Ф. Хўжаев, К. Рахимқулов, Б. Нигманов

Узун таёқ эстафета» ўйини (1-расм). Ўқувчилар 2-3 командига бўлинадилар ва икки кишилик колонна бўлиб, узун таёқни (шитни) қўлга оладилар. Таёқни ўнг томонда тургуналар ўнғ қўл билан, чап томонда тургуналар чап қўл билан ушлайдилар. Ҳар бир колоннанинг олдида 10-15м масофада байроқчалар ўз байроқчаси томон югуриб бориб атрофидан айланиб ўтиб бўлиб жойига турган команда ғолиб ҳисобланади. Ўқитувчи командалар орасидаги масофага эътибор бериши керак, чунки байроқни айланиб ўтаётганда таёқлар бир бирига тегиб кетиши мумкин эмас. 4-5 марта қайтарилади.

«Мерган» ўйини (2-расм). Ўқувчилар икки командага бўлиниб, юзлари бир-бирига қараган ҳолда сафга турадилар. Ўртага ҳар бир командадан 6-8м нарида булава қўйилган бўлади. Сигнал берилиши билан ҳар қайси қатордаги болалар галма-галдан тўпни булавага отиб уни уриб йиқитишга ҳаракат қиладилар. Қайси команда булавани кўпроқ уриб туширган бўлса, ўша команда ғолиб ҳисобланади.

3. 
   «Тақиқланган ҳаракат» ўйинини ўтказишда ўқўвчилар ораларини очиб бир шеренга бўлиб сафланадилар. Ўқитувчи ўқувчиларга аввалдан уқтириб тақиқланган ҳаракатлардан ташқари ҳамма ҳаракатларни ўзи билан бирга бажаришни тайинлайди. Масалан, қўлларни елкага қўйиш тақиқланган ҳаракат, дейлик. Ўқитувчи ҳар хил машқларни бажарди, ўқувчилар унинг ҳаракатларини такрорлайди. Шу ҳаракатларни бажариш жараёнида ўқитувчи кўлларини тўсатдан елкасига қўяди, яъни тақиқланган ҳаракатни бажарди.
   

Ўйинчилардан кимда ким шу ҳаракатни бажариб қўйса, у бир қадам қўйган бўлса, у энг кўп хато қилган ҳисобланади. Ҳар қайси машқдан сўнг тақиқланган ҳаракат алмаштириб борилди. у тарзда ўйин ўз ичига ҳар хил ҳаракатларни олади.

4. 
   «Биз қўвноқ болалар» ўйин. Ўйновчиларнинг ҳаммаси майдончанинг бир томонидаги чизиқнинг орқасида туриб қуйидаги сўзларни гапирадилар: «биз қувноқ болалар югуриш ва ўйналашни севамиз, қани бизга етиб кўрингчи». Бу сўзларни айтиб бўлганларидан кейин ҳамма болалар қарама-қарши томондаги хонага югуриб ўтадилар, онабоши эса майдончанинг ўртасида туриб уларни «тутишга» ҳаракат қилади. «Тутиилганлар» онабошига ёрдамчи бўлиб қоладилар. Ҳамма ўйинчилар тутиб бўлингандан сунг, ўйин тугайди. Чизиқдан ташқарида ушлаш мумкин эмас. Ўйинчиларнинг майдончадан ташқарига югуриб чиан этилади.
   
5. 
   «Қопқон» ўйини (4-расм) бадарилади. Ўқувчилар бир-бирининг ичига жойлашган икки айлана ҳосил қилиб турадилар, 6-8 ўйинчилар ички айланада турадилар. Булар сичқонлар вазифасини ўтайдилар. 13-15та ўйинчи ққон ролида бўлиб, ташқи айланага сафланадилар. Иккала айланадагилар ҳам
   

қўл белда турган ҳолда ички айланадигалар ҳам қўл ушлашиб турадилар. Ўкитувчининг биринчи сигналида қўллар белда турган ҳолда ички айланадагилар ўнг томонга ён билан юрада ташқи доира юришдан тўхтайди ва ўйинчилар қўлларини юқорига кўтарадилар. Бу-қопқон очилганини ифодалайди. Бундан фойдаланган «сичқонлар» айланади ташқарига чиқиб ва ичкарига 2 марта чапак чалинганда қопқон бекилади, ташқи айланадаги ўйинчиларга қўшилиб айланани кенгайтидилар. Ўйин 2-3 та ўинчи тутилмай қолгунча давом эттирилади. Қўлга тушмаган ўқувчилар рағбатлантирилади. Ҳамма ўйинчилар сичконлар ролини бир-бир ўйнашлари лозим.

6.