I b L i s d e V o r I q I s s a

I
B L I S   D E V O R I  
(
Q I S S A
)  
Tohir Malik 
 
116 
library.ziyonet.uz/ 
 
olardim. 
 
-Mayli, faqat maktbini shu yerda bitirib olsin. 
 
-U yoqdagi maktabni nazarga ilmaysan, a? Adang oʻsha yoqda oʻqisa ham olim boʻlib 
ketdi-ku? Sen shaharda oʻqib nima karomat koʻrsatding? 
 
Toʻlqin gap mavzuini burish maqsadida Robiyani chaqirib, laganni uzatdi-da, amakisiga 
qarab: 
 
-Bu yerda yotishingiz gʻalati boʻlyapti. Uyga kiraylik, - dedi. 
 
-Yoʻq, bunaqa soz havoni qoʻyib, uyda yotish men uchun zindonga tushish bilan barobar, 
qoʻy jiyan, meni zoʻrlama. 
 
-Unda menam chiqib yotay. 
 
-Yoʻq, senlar nozik odamsanlar. Pashshaning qanotidan chiqqan shabadagi ham 
shamollaysanlar. Uyingda yotaver. Qoʻzivoy, koʻzing yumilib ketyapti, senam kira qol. 
 
Nuriddin oʻrnidan turib opoqdadasini quchoqladi-da, soʻridan tushib, uyiga kirib ketdi. 
Toʻlqin joyidan jilmadi. Amakisini boʻlayotgan voqealardan xabardor qilishni ixtiyor 
etdi-yu, biroq gapni nimadan boshlashni bilmay qiynaldi. Jiyanining ahvolini sezgan 
Ibrohim uning mushkulini oʻzi oson qilib qoʻya qoldi: 
 
-Juda shashting past, ukang hovlini boʻlmoqchimi? 
 
Bunday savolni kutmagan Toʻlqin bir seskandi, yalt etib amakisiga qaradi: 
 
-Sezdingizmi? 
 
-Bu sezilmasdan qoladigan ish emas, jiyan. Ammo yaxshi boʻlmabdi. 
 
-Ukamga nasihat qilib qoʻyasizmi? 
 
-Senam, ukang ham nasihat qilish yoshidan oʻtgansanlar. Aqlni ishlatish kerak. Har 
qanaqa holatda ham murosaga kelsa boʻladi. Ilgarigi zamonlarda odamlar mol-hol kirib 
ekinni payhon qilmasin, deb devorni oʻylab topganlar. Keyin-keyin devor odamlarni 
odamlardan ajratadigan boʻldi. Endi akani ukadan ajratyapti... Bu gʻisht devorga chidasa 
boʻlar, vaqti kelib yo oʻzi yemirilar, yo boshqa bir sabab bilan olib tashlanar. Lekin aka 
bilan ukaning yuraklari orasiga devor tushsa yomon... juda yomon... Hovlini gʻisht devor 
ajratsa, yurakni bemehrlik devori parchalab tashlaydi. Bilib qoʻylaring: bu devor 
koʻngillaringga picha orom berganday boʻlar-u, ammo qiyomatdagi javob ogʻir kechadi. 
Shuni ikkovlaring bir aqllashib koʻringlar. Xudodan qoʻrqmasalaring, qiyomatdan 
qoʻrqmasalaring, hech boʻlmasa bolalaringdan uyalinglar. 
 
-Men tushunib turibman. Bu tashabbus mendan chiqmadi. Hozirgi gaplaringizni ukamga 
ham ayting. 

---