Iii bob. Rezervuarlar konstruksiyasi 1 §. Payvandli ulanma va choklar

2 - §. Qo‘llaniladigan ulanmalar
51. Rezervuar devorlarining vertikal ulanmalari, varaqning butun qalinligi bo‘yicha eritilib, tutash chok yasab bajariladi (3.1. - rasm).

3.1 -rasm. Devorlarning vertikal tutash ulanmalari: a) chetlariga ishlov bermay; b) ikkala chetini bir tomonlama yo‘nib; v) chetlarining ikkala tomonini yo‘nib; g) qirralarni egri chiziq bo‘ylab yo‘nib.
a) chetlariga ishlov bermay;
b) ikkala chetini bir tomonlama yo‘nib;
v) chetlarining ikkala tomonini yo‘nib;
g) qirralarni egri chiziq bo‘ylab yo‘nib.
Rezervuar belbog‘lariga taqalib turgan varaqlarni vertikal ulashda, ular bir-biriga nisbatan eng kamida 8 t miqdorda siljitilgan bo‘lishi lozim. Bunda t belbog‘larga tiralib turgan varaqning eng katta qalinligi.
II va III klassga mansub rezervuarlarni rulonli tasmalardan tayyorlashda, ularni siljitmasdan zavodda yasalgan va montaj qilingan vertikal chokli ulamalarga ruxsat etiladi.
Varaqlarni mustahkamlovchi patrubkalar choklari bilan devor choklari orasidagi masofa vertikal choklarda kamida 250 mm, gorizontal choklarda esa —100 mm gacha bo‘lishi zarur.
Devorning birinchi belbog‘idagi vertikal ulanmalar rezervuar tagligining chekka choklaridan kamida 100 mm masofada bo‘lishi kerak.
52. Varaqlarni gorizontal ulash, ularning ikkala tomonidagi metallni to‘liq eritib tutash choklar bilan bajariladi (3.2-rasm).

3.2-rasm. Devorlarni gorizontal tutash ulanmalari:
a) qirralariga ishlov bermay;
b) ustki varaqning bir qirrasini egri chiziq bo‘ylab yo‘nib;
v) ustki varaqning ikkala qirrasini yo‘nib.
Yuqoridagi belbog‘ning varaqlari pastki belbog‘ varaqlarining qalinligi chegarasida bo‘lishi kerak.
Qo‘shni belbog‘lar varaqlarining o‘zaro joylashuvi loyihada belgilangan bo‘ladi.
53. Rezervuarlar tagi (osti) ni zavod sharoitida rulonli tasmalardan tayyorlanganda tutash ulanmalar qo‘llaniladi. Qolgan tagliklardagi tutash ulanmalar halqasimon qirralarni payvandlashda, hamda taglikning markaziy qismini varaqlarni qo‘llab yig‘ishda foydalaniladi.
54. Rezervuar tagini rulonli tasmalar bilan bir-biriga ulashda, taglikning markaziy qismini varaqlarni ulab yasashda, hamda markaziy qismining halqasimon chetlarini yasashda tasmalarni birining ustiga ikkinchisini chiqarib (naxlestochnoye) ulash qo‘llaniladi (3.3, 3.4, 3.5 - rasmlar).

3.4 - rasm. Tagining markaziy qismidagi varaqlarni ulash
55. Rezervuar tagini devorlari bilan ulashda, tavrli ulama usuli qo‘llaniladi. Devorning pastki poyas (qism) dagi po‘lat varaqlarning qalinligi 20 mm va undan kam bo‘lganda, qirralariga ishlov bermay, tavr usulidagi payvandlash ulamalar tavsiya etiladi (3.6 a) - rasm). Har bir burchakli chokdagi katetning o‘lchami eng ko‘pi bilan 12 mm bo‘lishi va gardishning nominal qalinligidan kam bo‘lmasligi kerak.

3.5 - rasm. Markaziy qismni tagining gardishlariga ulanishi
56. Pastki poyasidagi devorning qalinligi 20 mm dan ziyod bo‘lganda, rezervuarlar uchun qirralariga 3.6 b) - rasmdagidek ishlov berib turib, tavr usulida ulab payvandlash lozim. Payvand choklari kamida 2-marta o‘tib yotqizilishi kerak.

3.6 - rasm. Rezervuar tagining devori bilan ulanishi
57. Tomning po‘lat varaqlarini ulashda chokli va bir-birining ustiga chiqarib ulash qo‘llaniladi.
58. Doimiy turadigan (muqim) tomlarni rezervuarning devori bilan ulanishi ushbu bobning 7 - § da berilgan.