Dostonining boblar boLayli va Majnunyicha tavsifi

Dostonning 3-bobi Muhammad paygishlangan. Bu bobda Navoiy Muhammad paygabarlik osmoni)ning quyoshi deb atab, Odam Atoni uning daraxtidagi mevaga oati vositasida payg hotamning alif? sida uning oti yashiringanini aytadi:

Ul muhri xututi vasfi zoting, Xotam iyu si oting.

Navoiy naambar va uning oilasiga yuz ming salavotu vasflar aytish bilan yakunlaydi.

4-bob Merifiga bagroj tunini taxshatib, uning har bir yulduziga quyosh rashk etadi deb yozadi:

4-bob Merifiga bagroj tunini taxshatib, uning har bir yulduziga quyosh rashk etadi deb yozadi:

Kim rangi edi chu mushki nobi, Har yulduzi rashki oftobi.

Navoiy Muhammad paygkka koati vositasida bayon qilar ekan, sayyoralar, yulduzlar, ozda tutib, Meambar Ollohning huzuriga oy bolib qaytdi, gavhar boz taz ichiga oladi. Navoiy dastlab sorif berar ekan, uni eng ajoyib gavhar, mavj urgan dengizga oz taz ichiga oladi. Navoiy dastlab sorif berar ekan, uni eng ajoyib gavhar, mavj urgan dengizga oz, ne balo ajab guharsen, Gavhar neki, bahru mavjvarsenatining yetakchilik qilishini kuzatish mumkin. U fazilatda Turdagi Muso, qanoatda Qofdagi Anqoga oXamsayub vale nishoni.

Bobda Dehlaviy sohiri Hind (hind sehrgari) talkasidek borgach bu tilism sohiri Hind, Jodulig

Har safhai nazmi gohi tahrir, Fitna aro bir savodi Kashmir.

6-bob Mavlono Nuriddin Abdurahmon Jomiy madhidadir. Navoiy Jomiy ismidagi sou berib, uning oti ham, zoti ham dir deydi:

6-bob Mavlono Nuriddin Abdurahmon Jomiy madhidadir. Navoiy Jomiy ismidagi sou berib, uning oti ham, zoti ham dir deydi:

Sochib laqabi jahon aro nur, Zoti bila nurun alo-nur.

Navoiy bu olalagicha yaratmagan bozining besh xazinasi, yaSilsilatu-z-zahabTuhfatu-l-ahrorSubhatu-l-abrorAhsanu-l-qisasYusuf va ZulayhoDevonkidlaydi.

Dostonning 7-bobi zamona hukmdori Sulton Husayn Boyqaroga baglsa-da, chumoliga shikast yetsa korni falak yuksakligida boishlangan. Navoiy Husayn Boyqaroni shariatning himoyachisi, adolatparvar, saxovatpesha, bunyodkor shoh, fiqh ilmida Abu Hanifa singari yuksak darajaga ega shaxs sifatida madh qiladi. Shoirning yozishicha, u qilichi bilan sherni mahv etishdek qudratga ega boz yoshini tiyolmaydigan, shohlar orasidagi olgani holda darveshlar oldida tuproqdek xokisor podshohdir: