|
www.ziyouz.com kutubxonasi
371
Anikim, mahrami asror dedim,
Darddin ko‘ngli xabardor dedim.
Chiday olmay qatiq ahvolimdin,
Ollida shammai o‘z holimdin.
Dedimu, vah, demagay erdim kosh
Kim, demas so‘znn o‘zum qildim fosh.
Zor jismimg‘a anolar keldi,
Telba boshimg‘a balolar keldi.
Charx yog‘durdi manga tig‘i sitam,
Balki davron hamu davron eli ham.
Kimki, yorim edi tavri ahsan,
Bo‘ldi jonimg‘a qatiqroq dushman.
Uzu yot neshi malolat urdi,
Yeru ko‘k boshima tosh yog‘durdi.
Aqrabo tang‘a urub tig‘i jafo,
Ko‘zuma ignalar urdi zuafo.
Kechibon boshtin ayog‘din tushtum,
O‘lgali za’f ichida yovushtum.
Dardu ranjim haddu g‘oyatdin ko‘p,
Marazim bo‘ldi nahoyatdin ko‘p.
Tanda yuz dardu suubat ko‘rdum,
Jonda yuz oncha uqubat ko‘rdum.
To ishim o‘lmak ila tutti qaror,
Bo‘ldi boshimdin atibbog‘a firor.
Men bo‘lub umr ila jondin novmid,
Shah berib vasl ummidig‘a navid.
Yana bu so‘z bila jone topibon,
Bir dam o‘lmakdin amone topibon.
Meni badro‘zg‘a, vah, qaysi visol
Kim, xayolimda visol erdi muhol.
Mingdin ortuq manga tobi’ bila xayl,
Biri imdodima ko‘rguzmadi mayl.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: | 
