Adabiy tur tushunchasi. Badiiy adabiyotni turlarga ajratish
prinsiplari. Adabiy turlar orasida chegaraning shartliligi. Adabiy turlar
mavqeining o‘zgaruvchanligi.
An’anaviy ravishda badiiy asarlarni uchta katta guruhga — epik,
lirik va dramatik turlarga ajratib kelinadi. Adabiyotshunoslikda badiiy
asarlarni turlarga ajratish masalasi qadimdan ishlanib keladiki, bu
uning adabiyotshunoslikning muhim nazariy masalalaridan ekanligini
ko'rsatadi. Miloddan avvalgi 384-322 yillarda yashagan qadim yunon
qomusiy olimi Aristotel (Arastu) o'zining «Poetika» nomli asarida
badiiy asarlarni turlarga ajratish an’anasini boshlab bergan. Aristotel
san’atni tabiatga «taqlid qilish» deb tushungan va uning fikricha,
tabiatga uch xil yo'sinda: 1) o'zidan tashqaridagi narsa to'g'risida
hikoya qilayotgandek; 2) taqlidchi o'z holicha qolgan, qiyofasini
o'zgartirmagan holda va 3) tasvirlanayotgan kishilami faol harakatda
taqdim etgan holda taqlid qilish mumkin. deb bilgan. Ko'ramizki.
bu o'rinda badiiy adabiyotning uchta turi: epos, lirika va drama
ajratilmoqda. Adabiy turlami ajratishda taqlid usulini asosga qo'yish
an’anasi XYIII asrgacha davom qilib keldi. XYIII asrga kelib nemis
faylasufi Gegel badiiy adabiyotni turlarga ajratishda tasvir perdmetini,
ya’ni konkret asarda nima tasvirlanayotganini asos qilib oldi: epos -
voqeani, lirika - ruhiy kechinmani, drama harakatni tasvirlaydi.
Keyinroq, XIX asrda yashagan rus tanqidchisi V.G.Belinskiy ham,
asosan, Gegel an’anasini davom ettirdi. Ayni paytda, u asardagi
obyekt (voqelik) va subyekt (ijodkor) munosabatini ham e’tiborga
oldi, ya’ni eposda obyektivlik, lirikada subyektivlik, dramada ikkisining
qorishiqligi kuzatilishini ta’kidladi. Eposni «obyektiv poeziya» (poeziya
Do'stlaringiz bilan baham: |