о ‘zbekcha taomlarni hafsala bilan qoyilmaqom qilib tayyorlar, uy-ro ‘z g ‘or
ishlarida ham namuna edi. B ir kuni dasturxonga m astava qo ‘yayotib:
- Ukajon, ко ‘nglingiz tusagan taomni tortinmay buyuravering, - deb
qoldi.
- Rahmat. Tayyorlayotgan taomlaringiz bir-biridan a ’lo! Sizni tash-
vishga q o ‘yganim uchun...
- Yo‘q, yo'q. Aslo unday demang. Odam bor jo y g a odam keladi.
Turobjon akangiz tufayli kelgansiz bu xonadonga. Eh-ha, biznikiga kimlar
kelmagan. hozir esa..., - Tamara opa o'pkasi t o ‘lib, ko'ziga yosh oldi.
Turobjon aka kaftlarini ishqalab, uni yupatmoqchi bo'ldi:
- Juda z o ‘r m astava bo ‘libdimi!
Opa ко ‘z yoshini artdi va avvalgidek ochiq chehra bilan choy damlab
keldi.
- К о 'nglingiz tusagan taomni buyuravering, deganimning boisi shuki,
'Turobjon akangiz ancha vaqtdan beri parhezdalar.
Turob aka kuldi:
- Mehmon buyurmasalar, maha biz buyuramiz: kechga palovxonto ‘ra
tayyorlansin.
■
Turob To‘la bilan ikkimizning o'rtam izda roppa-rosa o'n yo sh fa rq
bor edi. Chinakamiga og'a-in i b o ‘lib qoldik. Gohida dam olib o'tirib,
qizg ‘in suhbat qurardik. U kishining so ‘zlari menga ta ’sir etardi... «H ayot
nihoyatda mvrcskkab ekan, ukam. Eng yaxshi d o ‘sting aytm aganingni
aytding, qilmagan ishingni qilding, deb ko'kragiga urib qasam ichib
<00
:
turgandan keyin dardingni kimga aytasan?! Tavba, deb yoqa ushlashdan
о 'zga ilojing yo ‘q. Bunisivam mayliya, duch keiganda ко 'rmaganlikka
Do'stlaringiz bilan baham: |