Biz yashayotgan dunyo eski kitoblarda bitilganidek chindan ham "ko‘hna"dir. Umuman, Turkiston tuprog‘i, xususan, bugun biz yashab turgan O‘zbekiston ko‘hna dunyoning inson zoti vujudga kelgan eng qadim maskanlaridandir

Uza ko‘makchisi: Toquz oğuz bodun uza qağan olurti, tir. To‘quz o‘g‘uz xalqi ustidan (bir) xoqon taxtga o‘tirdi, -der (Tonyuquq 9).
Tegin ko‘makchisi: Qirq yilqa tegin bay čïğay tuzlanur- Qirq yilgacha boy bilan kambag‘al tenglashadi.
“So‘ng” ma`nosida soň, basa, o‘tru so‘zlari, hozirgi “keyin” so‘zining o‘rnida kedin, kena so‘zlari qo‘llanilgan.
Hozirgi turkiy tillarda ko‘makchilar gapdagi so‘zlar o‘rtasida bo‘lgan turlituman munosabatlarni ifodalashga xizmat qilgani kabi, qadimgi turkiy tilda ham ana shunday ma`nolarda qo‘llangan.
Ko‘makchilar grammatik ma`no ifodalashi jihatidan kelishiklarga yaqin turadi. Ba`zan kelishik shakli bajargan funksiyani bajarishga xizmat qiladi. Shunga ko‘ra qadimgi turkiy tildagi ko‘makchilarni sof ko‘makchilar va vazifadosh ko‘makchilar deb ikki guruhga bo‘lishgan.
Sof ko‘makchilar. Qadimgi turkiy tilda birla, ičinta, iya, uza, sari, sayin kabi sof ko‘makchilar bo‘lgan.
Birla, bila ko‘makchisi matnda bosh kelishikda bo‘lgan so‘z bilan birgalikd qo‘llanganda biror ish-harakatning bajarilishidagi birgalikni, birga ishtirok etganlikni, aloqadorlikni, daxldorlikni, shuningdek vosita qurolni ish-harakat jarayonining birin-ketin ro‘y berganligini, harakatning bajarilishidagi belgi, holatni va shunga o‘xshash ma`nolarni ifodalaydi. Masalan, ačim qağan Birla ilgaru yashil o‘guz Šantuň yaziqa tagi suladimiz. (Kultegin)
Birla, bila ko‘makchisi turli kelishik shaklida kelgan so‘zlar bilan qo‘llanadi. Masalan: Qağanin birlä soň usmis.
Učun ko‘makchisi. Bu so‘z asarlarda to‘liq shaklda qo‘llanilgan va uning qisqargan shakli bu davr tilida uchramaydi. Učun ko‘makchisi bosh kelishik shaklidagi so‘zdan keyin kelganda, u matnda sabab, vaj, bois, ish-harakat jarayonining biror shaxsga atalganligi, predmetga tegishliligi, ish-harakatning maqsadini bildiradi. Shuningdek, ergashgan qo‘shma gap tarkibidagi ergash gapning sababini yoki natijasini bildirish uchun xizmat qiladi: baglari boduni tuzsiz üčun. Anta kisra täňri yarliqaduq üčun qağan boltim. (Tonyuquq)
Vazifadosh ko‘makchilar. Vazifadosh ko‘makchilar barcha so‘z turkumlaridan emas, balki ot, fe`l, ravish so‘z turkumlari orqali ifodalanadi. Bu so‘z turkumlaridan bo‘lgan ko‘makchilarning miqdori teng emas. Ot so‘z turkumiga nisbatan, ravish so‘z turkumida kamroq, ravishga nisbatan fe`l so‘z turkumida kamroq uchraydi. Shunga ko‘ra vazifadosh ko‘makchilarni uch xilga bo‘lish mumkin:
1.Ot ko‘makchilar
2. Fe`l ko‘makchilar
3. Ravish ko‘makchilar
1. Ot ko‘makchilar. Ot ko‘makchilar yuqorida qayd etilganidek, ma`lum o‘rinlarda ot vazifasida kelsa, ayrim o‘rinlarda esa, ko‘makchi vazifalarida qo‘llanadi. Ot ko‘makchilar, jo‘nalish, o‘rin va chiqish kelishiklarini olib, matnda ot vazifasini yo‘qotadi va ko‘makchi vazifasida qo‘llanadi. O‘zidan oldin kelgan so‘zga nisbatan tobelik munosabatida bo‘ladi
Qadimgi turkiy tilda bas, ald, ast, yuz, arqa, qat, ustunta, sinar, artu kabi so‘zlar qo‘llangan.
Bas ko‘makchisi. Bu ko‘makchi kelishik qo‘shimchasini olib, basinta, basida, basintїn, basa, basi kabi shakllarda qo‘llangan. Bu shakllarda qo‘llanganda o‘rin, tomon, chiqish joyi, biror narsani ajratib ko‘rsatish ma`nolarida qo‘llanadi. Masalan: čüš bašinta suňustim. (Kultegin)
Yuklamalar. Yuklamalar so‘z va gapga qo‘shimcha ma`no yuklaydi. Ular so‘roq, taajub, kuchaytiruv va ta`kid, ayiruv, inkor ma`nolarini bildiradi. Qadimgi turkiy tilde yuklamalar ikki xil ko‘rinishda uchraydi: qo‘shimcha shakliga kelib qolgan yuklamalar va so‘z-yuklamalar.