Birinchidan, tumanlar va xo'jaliklararo suvg'orish sistemalarini takomillashtirishimiz kerak.
Ikkinchidan, ekiladigan har bir ekinning suvga bo'lgan extiyojini, miqdorini va vaqtini aniqlab, ularga tegishli suvni faqat kerakli vaqtidagina berishimiz kerak.
Uchinchidan, respublikamizning keskin kontinental iliq va quruq iqlimi sharoitida bug'lanishning ko'p ekanligini xisobga olib, er osti suvining sathini muntazam 3 metrdan chuqurda ushlashimiz kerak. Bu esa erning sho'rlanishiga imkoniyat bermaydi.
To'rtinchidan, Qoraqalpog'iston sharoitida yuqorida ta'kidlangan ilojlarni to'liq amalga oshirish, yangidan er o'zlashtirishni vaqtincha to'xtatib turishimiz kerak. Yangi erlarni o'zlashtirishga ketadigan sarf-xarajatlar hozirgi dexqonchilik uchun foydalanilayotgan erlarning madaniyatini orttirishga sarflanishi kerak. Shu bilan bir qatorda dexqonchilikning strukturasini ham o'zgartirishga to'g'ri keladi. Shuningdek, suvni tejash maqsadida, suvg'orishga talab uncha kuchli bo'lmagan ekinlarni ko'proq ekishimiz kerak. Dexqonchilikda almashlab ekish sistemasini to'liq amalga oshirish, ekishdan boshlab hosilni to'liq yig'ib olishgacha qishloq xo'jalik ekinlarining agrotexnikaga bo'lgan talabi o'z vaqtida olib borilgan bo'lishi kerak. Shundagina har bir gektar erning hosildorligini orttirishga, qishloq xo'jalik ekinlarining barcha turlaridan har yili hosil olishga, mahsulotning tan narxini pasaytirishga, umumiy olganda qishloq xo'jalik tarmoqlarining intensiv turda rivojlanishiga sharoit yaratilgan bo'ladi
.Ma'ruza N«7
Do'stlaringiz bilan baham: |
