Farmatsevtika menejmenti
Download 1.37 Mb.
|
FARMATSEVTIKA MENEJMENTI
- Bu sahifa navigatsiya:
- Rahbarlik uslublarining shaxsiy xislatlar nuqtayi nazaridan solishtirma tavsifi
- Avtokrat
- Ishlab chiqarishga etibor 16.2- chizma „Menejment panjarasi“.
16.6. Hozirgi zamon rahbarlik
uslublarining tavsifi Rahbarning o‘zini tutishidagi ustuvor yo‘nalish rahbarlikning turli uslublarida o‘z aksini topadi. Rahbarlik uslubi — bu jamoani qo‘yilgan maqsadlarga erishilishiga rag‘batlantirish uchun ta’sir etish usullari, uslublari tizimi. Rahbarlik qilish uslubi rahbar ishining tizimini, uning shaxsiy mehnatining tashkil etilishi va qo‘l ostidagi xodimlar bilan o‘zaro munosabatlarini belgilab beradi, u ham subyektiv, ham obyektiv asosga ega. Rahbarlik uslublarini belgilashning uchta asosiy yondoshuvlari mavjud: 1) shaxsiy xislatlari nuqtayi nazaridan; 2) o‘zini tutishiga qarab yondoshuv; 3) vaziyatga qarab yondoshuv. Birinchi yondoshuvga, asosan, rahbarlikning shartli ravishda nomlanadigan, bir o‘lchamli uslubi ikkinchi va uchinchi yondoshuvga asosan esa — ko‘p o‘lchamli uslublari ajratiladi. Rahbarlarning shaxsiy xislatlariga qarab quyidagi uslublari ko‘rib chiqiladi: avtoritar (ma’muriy-tasarrufiy, avtokratik); demokratik (kollegial); liberal. Rahbarlikning ushbu uslublari, asosan, majburiyatlarning taqsimlanishi va vakolatlarning boshqaga o‘tkazilishi tartibi hamda boshqaruv qarorlarini tayyorlash, qabul qilish va bajarilishini tashkil etish usullari bilan farqlanadi. 16.6- jadvalda rahbarlik uslublarining shaxsiy xislatlar nuqtayi nazaridan solishtirma tavsifi keltirilgan. 16.6- jadval Rahbarlik uslublarining shaxsiy xislatlar nuqtayi nazaridan solishtirma tavsifi
Demokratik tarzda boshqariladigan jamoada, rahbar ishda, xizmat safarida yoki mehnat ta’tilida bo‘lishidan qat’iy nazar, faoliyat ko‘rschatkichlari va tashkil etilishi barqaror bo‘ladi. Avtokrat — rahbarning ishda yo‘qligi jamoa ishining natijalari ancha yomonlashishiga sabab bo‘ladi, bunda ish rahbar qaytganidan so‘ng yana faollashadi. Liberal rahbar tomonidan boshqariladigan jamoada, faoliyat rahbar ishda bo‘lgan vaqtidagiga nisbatan, u ishda bo‘lmagan vaqtida ko‘proq faollashadi. Amalda rahbarlikning u yoki bu turiga bekamiko‘st to‘g‘ri keladigan rahbar bo‘lmaydi, bunday ajratish nisbiydir. Shuning uchun rahbarlik uslubi deganda, rahbarning xizmatda o‘zini tutishidagi ustuvor xislatlari tushuniladi. Shuni yodda tutish kerakki, rahbarlik uslubini belgilab beruvchi sharoitlar o‘zgarishi bilan uslub ham o‘zgarishi mumkin. Rahbarlik uslublarini axloqiy yondoshuv asosida rahbarning qo‘l ostidagi xodimlarga e’tibor qilish darajasi va hal qiladigan ishlab chiqarish masalalari bo‘yicha ajratadilar. R. Bleyk va Muton tomonidan „menejment panjarasi“ (16.2- chizma) yasalib, u rahbarlikning, 1 dan 9 gacha shkala bo‘yicha bo‘linadigan ikkita mezon bilan aniqlanadigan beshta asosiy uslubini o‘z ichiga oladi:
16.2- chizma „Menejment panjarasi“. 1) odamga e’tibor — vertikal o‘q, 2) ishlab chiqarishga e’tibor — gorizontal o‘q. R. Bleyk va Muton „menejment panjarasi“ ning quyidagi beshta nuqtalariga ta’rif beradilar: 1.1 — „qashshoqlikdan qo‘rqish“. Vakolatlarni boshqaga o‘tkazish uslubi (yo‘lga solingan ishning tartibini buzish yondoshuvi). Ishning sifatini shunday darajaga yetkazishki, unda ishdan bo‘shatilmasligi uchun rahbar tomonidan atigi minimal harakat talab qilinsin; 1.9 — „dam olish uyi“. Liberal uslub. Rahbar yaxshi, iliq insoniy munosabatlarga e’tiborni qaratib, do‘stona muhitni yaratadi, biroq berilgan topshiriqlarning samaradorligi haqida kamroq qayg‘uradi; 9.1 — „nufuz-bo‘ysunuv“. Avtoritar uslub. Rahbar bajariladigan ishlarning samaradorligiga ahamiyat berib, ammo qo‘l ostidagi xodimlarning ma’naviy kayfiyatiga e’tibor qaratmaydi; 5.5 — „tashkilot“. Kompromiss yondoshuv. Rahbar, yuqori unumdorlik bilan ishlash talablari va jamoaning yaxshi ma’naviy kayfiyatda bo‘lishi o‘rtasida muvozanat holatini topib, topshiriqlarni qoniqarli sifatda bajarilishiga erishadi. Ishdan o‘rtacha qoniqish, kelishib ishlashga va an’analarga bo‘lgan moyillik, optimistik qarashlar rivojlanishiga to‘sqinlik qiladi; 9.9 — „komanda“. Demokratik uslub. Qo‘l ostidagi xodimlarga va ish unumdorligiga katta e’tibor berilgani sababli rahbar xodimlarning tashkilot maqsadlariga ongli ravishda qo‘shilib ketishlariga erishadi. Bu ham yuqori ma’naviy kayfiyatni, ham yuqori samaradorlikni ta’minlaydi. R. Bleyk va Muton rahbar o‘zini 9.9 nuqtasidagi uslubda tutishi eng samarali hamda oqilona degan nuqtayi nazardan kelib chiqardilar. Ularning fikricha, bunday rahbar odamlar haqida g‘amxo‘rlikni ham bundan kam bo‘lmagan darajada mehnat unumdorligi haqida ham o‘ylaydi. Kasbiy tayyorgarligi va maqsadga ongli munosabatda bo‘lish barcha rahbarlarga 9.9 uslubga yaqinlashish va buning oqibatida o‘z ishining samaradorligini oshirish imkonini beradi. Samarali rahbarlik qilishga vaziyatga qarab yondoshish rahbarlarni o‘zining tutishiga ta’sir etadigan uchta omilga asoslangan: rahbar va jamoa a’zolari o‘rtasidagi munosabat; masalaning tuzulmasi (uning yangiligi, ifoda etilishining aniqligi va strukturizatsiyasi); lavozim vakolatlari. Fidler tomonidan vaziyatli model yaratilgan bo‘lib, u vaziyatlar rahbarlik uslubining tanlovini belgilab berishini isbotlaydi. Yuqorida aytib o‘tilgan omillar eng katta yoki eng kichik qiymatga ega bo‘lgan vaziyatlarda, vazifaga yo‘naltirilgan rahbarlik uslubi, ya’ni avtoritar uslubga yaqini eng samarali bo‘ladi. Rahbar uchun o‘rtacha darajadagi qulay vaziyatlarda insoniy munosabatlarga yo‘naltirilgan (demokratik) rahbarlik uslubi ma’qulroqdir. Shunday qilib, rahbar-yetakchi har bir aniq vaziyatning xususiyatlariga qarab rahbarlikning turli usullari bilan ishlashi va ularni amalga oshirishi lozim. Yetakchilikka vaziyatga qarab yondoshish rahbarlik qilish samaradorligini oshirishning bir nechta usullarini ochib beradi: rahbarning shaxsi bilan psixologik hamjihatlikka erishish uchun guruhlarni qaytadan tuzish; masalalarni qayta loyihalashtirish; lavozim vakolatlarini modifikatsiya qilish. Uslubning qo‘llanishi 3ta asosiy omilning ta’siriga asoslangan: vaziyat, rahbarning shaxsiy xislatlari va jamoaning o‘ziga xos xususiyatlari. Shu nuqtayi nazardan rahbarlikka, har bir aniq holatda rahbarlikni muvaffaqiyatli amalga oshirish o‘ziga xosliklarga ega bo‘lib, rahbarning qo‘l ostidagi xodimlar bilan alohida o‘zaro munosabatlarini taqozo etishiga asoslangan, vaziyatga qarab yondoshish eng ma’qulroqdir. Ushbu o‘zaro munosabatlar quyidagi tenglamaga asoslanadi: UR = F(RPC) bunda, UR — muvaffaqiyatli rahbarlik; F — funksiya; R — rahbar; P — qo‘l ostidagi xodimlar; C — vaziyat. Agar rahbar, qo‘l ostidagi xodim va vaziyat bir-biriga muvofiq bo‘lsa, jamoani boshqaruvi muvaffaqiyatli bo‘ladi. Rahbarlikning uslubi, faqat u qo‘l ostidagi xodimlarning yetuklik darajasiga muvofiq bo‘lgan taqdirdagina samarali bo‘ladi. P. Xersi va K. Blanshar yetakchining vaziyat nazariyasini ishlab chiqdilar va uni „hayotiy sikl nazariyasi“ deb nomladilar. Mazkur nazariyaga muvofiq, rahbarlikning eng samarali uslublari ijrochilarning „yetukligi“ga bog‘liqdir. Bajariladigan vazifaga qarab alohida ijrochilar va guruhlar turli „yetuklik“ darajasini namoyon qiladilar. „Yetuklik“ qo‘l ostidagi xodimlarni o‘z ishini mustaqil bajara olish, o‘z zimmasiga qo‘shimcha javobgarlikni olish, muvaffaqiyatga va tashkilot maqsadlariga erishish istagi hamda ishlash qobiliyati bilan tavsiflanadi. Qo‘l ostidagi xodimlar bunday xislatlarga qanchalik ko‘p ega bo‘lsalar, ularning tajribasi va ma’lumoti qanchalik yuqori bo‘lsa, ular shunchalik yetuk bo‘lib hisoblanadilar. Tegishlicha rahbar ham ijrochilarning yetukligiga qarab o‘zini tutish usulini o‘zgartirishi lozim. Rahbarlik qilishning ijrochilarni aniq bir yetuklik darajasiga muvofiq bo‘lgan to‘rtta uslubi ajratiladi (16.7- jadval). 16.7- jadval Download 1.37 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling