I b L i s d e V o r I q I s s a

I
B L I S   D E V O R I  
(
Q I S S A
)  
Tohir Malik 
 
82 
library.ziyonet.uz/ 
 
oʻtishni buyurdi. 
 
-Qayerlarda sanqib yuruvding? 
 
-Sanqiganim yoʻq, kerakli ishlar bilan yuruvdim. 
 
-Shunaqa ishchan boʻlib ketdingmi? Qanaqa ish, bilishim mumkinmi? 
 
-Amaliyotga doir ish. 
 
-Koʻzimga qarab gapir. Yana aldayapsan. Akademiyangda “otani aldash” darsi ham 
oʻtiladimi? Bu darsdan imtihonni a’lo bahoga topshirmoqchmisan? Tushingni suvga ayt. 
Men laqma otalardan emasman. Koʻzimga qara, deyapman!-Salohiddin otasiga ilojsiz 
ravishda qaradi. - Ana endi menga ochigʻini ayt: senga nima boʻlyapti? Uyda turging 
kelmayapti, onang toʻydan gapirsa oʻzingni olib qochasan? 
 
Salohiddin yana pastga qaradi. Otasiga darrov javob qilmadi. Iblis “yana bir-ikki 
qattiqroq soʻk”, deb da’vat qilsa-da, Toʻlqin uning aytganiga yurmay, oʻgʻlidan javob 
kutdi. 
 
-Toʻgʻrisini aytaveraymi? - deb soʻradi Salohiddin past ovozda. 
 
-Ayt. 
 
-Dada, nima uchun amakimlar bilan chiqisha olmaysizlar? 
 
Ayblanuvchi kabi some oʻtirgan oʻgʻlidan bu savolni kutmagan Toʻlqin dovdirab qoldi. 
Million hiyla egasi boʻlgan iblis ham suhbatning bu tarzda boshqa tomonga burilishidan 
ajablandi. 
 
-Bu gapni qayodan olding? - Toʻlqin savolga savol bilan javob berishdan oʻzga chora 
topmadi. Aslida chora bor edi, chora - haqiqatni aytish edi. Lekin Toʻlqinning yelkasida 
oʻtirgan iblis bunga yoʻlqoʻymasdi. 
 
Haqiqat qoʻrgʻonini zabt etish maqsadida otgan oʻqining nishonga tekkaniga ishonch 
hosil qilgan Salohiddin endi dadilroq gapira boshladi. 
 
-Bizni hali ham yosh bola deb oʻylaysizlar. Hech nimani koʻrmaydi, eshitmaydi, 
sezmaydi, fahmlamaydi, deysizlar toʻgʻrimi? Biz faqat siz istagan narsani koʻrishimiz 
kerak, siz xohlagan gaplarni eshitishimiz shart, sizga ma’qul narsalarni fahmlashimiz 
zarur. Buning uchun koʻzlarimizni yumib, quloqlarimizni berkitib, siz yetaklagan yoʻlda 
koʻr odamday yurishimiz kerakmi? Biz bu shartga koʻnganimiz bilan hayot yoʻl 
qoʻymaydi-ku? Shu uyda yashab, bu uyda nimalar boʻlayotganini sezmasak, bilmasak, 
dovdir yoki laqma yoki tentak ekanmiz. Oyimning gaplari toʻgʻri, hovlimizga bombalar 
koʻmib tashlanganga oʻxshaydi. Portlay-portlay 
 
deb turganini biz ham sezib turibmiz. Lekin sizlar buni tan olgingiz kelmaydi. 
Uylanishimdan gap ochyapsiz, kelinni bomba koʻmilgan shu hovliga tushirasizmi? 

---