I b L i s d e V o r I q I s s a

I
B L I S   D E V O R I  
(
Q I S S A
)  
Tohir Malik 
 
114 
library.ziyonet.uz/ 
 
 
-Ular albatta qarshilik bildirishmaydi. Qani, shu zaharni Moskva atrofiga ekilgan 
kartoshkalarga sepamiz, deb koʻring-chi, nima deyisharkin? 
 
-Bunga kartoshkaning nima aloqasi bor? - deb ajablandi tepakal mehmon. 
 
-Ha, barakalla. Kartoshkaning ham aloqasi yoʻq, paxtaning ham. Gap shu ekinlarga 
sepiladigan doridan odamlarning zaharlanishida. Bu zahar hatto bir oylik homilaga ham 
ta’sir etishi mumkin, shuni hech oʻylamadilaringmi? 
 
-Nega oʻylamas ekanmiz, odamlarga faqatgina siz qaygʻurmaysiz. Dori sepilganda 
havfsizlik choralari koʻriladi. 
 
-Havfsizlik chorasi?.. Hm... Bu choraga biron zavodda amal qilish mumkindir. Dalada 
sigirlarni bitta-bitta tutib qulogʻiga “oʻrtoq sigirjon, havfsizlik chorasiga amal qiling, bu 
oʻtlarga zahar sochilgan, uni yemang, sutingizni zaharlamang”, deb chiqasizmi? Yo dori 
sepilganidan keyin odamlar uch-toʻrt kun qanoat qilib uylaridan chiqmay oʻtiradilar, deb 
oʻylaysizmi? Kimyo odamzotni ezuvchi dushman emas, ogʻirini yengil qiluvchi doʻsti 
boʻlishi kerak. 
 
-Shavkatjon, siz bu balandparvoz gaplaringizni qoʻying. Oʻjarligingizni ham 
yigʻishtiring. Buning oʻrniga uyingizni bitirib oling, doktorlik dissertatsiyangizning 
taqdirini oʻylasangizchi! 
 
-Uy tiklanyapti, dissertatsiya himoyaga tayyor. Gapingizga tushunmadim: siz nasihat 
qilyapsizmi yo rahbarlarning poʻpisalarini menga yetkazyapsizmi? 
 
-Be, Shavkatjon, qoʻying, shu gaplarni, biz siz bilan masala talashgani kelmadik. 
Oshnachiligimiz hurmati “horma, bor boʻl!”ga kelganmiz. Ishxonadagi majlislar jonga 
tekkan, oling, ovqat sovimasin. 
 
Baqaloq mehmonning “ovqat sovimasin”, degan gapidan keyin Sattor “ana, yana 
yeyishyapti-ku!” dedi-yu, ovoz chiqarmasdan astoydil yigʻlay boshladi. 
— Jim oʻtirgin, hozir ketishadi, - deb ukasiga yalindi Toʻlqin. -Qornim ochib ketdi... 
 
-Hozir non yeding-ku? 
 
-Barbirgayam ochyapti, moshxoʻrda ichgim kelyapti... 
 
Shavkatning oʻjarligimi sabab boʻldimi yo bollarning baxtigami, har holda mehmonlar 
uzoq oʻtirishmadi. Shavkat ularni tuproq koʻchaga qadar kuzatdi. Bolalar esa uydan 
yugurib chiqishdi. Sattor kosalarga qaradi-yu, “Ana, siz meni aldadingiz, ovqat 
qolmabdi!” deb, endi ovoz chiqarib yigʻlay boshladi. 
 
-Yigʻlama bolam, qozonda ovqat bor, - dedi Farida uni bagʻriga olib, erkalab. Soʻng 
qaytayotgan eriga qaradi:- Aksiga olib ovqat kam qilinganda mehmon keladi-ya. 
Tinchlikmi, adasi? 
— Tinchlik. Oshga pashsha tushdi, boshqa gap yoʻq. -Qani, pashsha? - dedi Sattor bu 

---