Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
315
Kelgil, ey oromi jonimkim, tilaydur jon seni,
Chehra ochkim, ko‘rmak istar diydai giryon seni.
Ey g‘izoli mushkbo‘, kelkim, quyundek qolmadi
Vodie axtarmag‘an, istab bu sargardon seni.
Sen pariy pinhon uchun men ham kamoli za’fdin,
G‘oyib o‘ldum el ko‘zidin, ko‘rgali pinhon seni.
Qon aro gar g‘arqasen, ey ko‘z, ne tongkim, bir boqib
Zor ko‘nglumni chu qatl etting, tutubtur qon seni.
Garchi mumkin yo‘q, vale, bir qatla kirsang ilgima,
Borsa bosh, eldin chiqarmoq o‘zga ne imkon seni.
Ko‘z yo‘lungdin olmasam, ayb etmagil, ey mug‘bacha,
Aylay olmon diydadin g‘oyib meni hayron seni.
Ey pariy, gar telbarab bo‘lmish Navoiy darbadar,
Bu anga maqsud erurkim, istagay har yon seni.
619
To parishon qoshlaring oshufta hol etmish meni,
Notavonlig‘ ichra andoqkim, hilol etmish meni.
Ko‘zda su, ko‘ngulda qayg‘u, tan zaifu jon nahif,
Ey musulmonlar, ko‘rung hijron ne hol etmish meni.
Pand ila zajring jununum daf’i etmas, ey hakim
Kim, pariy ruxsorai Majnun misol etmish meni.
Jon berib, bir nofai zulfidin dedim savdo qilay,
Bu sifat savdoyi ul fikri muhol etmish meni.
Ichkali la’li mayidin hushu aqlim qolmamish,
Boda mast erdi ajab bee’tidol etmish meni.
To qadah chektim, qilurlar mendin el kasbi nashot,
Buyla sa’d ul axtari farxundafol etmish meni.
Yoshurun may tarki etmon, garchi shayxi xonaqah,
Ey Navoiy, so‘fiyu zohid xayol etmish meni.
620
Zaxmima marham yoqib. g‘amgin ko‘ngul shod o‘lmadi,
Raxnag‘a balchig‘ suvab, vayroiim obod o‘lmadi.
Ul muvallih charxekim, sovurdi aqlim xirmanin,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: