Favoyid ul-kibar alif harfining ofatlarining ibtidosi «favoyid»din

www.ziyouz.com kutubxonasi 

225

Menki hijron neshidin bir lahza topmasmen amon. 

Ashk uza qolqir zaifu zor jismim ohdin,  

Tund yel tahrikidin andoqki, bahr uzra samon. 

Eldin o‘lmishmen ramida ani rom aylay debon,  

Lekin ul yor elga rom, ammo erur mendin ramon. 

Bu fano dayrida har damkim o‘tar, tut mug‘tanam  

Kim, yana bir damg‘acha  mumkin emas bo‘lmoq zamon. 

Ey Navoiy, davr agar budur, meni mast etkali

Sen to‘la quykim, men aning sofu durdin tolg‘amon. 

443

Ul koni malohatda demon bor edi bir on,  

Lav tanzur fi husnihi-l-on kamo kon. 

In ihtariqa jismi min nori havoyih,

Kuymasligi xasning choqin yetkanda ne imkon. 

O‘lgum susabon hajr biyobonida, rahm et,  

Konat shafahak-aynu hayot ano atshon. 

Yo qurratu ayni ji’ va-r-ham bidumu’i,

Kim qildi bu selob ko‘zum uyini vayron. 

Ey qonki, ko‘zumdin oqasen rahmki, o‘lgum,  

Min jayri dami-l-ayni lano hosilu iyqon. 

Lav lam yakuni-r-royihati-l-manzili salmo,

Yuz qatla band manzilidin ketmish edi jon. 

Har vajh ila gar o‘lsa Navoiy ne ajabkim,  

Min kulli vujuhin sufi vajhika hayron. 

444

Ey, yuzung ustida ko‘z andoqki, oraz uzra ayn,  

Nun bila ikki qoshing ichra tafovut binu bayn. 

Men kimu taqvo musulmonlarki, har soat solur  

Ko‘ngluma ul ikki kofir ko‘z xayoli sho‘ru shayn. 

Anjum istar charx tosida tugonlar ishqdin, 

To ko‘rubtur ul muqammirvash qo‘lida ka’batayn. 

Yirtting umrum sijillin, tig‘ ila boshim chopib,  

Qolmadi bo‘ynumda hijron o‘lturub bori bu dayn. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar