Imtiyozlar taqdim etish, import uchun to‘siqlar o‘rnatish, iqtisodiyotga ommaviy ravishda davlat va yarim davlat investitsiyalarni joriy etish vositasida raqobatni cheklash hamda «milliy ishlab chiqaruvchilarni himoyalash»

Bizga qanday sanoat siyosati kerak?
Bizga sanoat siyosati kerakmi? Ha, kerak. Lekin u biz shu paytgacha o‘tkazgan va ma'lum bir darajada hozir ham o‘tkazishda davom etayotganimiz — raqobatni cheklash uchun bojxona to‘lovlarini oshirish, import oldiga tarifga xos bo‘lmagan to‘siqlar qo‘yish, sohalar hamda hattoki ayrim korxonalar yoki korxonalar guruhiga imtiyozlar taqdim etilishi kabi siyosatdan tubdan farq qilishi kerak.
Bularning barchasi seleksion sanoat siyosati, ya'ni mansabdorlar tomonidan «g‘oliblarni tanlash» siyosati, deb ataladi. Bozor yoki raqobat emas, aynan mansabdorlar bunday yondashuvda qaysi soha rivojlanishi-yu, qaysi korxona bozorda qolishini hal qiladi. Aynan mana shu siyosat iqtisodiyotimizni boshi berk ko‘chaga boshlab kelgan.
Bizning samarasiz boshqaruv, o‘ta yuqori darajadagi korrupsiya, raqobatning rivojlanganlik darajasi o‘ta past bo‘lgan sharoitimizda har qanday holatda mansabdorlarga g‘oliblarni tanlash jarayonini ishonib topshirmaslik kerak. Sanoat siyosati eksport, innovatsiyalar, inson kapitaliga sarmoyalar va sohaga taalluqliligidan qat'i nazar (ayrim istisnolar bo‘lishi mumkin), biznes yuritish xarajatlarini kamaytirishni qo‘llab-quvvatlashga yo‘naltirilgan bo‘lishi kerak.
Sanoat siyosati va ma'muriy islohot
Davlat samarali sanoat siyosatini yuritishi uchun davlatning o‘zini qayta qurish kerak: uni samarali, shaffof va ixcham qilish kerak. Davlat bozor iqtisodiyoti sharoitida davlatga xos bo‘lmagan funksiyalarni bajarishni bas qilishi, boshqaruvning ma'muriy usullaridan foydalanishdan voz kechishi kerak. Biroq, buning uchun tub ma'muriy islohot o‘tkazilishi lozim.