Jismoniy madaniyat

Shchitdan sapchigan to’pni olib qo‘yish

Bu usul raqibdan olib urib “qochish” sapchigan to‘pni o‘z sherigiga

yetkazishi yoki juda bo‘lmaganda maydon tashqarisiga chiqarib

yuborish uchun qo‘llaniladi.

Ko‘pincha o‘yin paytida to‘pni yo‘qotib qo‘ygandan so‘ng

orqaga chekinayotgan himoyachilar son jihatdan kamchilik bo‘lib

qoladilar. To‘pni uzatishda xatoga yo‘l qo‘ygan o‘yinchi to‘pni

darhol qayta olib qo‘yishga harakat qilgan holda to‘p tomonga

harakatlanish bilan bu xatosini yanada chuqurlashtirib yubormasligi

kerak. Bu vaziyatda eng aqlli yo‘l - bu darhol orqaga chekinishdir.

Agar himoyachi to‘p tomonga harakatlana boshlasa, unda hujurnchiga

savatga erkin chiqib borishga imkon beradi, bu vaziyatda esa

himoyaning yagona umidi savat tagidan to‘p tashlanganda xatoga

yo‘l qo‘yish bo‘ladi, zero bunday bo‘lish ehtimoli juda kam.

To‘pni egallab turgan himoyachiga qarshi himoyachining

harakatlari natija keltiruvchi hujum usullari; to‘p uzatish, dribling

bilan o‘tib borish, to‘p tashlashni oldini olishga qaratilgan. Raqib

to‘pga egalik qilayotgan vaziyatda himoyachining vazifasi qiyinlashadi,

chunki hujumchining mumkin bo‘lgan harakatlari chegarasi

kengayadi va u savatni ishg‘ol qilishga bevosita xavf solib turadi.

Optimal qarshi usulni tanlashda hujumchining imkoniyatlarini uning

savatga va maydon chegaralariga nisbatan pozisiyasini, texnik

imkoniyatlarini, ikkala qo‘lda usullami bajara olish darajasini,

awalgi harakatlarini, boshqa raqiblar va o‘z sheriklarining joylashuvini

baholash zamr. To‘pni egallab turgan hujumchiga qarshi

muvaffaqiyatli harakat qilishda himoyachi tomondan optimal tik

turish holatining tanlanishi muhim shart-sharoit hisoblanadi. Parallel

tik turish holatini driblingni bajarayotgan o‘yinchini maydonning

ko‘ndalangiga kuzatib borayotganda yoki u to‘pni u olib yurishni

yakunlagan paytda uni olib qo‘yishga urunish chog‘ida qo‘llash

maqsadga muvofiq. Qolgan vaziyatlarda oyoqni oldinga chiqargan

holda tik turishdan foydaliniladi. Himoyalanishni hujum orqa

chizig‘ida to‘pni egallab bo‘lgan o‘yinchini taqib qilayotgandagi

to‘pni olib yurishni qoMIamagan yoki tugatmagan paytdagi tik turish

holati o‘ziga xos hisoblanadi. 0 ‘yinni o‘ziga xos qirralarini bu

bukilgan oyoqlar tananing oldinga ko‘proq bo‘lishi orqa polga

deyarli parallel holda va oldinga uzoqqa qo‘yilgan qo‘l oldinga

chiqarilgan oyoqqa mos holda shu bilan himoyachi raqibga

maksimal tarzda yaqin turgan holda va uning har qanday

harakatlariga faol qarshilik ko‘rsata turib ayni paytda uning og‘irlik

markaziga nisbatan ancha uzoqda turadi, bu to‘pli o‘yinchining

kutilmaganda bajariladigan fintlami (aldamchi harakat) to‘xtatib

qolish uchun qo‘shimcha hudud beradi. To‘pni egallab turgan

o‘ymchini markaziy o'yinchi holatida taqib qilayotganda himoyachining

to‘pga yaqin turgan qo‘li yuqoriga ko‘tarilgan oyoqlari

esa aksincha tekislangan va muvozanat saqlash uchun tana og‘irligi

ikkala oyoq kaftining uchki qismiga taqsimlangan, oyoq tagini

qo‘yish kengligi maksimal tez va yuqori sakrashga (bunda qo‘llar

pastga tushirilmaydi) imkon berish kerak.