Alisher Navoiy.
Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
268
Dayr ichra yana kirdim bir jur’a uchun, vah,
Ul but manga minnat qo‘yar alminnatu lillah.
Masjidqa yana kirmasu yuz sajdag‘a qo‘ymas,
Har kimki, bo‘lur dayr ila but sirridin ogah.
But shohid erur, dayr dog‘i dayri fanodur,
Kufr ahli erur sirrini chun bilmadi gumrah.
Dermen kechakim tongla chiqay dayrdin, ammo
Loya’qil etar mug‘bacha may birla sahargah.
Soqiyg‘a vayo aksig‘a may ichra boqarmen,
Andin munga, mundin anga chun topmadim ashbah.
Dayr ichra bu kun kavsaru hur o‘ldi nasibim,
Tanglag‘a manga va’da berur voizi ablah.
Haq sirrini har kimga bayon etma, Navoiy,
Ta’n aylamagay, bilmas ulus anglasa nogah.
527
Tun-kunkim evrulur meni bemor boshig‘a,
Sudrab evursa kosh meni yor boshig‘a.
Netkay meni havoiy agar ashk durlarin
Sochsam borin bulut kebi dildor boshig‘a.
Ul naxl noz boshida guldur, yo‘q ersa charx
Payvand qildi gulni sapidor boshig‘a.
Boshim oqardi ishqda, yo ishq tig‘idin
Momug‘ yopushturuldi bu afgor boshig‘a.
Rahm etki, ishq jurmi bila chektilar meni,
Bog‘lab tanob bo‘ynuma, bozor boshig‘a.
Tun-kun hariri bo‘ldi quyoshning amomasi,
Tun chirmadi ola-bula dastor boshig‘a.
Boshida ham o‘tag‘ayu ham boda, ham itob,
Topti nelar yo‘l ul buti ayyor boshig‘a.
Muhlikdurur xumor meni kosh, ey rafiq,
Yetkursang erdi ko‘chai xammor boshig‘a.
Qatl aylar elni g‘adr ila gardun,
Navoiyo, Tufrog‘ ushbu qotili g‘addor boshig‘a.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: