Berdoq nomidagi Qoraqalpoq Davlat Universiteti Tarix va arxeologiya kafedrasi


Download 0.53 Mb.
Pdf ko'rish
bet4/8
Sana19.02.2017
Hajmi0.53 Mb.
#722
1   2   3   4   5   6   7   8

 

 

Tasviriy va amaliy sanat 

(2 soat) 

 

32

Reja: 

1. Tasairiy sanat namunalari- tarixiy manba sifatida 

2. Amaliy sanat 

 

Adabietlar: 

 

1. Ashurkov V.N.Katsoba D.V., Matyushin G.N. İstoricheskoe 

kraevedenie.M., 1980 

2. Jabbarov İ. Wzbek xalqi etnografiyasi.T.,1994 

3. Wzbekiston xalqlari tarixi.T., 1992. 1-jild 

4. Bijanov E., Xujaniyazov G’, Qaramanova G. Tarıyxıy u’lketanıw. No’kis, 

«Bilim», 2001. 

 

1. Wzbek ajdodlari ajdodlari tasviriy sanat soh’asida ibtidoiy jamiyat davridan 



boshlab ajoyib asarlar yaratganligini arxeologik kashfietlar tasdiqlaydi. 

Respublikamizning kwp joylarida ayniqsa Boysun, Qurama tog’ tizmalari, 

Samarqand tevaragidagi tog’larda topilgan qoya toshlarga bitilgan ibtidoiy rasmlar 

wzining h’aqiqiy va rang-barangligi bilan h’ozirgacha kishilarni h’ayriyatda 

qoldiradi. 

İbtidoiy jamoa sanat namunasi 1879 yili ispan arxeologi M.Sautuola 

tomonidan İspaniyaning Altamir goridan topilgan edi. Undagi evvoiy buqa (aubr) 

rasmlari qirmizi va boshqa rasmlar bilan ishlatilgan. 1895-yilda ibtidoiy odam 

surati Frantsiyada Lya Mut goridan topildi. 1901 yilda esa Frantsiya Anri Breyl 

Vezer voh’asidagi Le-Kombatel goridan mamont, biaon, ot, ayiq kabi h’ayvonlar 

tasvirini topadi. Bu erda 300 ta rasm bwlib, odamlar kwpincha niqobda 

tasvirlangan. Shu joyga yaqin joydan usha yili arxeolog Pestroni Fon de Gom 

gorida deyarli «suratlar galereyasi» ni topdi, unda 40 ta evvoiy ot, 23 mamont, va 

boshqa h’ayvonlar rasmlari bor. Usha yillarda qadimshunoslar E.Kartalyak va 

A.Breyl Altamir gorini batafsil tekshirib urganadi. 280 metr uzunlikdagi joyda 150 

ta rasm mavjud. Sanatshunoslar bu ibtidoiy odamlarning ishlarini dunega mashh’ur 

Fidiy, Mikelanjelo, Leonardo do Vinchi ishlari bilan taqqoslaydilar. 

Wzbekistonda bunday rasmlar mezolit davrida kashf etilgan. Ularning bazisi 

rang berib chizilgan, bazilari uyib ishlangan. Surxandare viloyatidagi Zarautsoy 

qoya tasvirlari mezolit davriga oid. Ular qadimgi odamning fikru uylari, atrof-

muh’it h’aqidagi tasavvuri, qanday h’ayvonlarni ovlagani, qaysi meh’nat va ov 

qurollarini qullagani h’aqida fikr yuritish imkonini beradi. Madandan olingan 

ranglar erdamida  ibtidoiy odamlar nimani qurgan bwlsalar (ov h’ayvonlari, atrof-

tabiat) shuni tasvirlaganlar. 

Toshga uyib tushirilgan rasmlar-petroglif deyiladi. (yunoncha «petros»-tosh, 

«glife-uyish). 

İnsonning atrof-muh’itni bilish eki duneni anglashga intilishi ibtidoiy tasviriy 

sanat rivojiga asos bwldi. 

Moddiy va manaviy madaniyat bilan bevosita bo»liq bwlgan sanat namunalari, 

ibtidoiy chizma rasmlarda antik dav rva wrta asrlarda yaratilgan monumental 

badiiy obidalar mintaqada yashagan turli elat va qobilalar tomonidan ijod qilingan. 


 

33

Mezolit davri odamlarning diniy qarashlari va tasviriy sanat olamini tadqiq 



etishda Wrta Osiening ikita h’ududida uchraydigan qoyatosh rasmlari nih’oyatda 

boy manba bwlib xizmat qiladi. Bulardan Quxitong va Zarodutkamar qoya 

suratlari Wzbekistonnning janubiy qismida joylashgan. Qoyatosh suratlarining 

boshqa bir guruh’i esa Pamir tog’ida joylashgan. 

Tuproqala-milodning II-III asrlarida qurilgan ulkan inshoat bwlgan. Shah’ar 

qudratli mudofa devori bilan uralgan, devor burchaklarida burjlar qurilgan 

Markaziy maydonda kasr va ibodatxonalar joylashgan. Qasrdagi Saroy devorlari 

tasvirlar bilan bezatilgan bwlib, shoh’lar, lashkarlar, musiqachilar, h’ayvon va 

qushlar rasmlari saqlanib qolgan. 

VI-VII asrlardagi iasviriy sanat, h’aykaltaroshlik nomunalarini usha davr qala 

va saroylarni bezagan devordagi rasmlar, shuningdek uyma naxssharda, buddizm 

ibodatxonalariga urnatilgan h’aykallarda, ael xudolarning h’aykallari, eg’ochdan 

ishlangan butlarda va tangalarga solingan odamlar qiefasi va boshqalarda urinadi. 

Ularda iok feodal davrida yuz bergan ijtimoiy uzgarishlar, iqtisodiy siljishlar va 

siesiy munosabatlar malum darajada wz ifodasini topdi. Surxan voh’asida 

Balaliktepa, Zarafshon vodiysida Panjikentdan, Varaxsha va Afrosiebdan, Far»ona 

vodiysida Kuva xaborabalaridan va boshqa esdaliklardan topilib urganilgan 

devoriy suratlar, h’aykallar va loydan ishlangan idishlarga uyilgan naxshlar usha 

davrning noyeb edgorliklari h’isoblanadi. Ularda ilk feodal davrining murakkab 

siesiy munosabatlarning tasirida vujudga kelgan manaviy h’aeti va kundalikli 

turmush tarzi ifodalanadi. Masalan: Volaliktepa devorlaridagi rasmlarda qwllariga 

qadaq ushlab yasanib kiyingan erkak va aellarning tasvirlarini, Varaxsha saroiyda 

esa oq filning ustiga mingan chavanduz va polvonlarning old va orqa tomonidan 

panja uraetgan arslon va konotli grifonlar bilan olinishi tasvirlangan, ushingdek 

qonatli tuya shaklida ishlangan oltin taxt ustida utirgan h’ukmdor va wtga tizza 

bukib kabob qilaetgan zieratchilarning tasvirlari berilgan. 

Panjikent shah’rining qarobalaridagi 60 dan oshiq xujralardan topilgan devor 

surtalari h’am mazmunan juda boy. Ularda h’arbiy yurishlar, sug’dlarning qadimgi 

eposlari, deh’qonchilikga va diniy marosimlarga bog’ishlangan h’ar xil 

mazmundagi rasmlarni kwrish mumkin. Deyarli 15 metrga etadigan tasvirda otliq 

askarning ajdrxo va otliq dushman Bilan yakkama-yakka olshishi, choqarlarning 

devlar bilan kurashi va nih’oyat ajdaxoni yanchib tashlagan askarning uz 

chokarlari Bilan qah’ramonana qaytib kelaetganligi beriladi. Bu ajoyib badiiy 

tasviriy sanat asarini topib urgangan arxeolog olim A.Belinitskiy uni Abdulqosim 

Firdavsiyning mashh’ur «Shoh’noma» asarida baen etilgan Rustam h’aqidagi 

dostonnning X asr mualliflaridan sarros uch asr avval sug’d rassomlari tomonidan 

qil qalom bilan chizilgan tasviri deb talqin etadi. 

Panjikent dveor suratlari orasida galla xirmoni, uni taqsimlash bilan bog’liq 

bwlgan odatdagi h’aeti kwrsatilsa, yana birida Siyavushning ulimi bilan bog’liq 

aza marosimi kwrsatiladi. 

Afrasebdagi devor suratlarida bayram saltanati tasvirlanadi. Zalning g’arb 

devorida shoxnoma libos kiygan  kishilar sovg’a kutarib tur. Devorda 16 qator 

sug’d ezuvini kuramiz. Unda: Men Chag’anien davrpati (elchisi) Buxarzoda 

h’ukmdor Turantosh nomidan podshoga h’urmat-izzat bildirish uchun 



 

34

Samarqandga keldim» degan mazmundagi swzlar bilan baen etiladiyu. Ezuvlardagi 



mazmun bwyicha bu suratlar rassomning h’aeliy uylari emas, balki unda 

Samarqandta yuz bergan Samarqand podshosining Choch, Farg’ona va Chaganien 

davlatlari bilan olib borgan elchilik munosabatlari tasvirlangan. Demak, ilk wrta 

asrdagi devordagi suratlar u’z davrining faqat oddiy badiiy sanat edgorligi emas, 

balki usha dvarning murakkab h’aeti, diniy etiqodlari wz-aro munosabatlari 

h’aqida swz etlishi qimmatli manba bwlib h’isoblanadi. 

IX-XII asrlarga kelib tasviriy sanat soh’asida wzgarishlar rwy beradi. Endi 

jonli-jonzodlarning rasmini solishdan murakkab geometrik h’ar xil naqshlar 

ishlana boshlaydi. İslam dinining g’oyalariga asoslanib tirik jonzodlarning suratini 

chizish olovga topinish va butparastlik deb qatiy man etilishiga qaramastan 

sanatning bu soh’asidagi asrlar davomida yashab kelaetgan ananalari butunlay 

yuqolib ketmadi. 

Tasviriy sanat namunalri tarix uchun h’am ah’amiyatli. Ularda malum tarixiy 

davr h’aeti aks ettirilgan buladi. Maslan: Temuriylar davrining taniqli musavviri 

Xirotli Kamoliddin Bexzod chizgan rasmlarda meh’natkash ommo h’aetini h’am 

aks ettiradi. Bexzodni Sharq Rafazli deb h’am atashadi. Tarixiy shaxslardan 

Alisher Navoi, Xusayn Bayqora, Shaybaniyxonlarning qiefalari bizga Bexzod 

chizgan potretlardan malum bwldi. 

2. Antik davrda yaratilgan turli xildagi amaliy bezak sanati namunalri qadimiy 

xorazmliklar, baktriyaliklar, sug’diylar, marg’ienaliklarning yuksak madaniyatiga 

ega ekanligini nomoen qiladi. 

III-IV asr obidasi bwlmish Tuproqqalaning serxasham Saroy 

meh’monxonalaridagi uyma ganchli rasmlar, usha davrga oid Baraxsha 

shah’archasida kashf etilgan ganchga bitilgan wsimliksimon naxshlar, palmetta, 

burrtirib ishlangan baliq tasvirida uyilgan ganch, geometrik shakllar, qushlar, 

h’ayvonlar va baliqlarning tasvirlari ajoyib sanat namunalaridan. 

İlk wrta asrlarda afsonoviy h’ayvonlar tasvirini uchratamiz. Ganchgorlikning 

gullab-yashnashi XVII-XIX asr boshlariga twg’ri keladi. Bu soh’ada wzbek 

usalarida ayrim mintaqag’a xos badiiy uslub va belgilar saqlanib qolgan. Ular 

wziga xos uymakorlik maktablarini yaratibgina qolmay, wzaro tarixiy davr 

jih’atidan h’am farqlanadilar. Agar qodimgi ganch uymakorligia deyarli h’ajmlik 

realistlik mazmun va ornamental motivli rasmlar xarakterli bwlsa, wrta asrlarda 

wsimlik va geometrik shakldagi chuqur uyib yasalgan h’ashamatli bezaklar paydo 

bwladi. Bizning asrimizga kelib ganchgorlik sanatida mayda relefli, nozik va rangli 

teks fonda yasalgan memorchilik namunalari keng tarqalgan. 

Ganch uymakorligida yirik uyma, chuqur uyma, yassa uyma, kirma zamini 

kuzguli uyma, zamini rangli uyma kabi uslublar h’ozirgacha ishlatilmoqda. 

Bunday ajoyib milliy bezaklar Toshkentdagi Navoiy nomidagi opera va balet 

teatrida, Muqimiy nomli teatrda, kata sanat va madaniy saroylarda, juda kwp 

mamuriy va jamoatchilik binolarida, oshxona va dukonlarda keng ishlatilgan 

bwlib, ular shah’ar xusniga xusn bag’ishlamoqda. Mashh’ur badiiy ganchkar 

ustalaridan Wzbekiston FA faxriy azosi, respublikada xizmat kwrsatgan sanat 

arbobt Shirin Muradov, Xalqaro mukofotlar sovrindori, Wzbekistonda xizmat 

kwrsatgan sanat arbobi Abdulla Boltaev, elda kata h’urmatga sozovor bulgan 



 

35

moh’ir ustalar Tashpulat Arslonqulov, Usmon İkromov, Anvar Quliev, Shamsiddin 



Gofurov, Quli Jalilov, Wzbekiston FA Faxriy azosi Yusuf Ali Musaev va 

boshqalar yaratgan uymakorlik va memorchilik sanati xalqimizning badiiy 

boyligidir. 

E»och uymakorligi h’am Wzbekistonnning barcha viloyatlarida qodimdan 

keng tarqalgan. Eg’och uymakorligi namunalri ilk wrta asrlarga oid Surxondare 

voh’asidagi Yumaloktepadan, Buxoro, Xiva, Samarqand, Shaxrisabz va boshqa 

joylardagi kazilmlardan topilgan. Tadqiqotchilarning takidlashicha, arablar 

kelishdan oldin e»ochdan yasalan mabudoni h’ar bir xonadonda uchratish mumkin. 

Arab istilosidan keyin islom aqidalarig binoan tasviriy sanatning bunday turlari, 

ayniqsa h’aykaltarashlik butunlay barh’om topadi. Endilikda usta naqqoshlar 

eg’och buyumlarga geometrik shaklda chiziqlardan murakkab shakllar yasashga, 

tabiat manazarasi va wsimliklar aksini ifodalashga utdilar. 

XI-XIII asrlarda xalq amaliy sanatida murakkab geometrik naxsh asosiy urinni 

egallaydi. Bunga misol qilib XI-XII asrlarga  oid Samarqanddagi Shoxi-Zinda 

devorining orasidan topilgan u»och uymakorlik namunasini, Quxna Urganch 

obidalaridagi naqshli eshik va ustun namunalarini keltirish mumkin. Temuriylar 

davrida yaratilgan u»oya buyumlarda h’attoki tirik mavjudodlar uyib 

tasvirlanganligini kurish mumkin. 

Utgan asr oxirlariga kelib h’ar bir zonlikda wziga xos turli uslubdagi 

uymaqorlik maktablari paydo bwldi. Masalan, Buxoro ёg’och uymakorlik 

naxshning jozibadorligi, jinjima bezaklarning oltin, kumush suvi Bilan bezatilishi 

bilan ajralib turadi. Xiva ustalari eg’och uymasining monumentalligi, tabiiy 

tangning mustaxkamligi bilan farqlanadi. Marg’ilon  ustalari chuqur zaminli 

uymani qullab kelganlar. Quqondagi Xudoerxon saroyi, Buxorodagi Sitoran Moxi-

Xosa, Xivadagi Toshh’ovli, Marg’ilondagi Saydaxmadxwja madrasasi, 

Toshkentdagi N.K.Romonov saroyi va A.A.Polovtsev uyi va boshqalarda wzbek 

ug’och uymakorligi sanatining bebah’o namunalari yaxshi saqlanib qolgan. 

Wzbekistonning moh’ir ustalari wz ishlari bilan 1925 yilda Parijda, keyin 

Leyptsikdagi, 1927 yilda jah’on bwyicha, 1937 yilda gazmalarda qatnashib ikkita 

«Gran pri», ikkita kumush medal bilan mukofatlanganlar. 1939 yilda Nyu Yorkda 

bwlgan «Kelajak olam» qurgazmasida h’am qatnashib wzbek ustalari diplom 

olganlar. 

Ananaviy naqqoshlik noeb badiiy sanat turalridan biritosh va suyak 

uymakorligi h’isoblanadi. Bu sanatni xalq orasida toshtaroshlik va sangtaroshlik 

deb h’am otaydilar. Malumki, dastlabki ishlab chiqarish qurollari toshdan 

yasalgan.  İbtidoiy ajdodlarimiz toshning turli navlaridan va suyakdan h’ar xil 

qurol-asboblar, uy-ruzg’or buyumlari, bezaklar taerlaganlar. Eramizning birinchi 

asrlariga oid obidalar (Faeztepa, Ayritom, Karatepa, Tuproqqala) xarsangtosh va 

marmardan bezak ishlarida keng foydalanilgan. Wrta asrlarda toshtaroshlik yuksak 

darajada rivojlanib toqomillashgan. Misol sifatida Amir Temur va Axmed 

Yassoviy mah’baralari, Bibixonim masjidi, Xiva, Shaxrisabz, Buxoro, 

Samarqanddagi masjid va madrasalarning jozibador uymakorlik toshlar Bilan 

bezatilganligini keltirish mumkin. 


 

36

Xozirgacha binokorlikda mayolika va mozaika tarzida ishlatiladigan Buxoro, 



Samarqand, Xiva, Quqon kabi shah’arlardagi masjid-madjrasalar, karvonsaroylar 

va qabrlarni bezatib turgan rang barang koshinlar h’am amaliy sanatning ajoyib 

namunalari h’isoblanadi. XIX asr  oxirlariga kelib bir oz inqirozga uchragan 

koshinchilik keyingi yillarda tamirchilik ishlari tufayli qayta tiklanib yana jonlandi. 

Ayniqsa, mustaqillik yillarida milliy qadriyatlarimiz qayta tiklanib amaliy 

sanatning barcha soh’alariga kata etibor berilmoqda. 



 

Mavzu: Ulkashunoslik antropologik malumotlarning urni 

Reja: 

1.  Qadimgi ajdodlarimiz h’aqida malumotlar. 

2.  Toshkent voh’asining qadimiy ah’olisi. 

3.  Surxandare voxasining qadimiy ah’olisi 

4.  Janubiy Orol buyi ah’olisi 

5.  Zarafshon voh’asi ah’olisi. 

 

Adabiёtlar: 



1.  Alekseev V.P., Askarov A.A., Xodjayov T.K. İstoricheskaya 

antroplogiya Sredney Azii. Tashkent, 1990. 

2.  Aminjanova M.E. Qadimiy edgorliklar qissasi. Toshkent, 1974. 

3.  Pugachenkova G.A., Rtveladze E.V. Severnaya Baktriya-

Toxaristan. Tashkent, 1990. 

4.  Uzbekiston Respublikasi entsiklopediyasi. Toshkent., 1997. 

 

 

Ulkashunoslikni urganishda antropologik manbalar h’am katta ah’amiyat kasb 



etadi.  

Antropologiya – odam h’aqidagi fan bulib, inson suyaklari qoldiqlarini tosh 

davridagi odamlardan tortib, keyingi davr odamlarigacha bulgan ajdodlarning 

jismonan qiёfasini tiklash imkoniyatini beradi. 

1956-1960 yillarda Sharqiy Afrikadagi Olduvey darasida ingliz olimi L.Liki 

avstralipiteklarga mansub bulgan mavjudod – zinjantrop va prezijentrop, 

«İshbilarmon odam» qoldiqlarini va oddiy tosh qurollarini topgan. Ular bundan 

1750000 yil oldin yashagan degan fikrni bildiradi.  Likining ug’li Richard Liki 

Keniya va Efiopiya xududidan avstralipitek va prezijentrop singari 

mavjudodlarning suyak qoldiqlari va meh’nat qurollarini topadi. 

Efiopiya prezijentroplari h’am «ishbilarmon odam» deb, bundan 2,5-3 milion 

yil muqaddam yashagan ekanlar. Bu «ishbilarmon odamlar» - arxantroplar 

(yunoncha arxayos – dastlabki, antropos-odam) toshdan meh’nat qurollarini yasash 

qobiliyatiga ega bulganlar. Afrika antropologlari er yuzidagi eng qadimgi 

odamlarning dastlabki vakillari h’isoblanadi. 

Agar shimpanze maymuni miya qutisining h’ajmi 350-400 sm kubin tashkil 

qilsa, «ishbilarmon odam» miya qutisining h’ajmi 670-680 sm.kub ekanligi 

aniqlangan. 



 

37

1891-1892 yillarda golland olimi Evgeniy Dyubua İndoneziyaga qarashli Yava 



orolida birinchi marta shtekantrop qoldiqlarini topib urganadi. Pitekantroplar ikki 

oёqda yurishni bilgan, bosh miya qutisining h’ajmi 900 sm. kub. 1927-yilda Pekin 

shah’ri  ёqinidan Kanadalik olim D.Blek tomonidan topilgan sinantrop – Xitoy 

odami h’am eng qadimgi odamlar-arxantroplar h’isoblangan. Ular eng dastlab 

olovdan foydalanishni bilishgan. Olov – inson h’aёtida muh’im rol uynagan, 

biologik uzgarishlarga sabab buladi. Sinantroplarning bosh miya qutisining h’ajmi 

1100-1200 sm.kub bulgan. Sinantroplar bundan 700-600 ming yillar avval 

yashagan. Sinantroplarga nisbatan neandertallar rivojlangan edi, ularning bosh 

miya qutisining h’ajmi 1300-1400 sm.kub ekanligi aniqlandi. Neandertal odam 

qoldiqlari birinchi bor Germaniyadagi Neandertal vodiysidan topilganligi tufayli 

«neandertal odam» nomini olgan. Ular bundan 100-40 ming yillar avval yashagan 

bulib, muste davriga oiddir. Neandertallargacha bulgan odam ajdodlari ilk paleolit 

davriga oid h’isoblanadi. 

Sunggi paleolit davriga kelib, odamlarning tashqi kurinishida uzgarishlar yuz 

beradi va h’ozirgi fiziologik kurinishdagi odamlar paydo buladi. Ular fanga 

kromanon nomi bilan kirdi, sababi bu odam qoldiqlari birinchi bor Frantsiyada 

Dordoniy viloyatidagi Kromanon g’oridan 1868 yilda topilgan edi. Ularning bosh 

miya qutisining h’ajmi 1590 sm.kub Haqiqiy odamlarda esa bosh miya qutisining 

h’ajmi 1400-2000 sm kub ekanligini h’isobga olsak, kromanonlar paydo bulishi 

bilan odamlarning shakllanish jaraёni tugallanganligini kuramiz. Fanda 

kromanonlar «aql-idrokli odamlar» deb ataladi. 

2. Toshkent  voh’asi va shah’ri qadimiy ah’olisining antropologik tarixi 

tug’risida suz yuritar ekanmiz, quyidagilarni takidlab utishimiz kerak. Bu xudud 

ah’olisining tarixiga  oid antropologik materiallarning eng qadimgisi eramizdan 

avvalgi 1 ming yillarning urtalariga tug’ri keladi. Bundan qadimiyroq 

malumotlarga h’ozircha ega emasmiz. Lekin bu davrlarda yashagan ah’olining 

antropologik xususiyatlari tug’risida Toshkent voh’asiga qushni va yaqin madaniy 

aloh’ada bulgan xududlardan topilgan materiallarga asoslanamiz. 3-4 ming yil 

ilgari Wrta Osiё xududida yashovchi  qabilalar antropologik jih’atdan ikki katta 

guruh’ga bulinadi. Har  xil  qiёfaga ega bulganlar. Malumki h’ar bir katta irq 

vakillari muh’im antropologik belgilar asosida bir necha mayda irqiy guruh’larga 

ёki  antropologik tiplarga bulinadi. Wrta Osiёda evropoid tipi bulib, u 2 katta 

guruh’ shimoliy evropoid tipi (ilmiy asoslarda protoevropoid ёki andronov 

tipinomi bilan malum) va ikkinchisini janubiy evropoid tipi (Wrta er dengizi h’ind-

afg’on, h’ind-wrta er dengizi tipi nomlari bilan  malum) deb  ataganlar. Wrta 

Osiёda bu ikki irq vakillari bronza davrida bir-biriga qushin yashaganlar. Bu 

guruh’larning chegarasi Ustyurt, Janubiy Orol, Zarafshon va Farg’ona vodiylari 

orqali utganligi aniqlandi. Bundan Toshkent voh’asi ah’olisi Shimoliy guruh’ 

tarkibiga kirib, xududda Andronov irq belgilarini uzida mujassamlashtirgan degan 

fikr kelib chiqadi. Xwsh, shunday ekan bu odamlarning tashqi qiёfasi qanday 

bulgan  degan savol tug’iladi. Ular baland buyli (erkaklar buyi urtacha 170-172 

sm., aёllar esa 163-165 sm) jismoniy jih’atdan baquvvat bulganlar, ularning bosh 

va yuz tuzilishlariga kelsak, boshlarining shakli chuzimchoq, keng peshonali qosh 

suyagi burtmalari kuchli rivojlangan, betlari keng, ammo baland kutarilgan, lablari 



 

38

ingichka bulgan. Kurib turibmizki bu odamlarda evropoid irqi vakillari esa Wrta 



Osiёning Janubiy viloyatlari Shimoliy G’arbiy Hindiston, Pokiston, Afgoniston, 

Kavkaz va Yaqin Sharqda keng tarqalgan. Shunday qilib, bronza davrida  Toshkent 

voh’asiga protoevropoid (Andronov) tipiga xos odamlar yashagan ekan, degan 

xulosaga kelish mumkin. Ular antropologik tipi jih’atidan Sharqiy Evropa, 

Qozog’iston, G’arbiy Sibir xududida yashagan Andronov, Srub madaniyatining 

ah’olisi kabi antropologik qiёfaga ega. Malumotlarga kwra, Januiy evropoid tipiga 

ega qabilalar kam mug’dorda bulsa h’am, Shimoliy xududlarga kuchib 

tarqalganligi aniqlandi. 

Antropologiya fanida Urta Osiё xalqlarining shakllanishi tarixida h’ar xil 

tiptagi evropoid alomatlarni uzida saqlagan urug’ va qabilalardan tashqari 

mongoloid irqi xususiyatlariga ega bulgan qabilalar h’am ishtirok etganligi 

isbotlangan. 

Urta Osiё xududlariga, qisman Toshkent voh’asiga  qachondan boshlab 

mug’uliy belgilarga ega qabilalarning kelganligi h’aqida qisqacha taxlil berib 

utamiz. Bazi bir ayrim ilmiy ishlarda mug’uliy tiptagi odamlar Urta Osiё xududiga 

milodning I asrlaridan  kela boshlagan, degan fikr mavjud edi. Antropologik 

ashёlarning kupaya boshlaganidan keyin  mug’uliy tiptagi  qabilalar  I asrlarda 

Urta Osiёning butun xududiga barobar tarqalmasdan, ular Tyan-Shan va Oloy 

tog’laridagi kichik vodiylarga kelib joylasha boshlagan. Lekin ular Urta Osiёning 

markaziy va janubiy – g’arbiy viloyatlariga  utmagan degan fikrlar urtaga 

tashlandi.  

3. Kushon Baktriyasining  paleontropologik tadqiqi tarixi h’aqida  nima deyish 

mumkin? Bundan 40 yilcha muqaddam Kushon Baktriyasi ah’olisining 

antropologik xususiyatlari h’aqida biror muayyan  tushuncha yuq edi. Arxeologik 

M.Masson rah’barligida olib borilgan  Termez kompleks arxeologik ekspeditsiyasi 

h’amda İ.M. Dyakonov rah’barligidagi tojik-sug’d ekspeditsiyasining  tadqiqotlari 

natijasi ularoq, antropologlar Kushon Baktriyasi ah’olisining jismoniy qiёfasini 

urganishga  muvaffaq buldilar. Janubiy Tojikistondagi  Tupxona shaxristonida 

dafinalar ochildi. 

50-yillarning boshlarida ilk paleontropologik ashёlar topilgan va ular Urta Osiё 

antropologiyasining bilimdoni Vul Veniaminovich Ginzburg tomonidan tadqiq 

etilib nashr qilindi. Keyinroq Janubiy Tojikistonda Kushon Baktriyaning 

kuchmanchi-chorvodor ah’olisidan qolgan  Kechki Tulxar va Orixtov qurg’on 

qabrlarida kuplab antropologik ashёlar topilgan. Ularni tadqiq etish natijalari 

shunday qatiy xulosaga olib keldiki, Kushon Baktriyaning ah’olisi evropoid 

irqining h’ar xil guruh’laridan bulgan xususan, Kushon Baktriyaning qishloq 

ah’olisi asosan, Sharqiy  Urta er dengizi irqining belgilari bilan ifodalangan. 

Kushon Baktriyaning qishloq ah’olisi uchun qanday morfologik va irqiy 

xususiyatlar xos bulgan? Birinchidan, ular uchun boshning chuzinshoq shaklda 

bulishi xosdirki, u  antropologiya fanida «doshxokefaliya» (doshxo-uchun, 

kafaliya-bosh) deb ataladi. Ularning yuzi ingichka, chuziq ёki urtacha darajada 

chuziq bulib, burni tor, lekin sezilarli darajada burtib turgan. Masalan, qishloq 

ah’olisi antropologik tip jih’atidan uzgarishlarga uchralgani  va bronza h’amda ilk 

temir davri ah’olisiga xos irqiy xususiyatlar bilan ifodalanadi. (T.Xujaev). Kushon 



 

39

Baktriyaning shah’ar ah’olisi esa uz tarkibida qishloq ah’olisiga xos irqiy 



xususiyatlar bilan bir qatorda, Urta Osiёning shimoliy chul erlaridagi chorvador 

ah’oli kupincha mug’ullar aralashmasi evropoid guruh’ining tasirida – Kushon 

Baktriyaning Urta Osiё İkki darё oralig’i irqning asosiy xususiyatlari shakllanadi, 

u h’ozirgi uzbeklar va tekisliklarda yashovchi tojiklarni ifodalaydi. Shimoliy 

Baktriyaning chul qismida  chorvador qabilalar zich yashagan, bunga zich 

joylashgan ulka qurg’on qabrlari shah’odat berib turibdi. 

4. Janubiy Orol buyi xududida yashagan ilk temir davri ah’olisining irqiy 

xususiyatlarini ёrituvchi antropologik materiallar yaqin yillarda gina qulga kiritildi. 

Xorazm voh’asiga bunchalik qadimgi zamonda mug’uliy qiёfadagi odamlar 

qaerdan kelib qolgan degan savolga Uzbekiston FA Qoraqalpog’iston  bulimining 

tarix, til va adabiёt instituti arxeologiya soh’asi xodimlari tomonidan urganilgan 

qurg’on qabrlarga oid materiallar javob bera oladi. 1977-yili bir guruh’ qoraqalpoq 

arxeologlari Ustyurtda qiyin dala sharoitida  arxeologik qidiruv ishlarini utkazdilar. 

Arxeologik qidiruv ishlari bilan bir qatorda  ular bu xududdagi ilk 

kuchmanchilarga mansub qurg’onli qabiristonlar guruh’ini h’am ochishga 

muvaffaq buldilar. Qabiristonlar miloddan avvalgi V-VI asrlarga oid bulib, ulardan 

topilgan antropologik ashёlar bir guruh’ ah’olining  Andronov tipida Urta Osiё 

İkki darё oralig’i  tipiga uta boshlagan  h’olatini aks ettirdi. Shu bilan birga, bu 

xududdagi qadimgi odamlarning boshqa guruh’i  uz irqi jih’atidan janubiy – 

sharqiy Orol buyi shakllari bilan h’am bazi umumiylikga aniqlandi. 

5. Zarafshon voh’asi  xududi  Evrosiёning evropoid va mug’uliy kabi  ikki 

asosiy irq urtasida chegaraviy zonani tashkil etadi. Bu katta irqlar ming yillar 

davomida kuplab mayda irqiy guruh’larga bulinib ketgan. İrqiy belgilar 

odamlarning turli guruh’dagi madaniy –iqtisodiy daraja bilan mutlaqo bog’lik 

bulmasa h’am kup h’ollarda u ёki bu guruh’ning uzaro tarixiy aloqasi va bir biriga 

tasirini kursatuvchi  muh’im dalil h’isoblanadi. Sug’d, Zarafshon  va Qashqadarё 

h’avzalarida joylashgan. (h’ozirgi Uzbekiston va qisman Tojikiston davlatlari 

xududi) eng qadimgi davlatlardan biridir. Bu ulka ilk bor miloddan avvalgi bir 

ming yillikning urtalariga oid  tarixiy manbalarda qayd etilgan. Sug’diylar Sharqiy 

Eron tili guruh’ida  gaplashgan , shuningdek tili, turmush tarzi, madaniyati 

jih’atidan Baktriyaliklarga, Xorazmliklar shakllariga juda uxshash bulgan. Ular 

uzun ishton, belbog’li kuylak, boshiga esa yarim aylana qalpoqcha kiyganlar va 

uzun xanjar taqishgan. 

1971 yili arxeolog G.V.Shishkin Afrasiёbning shimoliy qismida urta asrlarga 

oid juda qalin qatlam ostidan miloddan avvalgi V asrga oid, yani bundan 2500 yil 

ilgari yashagan odam skeletini topdi. Suyaklar kimёviy moddalar ёrdamida tegishli 

ishlov berilganidan sung u antropologiya kabinetida urganildi. Skelet qadimgi 

sug’dlik erkak kishining suyagi bulib, u chamasi 45-50 ёshlarda, buyi 170-172 sm., 

tiriklikdagi vazni 68 kilogrammga yaqin bulgan. Ularning bosh tuzilishi h’ozirgi 

uzbek va tojiklarga uxshash va orqa tomoni yassi bulgan bu esa Urta Osiёda bolani 

beshikga  ёtqizish qadimdaёq keng tarqalganligini kursatadi. Sug’dliklarning 

peshonasi tik va keng, qirra burun bulgan. Beti urtacha kenglikda lekin mug’uliy 

irqqa xos yuz yalpoqligi kurinmaydi. Bu belgilar sug’dliklarning evropoid irqiga 

mansub ekanligidan dalolat beradi. Ular uzining irqiy xususiyatlari bilan shu 



 

40

davrdagi Urta Osiё  İkki darё oralig’i tipi yani h’ozirgi uzbeklarga va tekislikda 



yashovchi tojiklarga xos tip miloddan avvalgi  bir ming yillik urtalaridaёq Sug’d 

xududida tarqalgan.Wrta Osiёning qadimiy  xalqlari yuqori paleolit va mezolit 

davrlarida aynan Urta Er dengizi irqiga mansub bulgan (uzun boshli). 

Samarqand yaqinidagi Qofir qala va Buxoro viloyatidagi Poykantta olib 

borilgan arxeologik qazishmalar paytida topilgan urta asr odam suyaklari 

Sug’diёna xududida yashovchi xalqlar avvalgiday evropoid Urta Osiё  İkki darё 

oralig’i antropologik tipi tavsiflanishini kursatadi. Miloddan avvalgi bir ming 

yillarning urtalaridan to milodning VI asrigacha yani taxminan ming yil davomida 

Sug’dda yashagan ah’olining antropologik xususiyati - tashqi qiёfasi juda kam 

uzgargan. Sug’dliklar orasida kupchilikga xos bulgan Urta Osiё İkki darё oralig’i 

antropologik tipidan tashqari boshqa  antropologik tiplar h’am uchraydi. Bunga 

VI-VII asrlarga oid Panjikent antropologik materiallari dalil bula  oladi. 

Panjikentda bu  evropoid irqiga mansub ikki guruh’ kishilarini bosh tuzilishi shakli 

bir-biridan farq qiladi. Shu bilan  birga guruh’lardagi kupchilik erkaklarning boshi 

uzun, aёllarining boshi esa dumaloq shakldagi Panjikent ah’olisining VI-VIII 

asrlarda aralash bulganligini kursatadi. Shunday qilib ilk urta asrlarda  ah’olisining 

shakllaridan boshqa  irqqa mansub  ah’oli h’am malum darajada tasir kursatgan. 

Milodiy ming yillakning ikkinchi yarmida Sug’d ah’olisi tarqibiga mug’uliy irqiy 

belgilar aralashuvini kuramiz. Antropologik materiallaridan malum bulishicha, 

usha davrdan mug’uliy irqiga taalluqli belgilar shah’ardan tashqarida 

(qishloqlarida) yashovchi sug’dliklar tarqibida 10-15 foizni tashkil qilgn. Mug’uliy 

antropologik belgilari mavjud odamlar  (yuzining yalpoqlanishi  ёnoqlarining 

burtib turishi, burun burchagining pasayishi va boshqalar) Sug’d xududida sharqiy 

va shimoliy viloyatlardan kirib kelib, mah’alliy xalqlar qiёfasining uzgarishiga 

tasir kursata boshlagan. 

 


Download 0.53 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6   7   8




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling