Фалсафий антропология -инсон ҳакидаги таълимот

интровертив

• экстровертив

• инсоннинг онг, жон,
• руҳият,
• инстинктлар, нуқсонлар,
• фазилатлар каби
• муҳим ху-
• сусиятларини таҳлил
• этиб, уни «ичдан»
• тушуниш, англаб
• етишни назарда
• тутади

• инсонга назар ташлаш,
• унинг моҳиятини таҳлил
• қилиш гўёки «сиртдан»
• амалга ошириладики, бу-
• нинг натижасида диққат
• марказидан унинг ижти-
• моий ва табиий моҳияти
• ўрин олади; тегишли мўл-
• жалларга мувофиқ инсон-
• нинг Худо, космос, универ-
• сум ва шу кабилар билан
• алоқаси таҳлил қилинади.

• ШАРҚ ФАЛСАФАСИДА
• ИНСОН

• Қадимги Шарқ, хусусан Хитой
• фалсафий тизимлари

• социоцентрик концепциялар
• (гуруҳий, умуминсоний, касбий, миллий ва ҳ.к.)

• ҚАДИМГИ ҲИНД ФАЛСАФАСИ

• антропоцентризм

• МАСАЛАН:

• Буддизмда нирванага эришиш инсон барча ниятларининг пиро-
• вард мақсади деб эълон қилинади. Нирвана жоннинг шундай бир
• ҳолатики, бунда ҳар қандай майллар йўқолади ва ички уйғунлик
• юзага келади, мутлақо эркинлик ва ташқи дунёга қарам эмаслик
• туйғуси пайдо бўлади.

• ТЕОЦЕНТРИЗМ КОНЦЕПЦИЯСИ

• Бу концепцияга мувофиқ ҳамма нарсани Худо белгилайди. Христианликнинг
• моҳиятини акс эттирувчи турли креационистик назарияларга кўра бутун дунё,
• шу жумладан жонли дунё (ўсимликлар, ҳайвонлар, инсон) дарҳол ва ўзининг
• мукаммал кўринишида яратилган. Инжилнинг дунё олти кунда яратилгани
• ҳақидаги ривоятига асосланган бу нуқтаи назар европаликлар тафаккурида
•