«Буюк келажагимизни мард ва олийжаноб халқимиз билан бирга қурамиз»

Асар қаҳрамонлари:

• 
  Евгений Василевич Базаров - ниҳилист , талаба, шифокор бўлишни ўрганади. Нигилизмда у Аркадийнинг устози,ака -ука Кирсановларнинг либерал ғояларига ва ота -онасининг консерватив қарашлариганорозилик билдиради. Инқилобчи - демократ, оддий одам . Роман охирида у севги ҳақида нигилистик қарашларини ўзгартириб, Одинтсовага ошиқ бўлади. Севги Базаров учун синов бўлиб чиқди, у аниқ романтик яшаётганини тушунади - ҳатто Одинтсовага севгисини эълон қилади. Китоб охирида у қишлоқ шифокори бўлиб ишлайди. Тифадан вафот этган одамни очганда, унинг ўзи бепарволик билан юқади. Ўлимдан кейин унинг устида диний маросим ўтказилади.
  
• 
  Николай Петрович Кирсанов - эр эгаси, либерал, Аркадийнинготаси, бева аёл. Мусиқа ва шеъриятни яхши кўради. Қизиқасизми илғор, шу жумладан, ғоялар қишлоқ хўжалиги. Роман бошида у оддий халқдан бўлган аёл Фенечкага бўлган муҳаббатидан уялади, лекин кейин унга уйланади.
  
• 
  Павел Петрович Кирсанов- Николай Петровичнинг акаси, «элликдан кичик» ёшдаги нафақадаги офицер, аристократ , мағрур, ўзига ишонган, либерализм тарафдоридир. Кўпинча Базаров билан севги, табиат, аристократия, санъат, фан ҳақида баҳслашади. Ёлғиз. Ёшлигида у фожиали муҳаббатни бошидан кечирган. У ошиқ бўлган Фенечкада малика Р ни кўради. Базаровдан нафратланади ва уни сонидан енгил яраланган дуэлга чорлайди.
  
• 
  Аркадий Николаевич Кирсанов-Николай Петровичнинг биринчи рафиқаси Мариянинг йигирма уч ёшли ўғли. Яқинда Санкт -Петербург университетининг »фан доктори» (битирувчиси) ва Базаровнинг дўсти. Базаров таъсири остида нигилистга айланади, лекин кейин бу фикрлардан воз кечади.
  
• 
  Василий Иванович Базаров - Базаровнинг олтмиш икки ёшли отаси, бош врачи, нафақадаги ҳарбий жарроҳ . Бой эмас. Хотинининг мулкини бошқаради. Ўртача маълумотли ва маърифатли, у қишлоқ ҳаёти уни замонавий ғоялардан ажратиб қўйганини ҳис қилади. У одатда консерватив қарашларга содиқ, диндор, ўғлини жуда яхши кўради.
  
•