Dinlari tarixi

Altar — (lot. «baland») xristian cherkovida ibodatxonaning mehrob 
va minbar o‘rnatilgan eng baland qismi.
Apokalipsis (Vahiynoma) — «Yangi Ahd»ning tarkibiy qismi bo‘lib, 
uni «Injil» mualliflaridan biri Ioann ilohiy ilhom orqali yozgan, deb 
e’tiqod qilinadi. 
Aqida — arab tilida biror narsani bir-biriga bog‘lash ma’nosini 
anglatadi. Istilohda esa aqoid ilmining mashhur nomlaridan biri. 
Dyakon (yunoncha «xizmatchi») — xristian cherkovlaridagi eng 
quyi ruhoniylik darajasi. 
Ekstremizm — o‘z maqsadi yo‘lida turli haddan ortiq keskin chora-
tadbirlar ko‘rishga tarafdorlik.
Evolutsionizm — dinshunoslikda din ham dunyoning shakllanishi 
kabi bosqichma-bosqich soddadan murakkabga qarab rivojlangan degan 
g‘oyani ilgari suruvchi ta’limot.
Fanatizm — mutaassiblik.
Faqih
— fiqh ilmining bilimdoni.
Fatvo
— fiqhning dinda paydo bo‘lgan yangi muammolarni 
Qur’onga zid kelmaydigan ravishda hal qilib chiqargan fiqhiy hukmi.
Fiqh (arab. «tushunish») — shariat qonun-qoidalarini o‘rganuvchi fan.
Fundamentalizm — ma’lum din vujudga kelgan ilk davriga qaytish 
va bu yo‘l bilan zamonaning barcha muammolarini hal qilish mumkin 
degan fikrni ilgari surish ta’limoti.
Gebrlar — Erondagi zardushtiylik diniy e’tiqodini saqlab qolgan 
etnokonfessional guruhlar. Gebrlar rasman mayda millat hisoblanib, 
bugungi kunda Eronda 45 ming kishini tashkil etadi. Ular asosan 
Tehron, Kirmon kabi shaharlar va ularning atorflarida yashaydilar. 
GLOSSARIY

---

139
Hadis (arab. «yangi; so‘z») — Muhammad (s.a.v.) payg‘ambarning 
aytgan so‘zlari, qilgan ishlari haqidagi rivoyatlar.
Haniflik — islomdan avval Arabiston yarim orolida mavjud bo‘lgan 
yakkaxudolik g‘oyasi.