CamScanner 03-02-2021 15. 24

Mavsumiy kiyim-boshva poyabzal
Paltocha
Hakim Nazir
Qahraton qish. Oynaday muzlagan asfalt ko’cha. Uning chetida bir kampir diydiragancha turib, o’tgan mashinalarga qo’l ko’tardi. Uzokdan bo’sh mashina ko’ringandi, kampir sirg’ana-sirg’ana uning qarshisiga chikdi. «Volga» g’iyqillagancha siypanib to’xtadi. Kabinadan haydovchining barmoq o’qtalib bo’g’iyagancha allanima degani eshitildi. Jonholatda kampir mashinaga yopishdi, yalinib-yolvorgach, basavlat kiyingan haydovchi ilojsiz eshikni ochdi.
- Qayerga borasiz, xolamoyi?
Shartta mashinaga o’tirib olgan kampir uzoqqa imo qildi.
- Vaqtim ziq, xolamoyi. Tushadigan joyingizni ayting.
Esginam qursin, - deb kampir peshonasiga urdi. U bundan bir soatcha burun allakaysi avtobus bekatida sumkasini unutib koldirgan ekan, shuni yig’lamokdan beri bo’lib gapirdi.
- Sumkada nimalar bor edi, xolamoyi?
- Yangi paltocha, yana boshqa mayda-chuydalar...
- Vey, qoldirgan joyingizda turarmidi. Bosh- ko’zingizdan sadaqa endi. Sumkangizda tilla yo’q ekan- ku, ishqilib?
Kampirning gumoni oshib, yuragi achishdi:
- Bugun nevaramning tug’ilgan kuni. Paltochani maktabga kiyib bormoqchiydi.
- O’sha bekatda odam ko’pmidi, xolamoyi?
- U yonimda bir kishi, bu yonimda yelkasiga papka osgan qizaloq o’tiruvdi.
- Ko’rsangiz, taniysizmi o’sha bekatni?
Kampir indamay har tarafga alangladi. Haydovchining toqati toq bo’ldi.
- Ortiq olib yurolmayman ko’chama-ko’cha, xolamoyi. Vokzalga chiqib ketyapman.
- Tag’in ozroq yur, jon bolam, manavs ko’chaga, - deya turib, kampir birdan qichqirib yubordi. - Ana, ana shu.
U cho’ntagidan pul chiqardi-da, haydovchining yoniga tashladi. Haydovchi buni bilmaganga olib, kampirni mashinadan tushirdi. Ko’k soyabon ostidagi skameykada o’n yoshli chamasi qizcha yelkasida papka, tizzasida jigarrang sumkani quchoqlaganicha diydirab o’tirardi. Kampir inqillab-sinqillab bordi-yu, qizchani bag’riga bosdi. Ko’karib ketgan betlarini silab-siypab:
- Voy, umringdan baraka topkur, tasaddug’ing ketay, bolajonim-ye, yaxshiyam sen borsan-a! - deya duo qila ketdi.
- Hali avtobusga chiqayotganingizda ketingizdan sumkani oborgan edim, qaramasdan ketib qoldingiz, - dedi qizcha.
- Esginam qursin, - deb kampir duxoba paltosi chuntagidan bir so’m chiqarib qizga uzatdi. Qizcha xuddi xunuk narsaga ko’zi tushganday g’alati bo’ldi, pulni olmasdan kampirning yuziga «nima uchun» deganday qarab qo’ydi-da, yo’lakdan pildirab jo’nadi. Kampir uning ketidan:
- Munchayam orli, tortinchoq bo’lmasang, hoy qiz, otingni ham aytmading-a, - deb qoldi.