Tabiat — eng go'zal sh e ’r.
Shivirlasam giyohga
Xapqirgancha: — Ey ko'kat,
N e g a keldim dunyoga,
Y asham oq sirin o'rgat?!
T oshn i yorgan giyohlar
Sabotdan dars o ‘qisin.
O y c h o ‘milgan daryolar
Bolaga s h e ’r to'qisin.
U ch ad i bola tom on
Shu sabab m ening so‘zim:
— Tabiat — jo n im d a jo n ,
Tabiat — m ening uyim .
S h e’r yuzasidan suhbat uyushtiriladi:
— S h e ’r nim a haqida ekan?
— Tabiat, shoirning uyi ekanligi haqida ekan.
— Tabiat yana kim larning uyi? N im a uchun?
— Tabiat m ening ham uyimdir. M en shu tabiat q o ‘ynida tug‘ildim ,
ulg‘aydim .
— M iraziz, tabiat sening ham uyingmi?
— Tabiat m enin g ham uyimdir. Negaki m en ham shu tabiat q o ‘ynida
yashaym an, tabiat q o ‘ynida o ‘sgan m evalardan iste’m ol qilam an.
— Bolalar, hozir o ‘rtoqlaringiz o ‘qigan sh e’rning m uallifi kim? U
nim ani kuylayapti?
— Bu sh e ’r X. D avronning „Tabiat - m ening uyim" sh e ’ri.
— S h e’rda shoir „dalalarni aylanam an, chigirtkalar qo‘sh ig‘ini eshi-
tam an, bulbullarni shod qilsam , o ‘t bilan suhbatlashsam, mushukni
sut bilan m eh m o n qilsam, xayron b o‘lmang. U lar m ening d o ‘stlarim
Ular bilan k o ‘nglim xush. Tabiat m ening uyim dir“ , — deb aytyapti
(1 - o ‘quvchining javobi)
— „M en in g tom irim ga tutash o ‘t ildizi, tunlari oy va yulduzlari
daftarimni yoritadi. Ona yer zaharlansa, ko‘ksim o g ‘riydi. Sen uni
asra, m angu q olsin, o ‘lm asin“ , — deyapti. (2 - o ‘quvchining javobi)
— H urm atli, o ‘quvchilar! D em ak, biz tanishgan sh e ’rimizda tabiat
Do'stlaringiz bilan baham: |
