tuda charogon xonaga, shiftdagi oltin ^andilga, nozik uymakorlik bilan ishlangan ^ubbasimon tokchalardagi munazdash idishlarga bir-bir tikildi.
Bundan bir yil mu^addam, ^aftada uch marta, xuddi shu muzayyan me^monxonaga uning dugonalari, dorussaltana zodagonlarining ojizalari yigalishar edi. Urtaga tutil- gan ^arir pardaning bu tomoniga yozilgan ipak kurpacha- larda utirishib, ^i^ir-si^ir kulishib uni—che^rasidan alla^anday nur yogilib turadigan dev^omat mudarrisni kutishar edi...
\alandar K,arno^iy kirib kelishi bilan yuzlarini ipak durralar bilan tusib olgan nozaninlar buyinlari va ^ullaridagi ^immatba^o zeb-ziynatlarini, oyo^larida- gi ^ush-^ush tilla ^al^ollarini 'nafis jaranglatishib, bir-birlarini turtishib, shoirning e’tiborini tortmo^chi bulishar, lekin jurttaga sovogini uyub olgan 1^alandar K,arno^iy, boshini kitobdan kutarmas, kutarganda esa yolgiz unga—Xurshida bonuga nigo^ tashlar edi...
Bonu upkasi tulib, kuzlarini yumarkan, esiga sunggi vido onlari tushdi. Ushanda, niko^ xutbasidan keyin, {^alandar uni iyagmdan ushlab boshini kutardi, guyo uni birinchi bor kurayotganday yuziga uzos tikilib turdi, keyin bulakcha bir me^r bilan yoshli kuzlaridan o^ista Uparkan:
—Xurshidam! —dedi ovozi darz ketib. —Uzimning shariy manku^am!..
Shariy manku^am!.. O parvardigori olam! Nechun ul mas’ud damlarni uzing in’om etib, nechun tagin uzing mazdum ^ilding? U darveshning yozugi ne?
Ma’yus xayollarga chumgan Xurshida bonu ^ulidagi oguni tamom esidan chi^argan edi, da^lizda ship-ship oyo^ tovushini eshitib ^ushiga keldi. "Guno^kor bandangni uzing kechirgaysen!"
Bonu mayizdekkina za^arni ogziga soldi-da, bir ^ul-g tum sovus sharbat ichib uzini yosti^sa tashladi.
Eshikdan kirgan kampir kuymalanib kelib, yoniga chukkaladi.
—Suv keltirdim, bolam, kuzingni och!..
Xurshida bonu boshini kutardi, bir ^ultumgina suv ichib, yana uzini yostshda tashladi. Suv tomogidan utishi bilan ichaklariga, yuk, yuragining ostiga chug tekkanday bulib "jaz" etdi-yu, besaranjomlanib ingradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
