|
www.ziyouz.com kutubxonasi
372
Ulki, ishqida malolim bu bo‘lub,
Shiddati hajrida holim bu bo‘lub.
Demayin bir dog‘ekim, bemore,
Ishqim o‘ti aro kuygan zore.
Bir buzug‘ kunjida afgor o‘ladur,
Dardi hijronim aro zor o‘ladur.
Boribon shefta ko‘nglin so‘rayin,
Lutf ila jismig‘a jon yetkurayin.
O‘tti bu zorlig‘img‘a ikki yil,
Har zamonin ikki yil chog‘lig‘ bil.
Emdikim, yuzida xat bosh urmish,
Gulig‘a sabza sipah kelturmish.
Gah-gahe holima parvo aylar,
Sa’b holimni tamosho aylar.
Lek bilmon anga kimdur ashob,
Kim bila har dam ichar bodai nob?
Kim bila kunduz ekin behudu mast,
Kecha qay bazmda erkin pobast?
Kimga bu nav’ balo bo‘lsa nasib,
Mast xushroqdurur ul zori g‘arib.
XXIX
Soqiyo, ko‘nglum etar boda havas,
Lutf qilg‘ilki, erurman bekas.
Tut g‘arib un bila paymona manga,
Ko‘rguzub xulqi g‘aribona manga.
Yig‘lamoq holima bir dam fan etay,
Zoru bekasligima shevan etay.
Kim, jahon ichra base sayr ettim,
Dayru masjidqa dog‘i ko‘p yettim.
Gah tushub xayli munojot ichra,
Gah qolib ahli xarobot ichra.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: | 
