Халқ таълими муассасалари фаолиятини

Tuproqshunoslikda geoekologiya


Tuproqshunoslikda ekologik masalalar XX asming 20-yillarida paydo bo‘idi va yangi yo‘nalish - “tuproqlar ekologiyasi” shakllandi. 1960 yillarga kelib geosistema va geoekologiya terminlari paydo bo‘lganidan so‘ng tuproqni “geosistemaning markazi” sifatida qarab, “tuproqlar ekologiyasi” ni geoekologiya deb nomlash hollari bo‘ldi. Lekin, bu terminning ishlatilishi ko‘pgina tushunmovchiliklar va noqulayliklarni keltirib chiqargani sababli 1990-yillaming boshlariga kelib tuproqshunoslar uchun tushunarli va qulay bo‘lgan “pedoekologiya” termini ishlatila boshlandi.


Hulosa


Demak, 1990-yillarning boshlariga kelib geoekologiya alohida fan sifatida uzil-kesil shakllandi hamda geograflar, geologlar va tuproqshunoslarning barchasi, biologlarning aksariyati va boshqa soha vakillari tomonidan geoekologiyaning geografik fanlar tizimiga kirishi e’tirof etildi.


Hozirgi sivilizatsiyaning barqaror rivojlanish konsepsiyasini amaliyotga tadbiq qilish uchun geoekologik bilimlarni umumlashtirish va geoekologiyaning metodologiyasini rivojlanish davri (1990-yillardan hozirgacha)


Bu davrning boshlanishiga 1987 yilda BMT qoshida Norvegiya sobiq bosh vaziri Gro Xarlem Brundtland raisligidagi Atrof muhit komissiyasining “Bizning umumiy kelajagimiz” nomli hisoboti hamda 1991 yilda nashr etilgan “Yerni asrash, Barqaror hayot strategiyasi” nomli asari asos bo’ldi.


Barqaror rivojlanish konsepsiyasini ishlab chiqish va hayotga tadbiq etishga 1992 yilda Rio-de-Janeyro shahrida bo’lib o‘tgan “Atrof muhit va rivojlanish” xalqaro konferensiyasida qaror qilinib, butun dunyo mamlkatlariga murojaat etildi.


Bu davrga kelib geoekologiyaning keng qamrovli, fanlararo yondashuvga ega bo‘lgan fan sohasi ekanligi, bunda geograflyaning markaziy o‘rin egallashi, geoekologik tadqiqotlarda geografik bilimlardan keng foydalanish lozimligi isbotini topdi. Hozirgi paytda geoekologiya tabiy muhitning (geotizimlaming) tabiiy va antropogen o‘zgarishining geografik oqibatlarini o‘rganish, ularni ekologik (ya’ni yashash sharoitiga ta’sirini) baholash bilan shug‘ullanadi. Geoekologiya geotizimlarni bir tomondan insonning yashash muhiti, ikkinchi tomondan esa uning ijtimoiy-iqtisodiy faoliyatining muhiti sifatida o‘rganadigan geografik fan bo‘lib shakllanganini V.B.Sochava, A.G.Isachenko, M.D.Grodzinskiy, A.A.Chibilev, B.A.Kochurov, A.A.Rafiqov va boshqalaming ishlarida ko‘rish mumkin.


Bu davrga kelib geoekologiyaning keng qamrovli, fanlararo yondashuvga ega bo‘lgan fan sohasi ekanligi, bunda geograflyaning markaziy o‘rin egallashi, geoekologik tadqiqotlarda geografik bilimlardan keng foydalanish lozimligi isbotini topdi. Hozirgi paytda geoekologiya tabiy muhitning (geotizimlaming) tabiiy va antropogen o‘zgarishining geografik oqibatlarini o‘rganish, ularni ekologik (ya’ni yashash sharoitiga ta’sirini) baholash bilan shug‘ullanadi. Geoekologiya geotizimlarni bir tomondan insonning yashash muhiti, ikkinchi tomondan esa uning ijtimoiy-iqtisodiy faoliyatining muhiti sifatida o‘rganadigan geografik fan bo‘lib shakllanganini V.B.Sochava, A.G.Isachenko, M.D.Grodzinskiy, A.A.Chibilev, B.A.Kochurov, A.A.Rafiqov va boshqalaming ishlarida ko‘rish mumkin.