган ҳудуд) келиб чиққан деб ҳисоблайди. 6-асрнинг бир қисми. Милоддан аввалги э. Аҳамонийлар давлати таркибида Гандхара кейинчалик (милодий 1—3-асрларда) чегаралари Орол денгизи соҳилларидан Ҳинд океани ва Шарқий Туркистонгача чўзилган қудратли Кушон империясининг ўзагини ташкил этди. Гандҳара минтақаларидан бири Уддияна, Одатда Покистон шимолидаги Ҳиндукушнинг жанубий шпаллари орасида жойлашган гўзал Сват водийси (Уддияна - санскритча боғ деган маънони англатади) билан ажралиб туради, у тантрик буддизмнинг бешиги ҳисобланади. 629-йилда бу водийга ташриф буюрган хитойлик зиёратчи Сю-ан Тсанг у ерда деярли бир ярим минг (!) турли буддист ёдгорликлари (монастирлар, ступалар) ва аҳоли пунктлари қолдиқларини топиб, ҳайратда қолди, бу эр юзидаги эр юзидаги ажойиб гуллаб-яшнаганидан далолат беради. Олдинги даврда оддиянгда буддизм (ИИ-В В.). Тасаввур қилиш мумкин, деб ёзади Аллен, бу водий унда яшаган буддист роҳиблар учун қандай жаннатдек туюлган бўлса керак. Оқ Хунлар томонидан Гандҳарани босиб олгандан сўнг, Калачакра Тантра ғарбий Ҳимолой ва экстремал ғарбий Тибетнинг "Бон минтақаси" га кўчиб ўтди. Бу эрда таълимот Шан-шун мамлакатида вақтинчалик бошпана топди - Боннинг ватани. Бироқ, Гуге Буддист қироллигининг Бон ҳукмдорларининг кейинги таъқиблари калачакра тарафдорларини жанубга, Ҳимолой тоғларидан ташқарига қочишга ундади ва у эрда қадимги Ҳиндистондаги биринчи билим маркази бўлган Наланда Буддист монастирига жойлашди. У ердан КТ (11-асрда) яна Тибетга қайтди, лекин уни ўша даврнинг православ буддист анʼаналарига мослаштириш учун ўқимишли роҳиблар томонидан қаттиқ қайта кўриб чиқилган шаклда. Алленнинг таъкидлашича, Калачакра матнларида мавжуд бўлган Шамбаланинг йўқолган ёки яширин жаннат ўлкаси ҳақидаги ҳикоя, асосан, учта афсона - Оддияна, Олмо-лунрин ва Шан-шуннинг ифлосланишидир. ) яна Тибетга қайтиб келди, лекин ўша даврнинг православ буддист анъаналарига мослаштириш учун ўрганилган роҳиблар томонидан қаттиқ қайта кўриб чиқилган шаклда. Алленнинг таъкидлашича, Калачакра матнларида мавжуд бўлган Шамбаланинг йўқолган ёки яширин жаннат ўлкаси ҳақидаги ҳикоя, асосан, учта афсона - Оддияна, Олмо-лунрин ва Шан-шуннинг ифлосланишидир. ) яна Тибетга қайтиб келди, лекин ўша даврнинг православ буддист анъаналарига мослаштириш учун ўрганилган роҳиблар томонидан қаттиқ қайта кўриб чиқилган шаклда. Алленнинг таъкидлашича, Калачакра матнларида мавжуд бўлган Шамбаланинг йўқолган ёки яширин жаннат ўлкаси ҳақидаги ҳикоя, асосан, учта афсона - Оддияна, Олмо-лунрин ва Шан-шуннинг ифлосланишидир.^[25]. Қадимги буддист ва бон афсоналарини ҳақиқий тарихий фактлар билан моҳирлик билан боғлаб, Ўрта Осиё мамлакатларида Калачакра Тантранинг “саёҳатлари” ва унинг босқичма-босқич ўзгариши тўғрисида жуда ишончли расм чизган инглиз олимининг версияси, албатта, қизиқ ва бу Айниқса, Алленнинг Шамбалани маҳаллийлаштириши қизиқ, бу эрда эзотерик фан одатда Тибетнинг ғарбий қисмида жойлашган.
Афсонавий Шамбаланинг яна бир "манзили" Ҳиндистоннинг шимоли-ғарбий қисмидир. Айнан шу ерда, италиялик тадқиқотчи Жакомелла Орофинонинг фикрига кўра, буддист тантрасининг (шу жумладан Калачакра тантраси) шаклланишида асосий рол ўйнаган исмоилизмнинг иккита асосий ҳаракатидан бирининг издошлари бўлган қарматияликларнинг колониялари мавжуд эди.^[26].
Тибет ламаларининг ўзига келсак, улар жуда бошқача нуқтаи назарга эга: баъзилари Шамбала Тибетда ёки Кунлун тог ътизимида, Тибет платосидан юқорида жойлашган, бошқалари - қўшни Шинжонда (Ғарбий) жойлашган деб ҳисоблашади. Хитой), аммо уларнинг аксарияти, Э. Бернбаум ёзганидек, Шамбала анча шимолий кенгликларда - Сибирда ёки Россиянинг бошқа жойларида ёки ҳатто Арктикада (!) жойлашган деб ҳисоблайди.^[27]. Бир қарашда қизиқ бўлган бу баёнот, аммо, умуман олганда, маъносиз эмас, айниқса, агар биз уни бошқа афсонавий "Мубораклар мамлакати" - Ҳйпербореа-Арcтида учун жуда қизғин изланишлар билан боғласак. Шундай қилиб, баъзи рус олимлари Рифей (Гиперборея) тоғларини боғлашади, уларнинг орқасида, скифлар ва қадимги юнонлар фикрига кўра, бу мамлакат жойлашган ва улар билан ҳинд-эрон мифологиясининг муқаддас тоғлари Меру ва Хару, Урал тоғлари ёки билан. Россиянинг Европа қисмининг шимоли-шарқидаги Шимолий Ували тоғлари - Россия текислигидаги шимолий ва жанубий денгизларнинг асосий сув ҳавзаси.^[28].
Сўнгги йилларда уфалик офталмолог Э.Р.Мулдашевнинг 1990-йилларнинг охирида Ҳимолой-Тибет минтақасига бир неча экспедитсиялар давомида қилган кашфиётлари ҳақида сўзлаб берган интервюлари ва нашрлари катта шов-шувга сабаб бўлди. Шундай қилиб, Э.Р.Мулдашев зинапояли пирамидалардан иборат улкан мажмуа ва турли ёдгорликларни (тош
"ойналар" ва "ҳайкаллар") сунъий келиб чиқиши?^[29]. Олимнинг сўзларига кўра, бу ёдгорликларнинг барчаси афсонавий "Худолар шаҳри" га тегишли бўлиб, улар ҳақидаги маълумотлар Бон анъаналарининг Тибет матнларида ва эзотерик (асосан теософик) адабиётда келтирилган. Ушбу қўриқланадиган жойларга бориш учун Э.Р. Мулдашев ва унинг ҳамроҳлари Непал ва Тибет ламаларининг ёрдамига мурожаат қилишлари керак эди, чунки Каилаш жойлашган ҳудуд "тантрик кучларнинг ҳаракат зонаси" дир.
Шамбала ва Агарти, Э.Р.Мулдашевнинг фикрича, кўп минг йиллар давомида ер остида (?!) мавжуд бўлган, аждодларимиз, лемурияликлар (3-“ирқ” вакиллари) томонидан “қадимги тсивилизатсия асосида яратилган инсон қўли билан яратилган сивилизатсиядир. билим”^[ўттиз]. У асосан Ҳимолой - Тибетда, лекин эҳтимол сайёрамизнинг бошқа жойларида (масалан, Мисрда) жойлашган. Бу эр ости мамлакатида "олдинги тсивилизатсиялар" (учинчи ва тўртинчи) одамлари - глобал геологик офатдан (глобал сув тошқини ёки ҳатто бир нечта сув тошқини) ва бошқа бир қатор ҳалокатли катаклизмлардан омон қолган лемурияликлар ва атланталиклар гигантлари яшайди. У эрда эр остида - ғорлар ва пирамидаларда - "инсоният генофонди" - музлатилган ("сақланган") чуқур транс "самадҳи" (бузилган санскритча "самадҳи"), акс ҳолда нирвана деярли ўлмас ҳолатда жойлашган. "Энг яхши одамлар" сўнгги учта инсон "ирқлари" - Лемурияликлар, Атлантлар ва Арянлар (ҳозирги инсоният). Э.Р.Мулдашевнинг фикрича, бу генофонд янги глобал фалокат юз берган тақдирда талабга эга бўлиши мумкин, бу афтидан муқаррар, чунки эр юзидаги тсивилизатсиянинг тўлиқ тсикли, қадимги таълимотларга кўра, ирқларнинг этти марта ўзгаришини ўз ичига олади. Лемурияликлар ҳомо сапиэнснинг руҳий жиҳатдан энг ривожланган туридир; улар руҳий энергияни мукаммал эгаллайдилар ("нозик дунёнинг энергиялари"), шунингдек, ўз танасини моддийлаштириш ва моддийлаштиришга қодир - бу ҳодиса туфайли лемурияликлар эр остига кириб, у эрда параллел тсивилизатсияни ташкил қилишлари мумкин эди. Шу билан бирга, улар жуда юқори даражада ривожланган технологияларга эга - "бошқа илмий тамойиллар асосида яратилган" қурилмалар ва машиналар, бунга мисол "учар ликопчалар" деб аталадиган мукаммал учувчи машиналардир, айниқса сўнгги йилларда одамлар томонидан тез-тез кузатилган. аср. Лемурияликлар ҳомо сапиэнснинг руҳий жиҳатдан энг ривожланган туридир; улар руҳий энергияни мукаммал эгаллайдилар ("нозик дунёнинг энергиялари"), шунингдек, ўз танасини моддийлаштириш ва моддийлаштиришга қодир - бу ҳодиса туфайли лемурияликлар эр остига кириб, у эрда параллел тсивилизатсияни ташкил қилишлари мумкин эди. Шу билан бирга, улар жуда юқори даражада ривожланган технологияларга эга - "бошқа илмий тамойиллар асосида яратилган" қурилмалар ва машиналар, бунга мисол "учар ликопчалар" деб аталадиган мукаммал учувчи машиналардир, айниқса сўнгги йилларда одамлар томонидан тез-тез кузатилган. аср. Лемурияликлар ҳомо сапиэнснинг руҳий жиҳатдан энг ривожланган туридир; улар руҳий энергияни мукаммал эгаллайдилар ("нозик дунёнинг энергиялари"), шунингдек, ўз танасини моддийлаштириш ва моддийлаштиришга қодир - бу ҳодиса туфайли лемурияликлар эр остига кириб, у эрда параллел тсивилизатсияни ташкил қилишлари мумкин эди. Шу билан бирга, улар жуда юқори даражада ривожланган технологияларга эга - "бошқа илмий тамойиллар асосида яратилган" қурилмалар ва машиналар, бунга мисол "учар ликопчалар" деб аталадиган мукаммал учувчи машиналардир, айниқса сўнгги йилларда одамлар томонидан тез-тез кузатилган. аср. ва шунингдек, ўз танасини моддийлаштириш ва моддийлаштиришга қодир - айнан шу ҳодиса туфайли лемурияликлар эр остига кириб, у эрда параллел тсивилизатсияни ташкил қилишлари мумкин эди. Шу билан бирга, улар жуда юқори даражада ривожланган технологияларга эга - "бошқа илмий тамойиллар асосида яратилган" қурилмалар ва машиналар, бунга мисол "учар ликопчалар" деб аталадиган мукаммал учувчи машиналардир, айниқса сўнгги йилларда одамлар томонидан тез-тез кузатилган. аср. ва шунингдек, ўз танасини моддийлаштириш ва моддийлаштиришга қодир - айнан шу ҳодиса туфайли лемурияликлар эр остига кириб, у эрда параллел тсивилизатсияни ташкил қилишлари мумкин эди. Шу билан бирга, улар жуда юқори даражада ривожланган технологияларга эга - "бошқа илмий тамойиллар асосида яратилган" қурилмалар ва машиналар, бунга мисол "учар ликопчалар" деб аталадиган мукаммал учувчи машиналардир, айниқса сўнгги йилларда одамлар томонидан тез-тез кузатилган. аср.
Э.Р.Мулдашевнинг асосан Блаватский ва Штайнердан олинган антропогенез назариясини четга суриб, унинг ўз кашфиётлари - "Пирамидалар мамлакати" ва "Самадхи ғорлари" ҳақида бир неча сўз айтмоқчиман. Шуни тан олиш керакки, Кайлаш минтақаси - Тибет платосининг энг баланд тоғли жойларидан бири бўлган Манасаровар кўли ўзининг ажойиб, деярли ғайриоддий ландшафти билан тасаввурни ҳайратда қолдиради. Бу жойларга ташриф буюрган саёҳатчилар, биринчи навбатда, тог ъшаклланишлари шаклларининг геометрик қонуниятларига эътибор беришади, улар орасида биринчи ўринни, шубҳасиз, мунтазам тетраэдрал пирамида бўлган Каилашнинг ўзи эгаллайди. 1930-йилларда Гʻарбий Тибет бўйлаб кезган. Немис буддологи ва буддисти Эрнст Лотар Хофман (Лама Анагарика Говинда) ўзининг "Оқ булутлар йўли" китобида бу сеҳрланган тоғ оламини ғайриоддий ёрқинлик билан тасвирлаб берган. Мана, масалан, Амитабҳа водийсидаги Кайлашнинг чеккасида ғарбий буддист зиёратчига очилган манзара: "Каилашнинг ғарбий ён бағиридаги тор водийга кириш (Амитабхага бағишланган, ранги қизил бўлган жой). ), у (зиёратчи) ўзини архитектура иншоотларига ўхшаш қизил тошли канёнда топади. У баланд устунлар, корниşлар ва қоятошлар билан безатилган улкан ибодатхоналар деворлари билан ўралганга ўхшайди ва буларнинг барчасидан баландда Кайласанинг муз гумбази порлайди. ранги қизил бўлса, у (зиёратчи) ўзини қизил тошли канёнда топади, унинг тузилиши меъморий тузилмаларга ўхшайди. У баланд устунлар, корниşлар ва қоятошлар билан безатилган улкан ибодатхоналар деворлари билан ўралганга ўхшайди ва буларнинг барчасидан баландда Кайласанинг муз гумбази порлайди. ранги қизил бўлса, у (зиёратчи) ўзини қизил тошли канёнда топади, унинг тузилиши меъморий тузилмаларга ўхшайди. У баланд устунлар, корниşлар ва қоятошлар билан безатилган улкан ибодатхоналар деворлари билан ўралганга ўхшайди ва буларнинг барчасидан баландда Кайласанинг муз гумбази порлайди.^[31]. Гоффман, шунингдек, одамлар томонидан узоқ вақт давомида ташлаб кетилган бу бепушт минтақада ҳукмронлик қилаётган "маънавий куч ва осойишта тинчлик" муҳити ҳақида гапиради. Тибетнинг "канён мамлакати" бир неча юз миляга чўзилган ва бу эрда сиз ҳали ҳам унинг буюк ўтмиши, Гуге қироллиги ва афсонавий Шангшун ўлкаси - Буддист монастирлари харобалари, чортен ступалари ва қояларга қазилган кўплаб ритод ғорлари изларини топишингиз мумкин. зоҳид роҳиблар томонидан. Бироқ, тог ъшаклланишларининг ажойиб "архитектураси" га қарамай, уларни Мулдашев сингари сунъий, инсон томонидан яратилган деб ҳисоблаш учун жиддий сабаблар йўқ. Масалан, совет географи Б.В.Юсовнинг фикрича, релъэфнинг ўхшаш шакллари (Сутлеж дарёси ҳавзасининг Кайлаш яқинидан бошланган бутун участкасида кузатилади) баланд ички чўлларга хосдир: “...алоҳида блоклар, баланд миноралар ва кучли устунлар, эр қобиғидаги ёриқларга ўхшаш чексиз сонли даралар; у ер-бу ерда тошлар қулаб, дара ёки канён тубини вайроналар билан тўкиб ташлади. Буларнинг барчаси вақт ўтиши билан вайрон бўлган улкан ўлик шаҳарнинг расмини яратади.^[32]. Бундан ташқари, Э.Р.Мулдашев томонидан қўлланилган “пирамидаларни аниқлаш” усули — тоғларни компютерда “кўр усул” ёрдамида аниқлаш усули, бизнингча, етарлича ишонарли эмас. (Шунга ўхшаб, Колорадо канёнларида кўплаб тош "иншоотларни" топишингиз мумкин.)
Доктор Э. Р. Мулдашевнинг Ҳимолой “самадҳи гʻорларида” сақланиб қолган “инсоният генофонди” ҳақидаги назарияси янада ҳаёлийроқ.^[33]. (Буддизм нуқтаи назаридан, эр юзидаги ҳар қандай нарсани сақлаб қолиш ғояси мутлақо бемаънидир.) Гап шундаки, олим бу ғорлар ҳақида фақат непаллик ва ҳиндистонлик маълумот берувчиларнинг сўзларидан гапиради, чунки унинг ўзига кириб боришга уриниши. эр ости дунёсига чуқур кириб бориш муваффақиятсиз якунланди. Ғорлардан бирига кириб, катта темир (?!) эшик орқасида яширинган биринчи ички залдан ўтиб, у кўринмас тўсиқга дуч келди - Э. Р. Мулдашевнинг фикрича, атайлаб "индуктсия қилинган" кучли психоэнергетик тўсиқ. , "самадҳи халқи томонидан" Шундай қилиб, эр ости Шамбала-Агарти, кутганидек, "бу дунё" нинг чақирилмаган меҳмони учун имконсиз бўлиб чиқди.
Шамбала тушунчасига унинг замонавий Ғарб таржимонлари ва изловчилари томонидан қандай маъно киритилишидан қатъи назар, афсонавий Бахтли эрнинг мавжудлиги вақт билан чекланганлигини унутмаслик керак. Калачакра тантраси матнларида мавжуд бўлган буддист хронологиясига кўра, 1928 йилда (Реричнинг Тибет экспедитсияси тугаган йил) 21-қум шоҳи Анируддҳа (Тиб. Ма-гаг-па) Шамбала тахтига ўтирди. Унинг ҳукмронлиги 2028 йилда тугайди. Кейин яна 4 та қирол Шамбалани навбатма-навбат бошқаради - ҳар бири юз йилдан. 2425 йилда - Сув қўйи йили - охирги, 25-чи қумлоқ шоҳининг 97 йиллик ҳукмронлигидан сўнг, яхшилик ва ёмонлик кучлари ўртасида катта жанг бўлади. Шундан сўнг эр юзида Будда таълимоти - Дхарма ғалабаси даври келади. Бироқ, бу абадий эмас, балки қатъий белгиланган вақт - 1800 йил, афсонада айтилганидек.
Хулоса қилиб айтганда, ушбу китоб учун материаллар тўплашда менга ёрдам берган барчага: айниқса, ўзларининг оилавий архивларини менга тақдим этган А. Г. ва О. А. Кондиаинга, Беатрис Уикер, Марина Бозек ва Ив-Фреде Боиссетга маълумот юборгани учун миннатдорчилик билдираман. мафкуравий ўқитувчи А.В.Барченко Александр Сен-Ив дъАлвейдре, Москвадаги журналист ва тадқиқотчи Олег Шишкин ҳақидаги нашрлар, у менга Москвадаги Россия Федератсияси Давлат архивида Барченко ҳақидаги бир қатор қизиқарли ҳужжатларни кўрсатди ва у кашф этган нарсаларни нашр этишни таъминлади. у эрда А.В.Барченконинг "Тарот" маърузаси, С.А.Барченко, шу туфайли мен ФСБнинг Санкт-Петербург ва Ленинград вилояти бўйича бошқармаси архивидаги Г.И.Бокийнинг сўроқ баённомаси билан танишишга муваффақ бўлдим, В.А.Росов Н.К.Реричнинг Ўрта Осиё экспедитсияси, шунингдек, В.С.Дмитриэв фотосуратлар ва бошқа иллюстратив материалларни компютерда сканерлаш учун.