Китоблар тўпланмаси

қиммати унинг ўз ишини чиройли бажара олишидадир».
Саҳобаи киромлар қобилият ва имкониятда бир-бирларидан 
фарқ қилар эдилар. Уларнинг ҳар қайсилари ўзларига мос 
келадиган амал билан машғул бўлардилар. Улардан бирор 
кишининг ҳеч бир ҳаракат қилмай ўтиргани кўрилмас эди. 
Масалан, Холид ибн Валид Аллоҳнинг қиличи бўлсалар, Убай 
Қуръонни энг кўп ўқиган киши эдилар. Ҳалол ва ҳаром 
масалаларини яхши биладиган олим Муоз ибн Жабал эдилар. Абу 
Зарр розияллоҳу анҳу даъват ишида энг буюк кишилардан 

---

саналганлар. Fифор қабиласининг асосий қисми у кишининг 
кўлларида Исломга келган. Лекин шундай бўлса-да, Росулуллоҳ 
соллаллоҳу алайҳи васаллам хабар берганларидек, у киши 
амирликка муносиб келмас эдилар.
 
16. Ҳаѐтда ўзининг диний ва дунѐвий ишлари 
ўртасида мувозанат ўрната олмаслик 
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам айтганлар: «Сенинг 
устингда нафсингни ҳам, аҳли-аѐлингни ҳам, ҳатто 
меҳмонларингни ҳам ҳаққи бор. Бас, уларнинг ҳар бирига ўз 
ҳақини адо этгин!». 
Баъзи мусулмонлар турли диний ишлар билан машғул бўлиб, 
зиммасидаги 
бошқа 
вожибот 
ва 
масъулиятларни 
ѐддан 
чиқарадилар ѐхуд уларга бепарволик билан қарайдилар. Шундай 
биродарлардан баъзилари бир кун ўйлаб қараса, ота-онасига 
бепарволик қилиб, уларни ташлаб қўйган бўлади. Ёки ўз оиласи ва 
бола-чақасига эътибор бермаган, уларга тўғри тарбия беролмаган 
бўлиб чиқади. Кейин ўзининг айни жиҳатларга суст қараганига 
диний вазифалар билан машғул бўлганини сабаб, деб ўйлайди-да, 
энди асосий эътиборини шуларга қаратиб, даъват ишини мутлақо 
четга суриб қўяди. 
Аммо у барча ишларда мувозанатни сақлай олганида, диний 
ишлар билан машғулман, деб бошқа оилавий ишларини 
унутмаганида, унинг ҳам, бунинг ҳам ҳақини ўз вақтида адо этиб 
юрганида эди, иш бу даражага бормаган бўларди.